Fréttablaðið - 21.02.2008, Qupperneq 42

● fréttablaðið ● hafnarfjörður 21. FEBRÚAR 2008 FIMMTUDAGUR6
Eins og flestir hafa tekið eftir
sem ekið hafa í gegnum Hafnar-
fjörð á leið á Suðurnes eru fram-
kvæmdir víða. Einbýlishús, fjöl-
býlishús og atvinnuhúsnæði
spretta upp í hverfum meðfram
Reykjanesbrautinni og virðist
áhuginn á byggingarlandi vera
nægur.
Hafnarfjarðarbær auglýsti
fyrir skömmu lausar lóðir á Völl-
um 7. Umsóknarfrestur rann
út þann 29. janúar og þá höfðu
438 einstaklingar og fyrirtæki
sótt um lóðir á svæðinu en nú
er unnið að því að fara yfir um-
sóknir.
Alls sóttu 364 einstaklingar
um einbýlis- og parhús á Völl-
um 7. Þá sóttu 74 lögaðilar um
byggingarrétt fyrir fjölbýli og
raðhús.
Vellir 7 er svæði sem liggur
upp að hlíðinni sunnan og vestan
í Ásfjalli. Það er í hlíð sem hallar
mót suðri og liggur í skjóli fyrir
norðan- og austanáttum. Einbýl-
ishús verða efst í hlíðinni, þar
fyrir neðan verða par- og rað-
hús og fjölbýlishús verða næst
Ásvallabrautinni sem er aðkom-
an í hverfið. Í hverfinu verður
4-6 deilda leikskóli og hjúkrun-
arheimili. Í boði eru 139 einbýl-
ishúsalóðir, 121 íbúð í par- eða
raðhúsum og 190 íbúðir í fjöl-
býli.
Lóðaverð miðað við heimasíðu
Hafnarfjarðar er eftirfarandi:
Einbýlishúsalóðir kr. 9.200.000
Einbýlishúsalóðir sérstakar kr.
11.040.000
Raðhús kr. 6.300.000
Parhús kr. 7.600.000
Fjölbýli 4-8 íbúða pr. íbúð kr.
4.700.000
Fjölbýli 9 íbúðir og fleiri pr. íbúð
kr. 3.900.000
Þetta lóðaverð miðast við tiltekn-
ar stærðir sem eru eftirfarandi:
Einbýlishús 220 m2
Raðhús 180 m2
Parhús 20 0m2
Fjölbýli 4-8 íbúðir heildarstærð
950 m2
Fjölbýli 9 og fleiri íbúðir heildar-
stærð 1200 m2
Mikið byggt í Hafnarfirði
Skipulag Valla 7.
St. Jósefsspítali við Suðurgötu í Hafnar-
firði vitnar bæði um stórhug og fórnfýsi
St. Jósefssystra. Árið 1926 hófu þær
reksturinn í formfögru húsi sem þær
fengu Guðjón Samúelsson til að teikna.
Enn er þar unnið þýðingarmikið starf
sem ekki fer hátt.
Þótt nunnurnar séu hættar þjónustu á St.
Jósefsspítala er hann rekinn með myndar-
brag. Árni Sverrisson er forstjóri hans og
einn dyggra starfsmanna. „Ég hef verið hér
í 26 ár, allar götur síðan systurnar voru enn
við stjórnvölinn en þær seldu ríki og bæ
spítalann árið 1987,“ segir Árni og kveðst
upphaflega hafa kynnst nunnunum á Landa-
kotsspítala. Spurður í gríni hvort hann hafi
orðið skotinn í þeim hlær hann og svarar.
„Já, eða kannski öfugt. Ég held þær hafi
orðið skotnar í mér! Pabbi hafði unnið í
fjölda ára á Landakoti í alls konar redding-
um og á skólaárunum var ég hjá honum á
sumrin. Svo var það haustið 1980 að hann
hringdi og bað mig að hitta sig. Þá var pri-
orinnan, systir Emanúela, hjá honum og bar
upp það erindi hvort ég væri tilbúinn að ger-
ast framkvæmdastjóri St. Jósefsspítala. Ég
tók slaginn.“ Fyrir þennan tíma kveðst Árni
hafa rekið bókhaldsstofu í Hafnarfirði. „Ég
flutti í fjörðinn 1975 og hafði því verið hér í
fimm ár þegar ég byrjaði að vinna á spítal-
anum,“ rifjar hann upp.
Árni ber lof á starfslið spítalans og segir
meðal annars staðfastan kjarna hafa unnið
með honum allan tímann. „Við erum með
sérhæfða sjúkrahúsþjónustu, bæði á hand-
lækna- og lyflæknasviði, og svo var hjúkr-
unarheimilið Sólvangur sameinað spítal-
anum fyrir tveimur árum. Við erum með
um 50 rúm á spítalanum og 55 á Sólvangi.
Á síðustu fimmtán árum höfum við byggt
upp meltingarsjúkdómadeild. Erum með
fjóra sérfræðinga í þeirri grein og meðal
annars er framkvæmdastjóri lækninga,
Árni Theodórsson, einn frumkvöðla þess að
koma upp skimun fyrir ristilkrabbameini.
Á skurðlæknasviðinu erum við með sér-
fræðinga í kvensjúkdómum, lýtalækning-
um og bæklunarlækningum. Alls á fjórða
tug sérfræðinga í mismikilli vinnu. Sumir
eru kannski bara með einn aðgerðadag í
mánuði, aðrir með tvo, þrjá í viku.“
Tvívegis hefur verið byggt við spítalann
frá 1926, fyrst 1950 og aftur 1974. Göngu-
deildarþjónustan er beint á móti, í húsi sem
nefnt er Kató. Það byggðu systurnar sem
barnaskóla árið 1938. En hvaðan voru þess-
ar konur? „Þær voru danskar og þýskar
og það var skemmtilegur kúltúr í kring-
um þær,“ segir Árni. „Íslenskan þeirra var
sterkt blönduð og það breyttist ekkert þó að
árin liðu. Reyndar voru einar tvær íslensk-
ar sem gengu í regluna og gerðust nunn-
ur.“ Aðspurður segir Árni þrjár systranna
enn meðal lifenda, búandi við Strandvejen í
Kaupmannahöfn, þar á meðal systur Eman-
úelu sem réði hann til starfa. Hann er ekki
í vafa um að andi St. Jósefssystra svífi enn
yfir vötnum í sjúkrahúsinu. „Það er engin
spurning,“ segir hann. „Við upplifum það
margoft að einhver ósýnileg hönd leiðir
okkur áfram og hjálpar.“
- gun
Ráðinn af systur Emanúelu
St. Jósefsspítali er með sérhæfða sjúkrahúsþjónustu bæði á handlækna-og lyflæknasviði.
„Við upplifum það margoft að einhver ósýnileg hönd leiðir okkur áfram og hjálpar okkur,“ segir Árni sem
hér stendur við málverk af fyrsta lækni spítalans, Bjarna Snæbjörnssyni. FRÉTTABLAÐIÐ/ANTON
vi
lb
or
ga
@
ce
nt
ru
m
.is
Á Hrafnistu er tekið vel á móti öllu nýju starfsfólki
sem vill starfa í þjónustu við aldraða.
www.hrafnista.is
25ára
starfsafmæliNánari upplýsingar:
Þórdís Kristinsdóttir
Forstöðumaður Hrafnistu
í Hafnarfirði
Sími 585 3000
þordis@hrafnista.is
Ingibjörg Tómasdóttir
Forstöðumaður Vífilsstöðum
Sími 599 7011
ingat@vifilsstadir.is
www.hrafnista.is