Fréttablaðið - 23.06.2006, Side 48

■■■■ { hús og garður } ■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■12
Ýmsar fallegar dýrastyttur finnast í garðinum innan um blómaskrúðann. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA
Garðurinn nýtur sín vel í sumarblíðunni þessa dagana. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA
Ásu finnst fátt skemmtilegra en að dunda sér í garðinum og gleymir sér tímunum saman við garðverkin. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA
Ása notar sumarblómin til að fá lit í garðinn. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA
Á góðum sumardegi nýtur garðurinn sín vel í sólinni. FRÉTTABLAÐIÐ/HEIÐA
„Ég held ég sé ekkert með sérstak-
lega græna fingur, ég ólst bara
upp við garðyrkjuna. Ég byrjaði að
hugsa um garðinn heima þegar ég
var stelpa og síðan var ég í kirkju-
görðunum á sumrin þegar ég var
unglingur. En ég hef alltaf haft
svakalega gaman að þessu. Ég er
frekar úti að þrífa en að ryksuga
inni,“ segir Ása Kristín Oddsdóttir,
húsmóðir og listmálari og stoltur
eigandi garðsins á Fornuströnd 10.
„Ég hef ekki hugmynd hvað eru
margar plöntur í garðinum. Það
versta við þetta er að ég hef eig-
inlega ekkert pláss eftir og svo sér
maður eitthvað fallegt sem mann
langar í og lætur freistast,“ segir
Ása hlæjandi og segir garðyrkjuna
bara vera áhugamál. „Ég er alls
ekki fróð um plöntur. Ég er alltaf
að læra og alltaf að gera mistök.
Ég hef verið í Garðyrkjufélaginu í
mörg ár en fæ mína ráðgjöf með
því að lesa bækur. Þegar ég kaupi
plöntur skoða ég hvaða planta þetta
er og reyni að skrifa niður hvar og
hvenær ég kaupi hana. Sumt geng-
ur mjög vel hérna en annað ekki.
Plönturnar eru dyntóttar og þær eru
allar breytilegir einstaklingar. Ég tek
þessu ekki of alvarlega enda þýðir
það ekkert. Þá er ekkert gaman.“
Ásu finnst fátt skemmtilegra en
að dunda sér í garðinum en fær
líka hjálp frá eiginmanninum. „Ég
slæ aldrei, eiginmaðurinn sér alltaf
um það. Ég er mest í því að reita
arfa, planta niður og færa til. Hann
hjálpar mér við það sem ég get ekki
gert. Ég get gleymt mér í þessu tím-
unum saman. Oft heyri ég kallað
innan úr húsi á mig hvort ég vilji
ekki fá mér eitthvað að borða. Ég
gleymi því alveg og vil helst bara
klára það sem ég er byrjuð á.“
Ása og eiginmaður hennar, Þor-
kell Bjarnason, byggðu húsið að
Fornuströnd 10 og unnu garðinn frá
byrjun. „Ég skipulagði hann sjálf en
myndi örugglega skipuleggja hann
öðruvísi í dag. Við fluttum inn fyrir
jólin 1979 og unnum garðinn smátt
og smátt. Maður gerir náttúrulega
ekki allt í einu enda er þetta mikil
vinna,“ segir Ása sem er með aðeins
öðruvísi áherslur í garðinum nú en
þá. „Nú þegar ég er að eldast þá
skipti ég blómunum meira út fyrir
runna því það er auðveldara að
hugsa um þá. Ég læt samt freistast
í blómunum ef ég sé eitthvað sér-
stakt. Annars nota ég sumarblómin
til að fá liti í garðinn. En garður-
inn er stór og gleypir ósköp mikið
af blómum þannig að fjörutíu til
fimmtíu sumarblóm hverfa í honum
eins og ekkert sé.“
„Ég vissi að þú myndir spyrja að
þessu,“ heyrist í Ásu þegar blaða-
maður spyr um uppáhaldsblóm-
ið. „Í fyrra sagði ég að það væru
liljur. Ég get reyndar ekki haft þær
inni því það kemur svo mikil lykt
af þeim. Ég er mjög hrifin af levis-
íum og mér finnst sírenur líka mjög
skemmtilegar. Sérstaklega sírenan
elenóra. Það er frábær planta.“
Frekar úti en inni að ryksuga
Þeir sem þekkja til á Seltjarnarnesi ættu að kannast við garðinn á Fornuströnd 10 en
hann hefur fengið tvær viðurkenningar frá bænum enda með eindæmum fallegur.