Fréttablaðið - 22.02.2008, Blaðsíða 45

ar eru aðsniðnar með litlum kraga
eða Kínakraga, einlitar, röndótt-
ar eða köflóttar og jafnvel með
rennilásum, fyrir ermahnappa eða
öðrum flottum smáatriðum. Vestin
eru líka vinsæl, bæði jakkafata og
prjóna. Hvað varðar skótískuna þá
er ljóst að fallegir leðurskór klikka
aldrei, hvort heldur leður-spariskór
eða leður-strigaskór. Skór eins og
Converse og Kawasaki verða svo
pottþétt mjög áberandi hjá strák-
um í sumar enda þægilegir og til í
mörgum gerðum,“ segir Bjarki.
Eru menn farnir að hugsa meira
um útlitið? „Já, tvímælalaust. Öll
þessi umræða, um metrómanninn
og útlit síðustu ár, hefur klárlega
síast inn hjá íslenskum karlmönn-
um. Ekki endilega að allir hafi
farið að vaxa sig, heldur frekar
að menn spái meira í hvað það
er sem þeir klæðast og hvern-
ig það fer þeim. Menn voru
gjarnan vanafastir í ákveðnum
merkjum en eru í dag tilbúnir að
prófa nýja hluti. Framboð á heims-
þekktum vörumerkjum hefur líka
aukist mikið hér á landi og er ekk-
ert síðra en í stórborgum Evrópu
þannig að úr nógu er að velja.“
Gunnlaugur Bjarki segir að svart-
ur og hvítur verði áber-
andi ásamt bláum
tónum. „Inni
á milli
verða
litir eins
og gulur,
bleikur,
grænn og
brúnn sýni-
legir,“ segir
hann.
Hvaða flík
getur gert
kraftaverk?
„Flott-
ir frakkar
eða jakkar
geta gert
krafta-
verk
og eru
skyldu-
eign
fyrir alla
karl-
menn.
Maður á
raun aldrei of
marga jakka
og nauðsyn-
legt að eiga
nokkra til
skiptanna.
Aukahlut-
ir eru líka
eitthvað sem
eru alltaf að
verða mik-
ilvægari
og mik-
ilvæg-
ari fyrir
karl-
menn,“
segir hann og
nefnir belti, trefla,
klúta, töskur og skartgripi.
Hvað ber að varast? „Þegar
tískan er svona fjölbreytt hætt-
ir kannski hinum ólíku stílum að
blandast saman, stundum heppn-
ast það og stundum ekki. Best er að
reyna að hafa jafnvægi á útlitinu.
Áberandi köflótt jakkaföt kalla á
hlutlausa einlita skyrtu til dæmis.“
bergthora@365.is
martamaria@365.is
ralega ramma. Nú er landslagið
t. Föstudagur fór á stúfana og
ða sig.
MORGUNMATURINN: Japanar hafa aðrar morgunverð-
arvenjur en Vesturlandabúar. Þeir borða oftast misosúpu,
hrísgrjón og grillaðan fisk. Ég hef ekki ennþá vanið mig á
japanskan morgunmat en ég mæli með að fara á Tsuki-
hi-fiskmarkaðinn við sólarupprás og borða ferskasta sushi
sem þú getur nokkurs staðar fengið.
SKYNDIBITINN: Japanar hafa tamið sér töluvert holl-
ari matarvenjur. Hið týpíska hádegisverðarbox Japana,
„Bento” er skyndibitinn sem ég mæli með. Í því eru hrís-
grjón, fiskur og grænmeti en þetta fæst á hverju götuhorni.
RÓMÓ ÚT AÐ BORÐA: Ég hef ekki enn farið út að borða
gagngert með það í huga að hafa það rómantískt en þegar
að því kemur ætti ég að hafa úr nógu að velja. Tókýó er
matarhöfuðborg heimsins og státar af hvorki meira né
minna en átta þriggja stjörnu Michelin-stöðum sem er
meira en bæði París og New York.
LÍKAMSRÆKTIN: Ég fjárfesti í klapphjóli sem er hægt að
brjóta saman og taka með í Metro ef maður gefst upp. 10
mínútna hjólreiðatúr í og úr vinnu hefur því verið mín helsta
líkamsrækt undanfarið. Annars mæli ég með því að fólk
skelli sér á skíði því það tekur ekki nema klukkutíma með
hraðlest.
UPPÁHALDSVERSLUNIN: Japanar búa til ótrúlega flotta
hluti sem eru yfirleitt miklu minni og nettari en maður á að
venjast frá Evrópu sökum plássleysis í japönskum íbúðum.
Verslunin Idea Digital Code í Tokyo Midtown er til dæmis
frábær.
BARINN: Karaókíbarinn Zero er frábær. Japanar syngja
ekki til að sýna sönghæfileika heldur til að sleppa fram af
sér beislinu. Sviðið er útbúið allskonar „propsi“ svo sem
hárkollum, plastgíturum og blómahálsfestum. Þegar gest-
irnir hefja sönginn uppstrílaðir setur bareigandinn vind- og
reykvélina í gang og lætur „confetti“ rigna yfir listamanninn
við mikinn fögnuð viðstaddra.
borgin mín
ÁKI HARÐARSON ráðgjafi hjá The Boston Consulting Group í Tokyo
TOKYO
22. FEBRÚAR 2008 FÖSTUDAGUR • 9