Fréttablaðið - 22.02.2008, Síða 62

30 22. febrúar 2008 FÖSTUDAGUR
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Kjölturakkar Eftir Patrick McDonnell
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Háls. Öxl. Háls. Borgaðu
nú.
Ansans!
Við sjáumst
við næstu
máltíð.
Það verða engin
veðmál um hvar
barnið gubbar
næst!
Kla
pp
kla
pp
kla
pp
1. Nöldraðu yfir hinu
2. Nöldraðu yfir þessu
Jói vildi að
síðustu orð
hans yrðu
ódauðleg.
Konur eru skrýtnar, Húgó! Og
ómögulegt að eiga við þær!
Þær vilja helst eiga mann sem
hefur útlitið með sér!
Jújú...
Og á peninga í
bankanum! Flottan
bíl! Bát! Heilan
tanngarð og sumar-
bústað!
Já! Jú!
En þær kunna ekki
að meta ríkulegt
kóktappasafn!
Eru
þær
skrýtnar,
Ívar?
Ég á 10.000 tappa,
Húgó! Hún gæti
farið í bað í töpp-
unum mínum!
Ekkert er
nógu gott
fyrir þær,
Ívar!
and-
varp
Ekki segja að þig
dreymi ennþá
um hana, sjón-
varpssíldin þín!
Hún heitir Sesselja Fróða,
og hvað með það?
Palli! Konan
hlýtur að
vera yfir
þrítugu!
Skiptir engu. Sérðu
augun í henni? Þau tala
til mín!
Mikið rétt.
Þau eru að segja „Ég er
fræg og rík sjónvarps-
stjarna! Ó, ef ég fyndi nú
bara bólóttan unglings-
rokkara sem gæti bjargað
mér frá þessu öllu!“
Segðu
mér,
ertu að
fíflast?
Hvað er
það versta
sem gæti
gerst?
Konudagurinn er á
sunnudaginn og af því
tilefni kaupa margir
blóm handa konun-
um sínum. Ég veit
samt að ég fæ sjálf
engin blóm þennan
dag frekar en á Valentínusardag-
inn sem var í síðustu viku. Það er
hins vegar ekki af því að ég eigi
ómögulegan kærasta heldur þvert
á móti, því honum var tilkynnt
strax í upphafi sambandsins að ef
að hann færði mér blóm á svona
dögum yrði honum skilað hið snar-
asta.
Ástæðan er ekki sú að ég sé ekki
rómantísk því það er ég alveg og
þó að ég hafi ekki þörf fyrir að láta
mjálma ástarjátningar í eyrun á
mér allan daginn finnst mér voða-
lega notalegt þegar er horft þannig
á mig að mér líður eins og ég sé
sætust í heiminum. Ég hef hins
vegar ofnæmi fyrir svona rosa-
lega staðlaðri gervirómantík og
það að kaupa blóm handa konunni
sinni einu sinni eða tvisvar á ári á
ákveðnum dögum af því að allir
aðrir gera það heillar mig ekki.
Mér finnst nefnilega að þó að
fólk sé í föstu sambandi eigi það
ekki að þurfa að fara eftir fyrir
fram gefnum reglum um það
hvernig pör haga sér. Einhvern
veginn hef ég líka á tilfinningunni
að ef fólk hefur virkilega áhuga á
hvort öðru hljóti það að þekkjast
nógu vel til þess að geta glatt hvort
annað á eigin forsendum. Mér
finnst til dæmis miklu skemmti-
legra að fá bók í afmælisgjöf um
eitthvað sem ég hef áhuga á held-
ur en nærfatasett, eða eitthvað
annað sem karlar eiga samkvæmt
reglunum að gefa konunum
sínum.
Konudagurinn er að mínu mati
svolítil hækja fyrir þá sem hafa
lítið vit á raunverulegri rómantík
og því hvað konurnar þeirra vilja.
Mér finnst að ef karlar vilja vera
virkilega rómantískir ættu þeir að
byrja á að komast að því hvort kon-
urnar þeirra fá eitthvað út úr því
að fá blóm þennan dag, því auðvit-
að eru einhverjar sem gera það þó
að ég geri það ekki, eða hvort það
er kannski bara eitthvað allt annað
sem þarf til þess að heilla þær.
STUÐ MILLI STRÍÐA Hækja hinna órómantísku
EMILÍA ÖRLYGSDÓTTIR VILL EKKI BLÓM Á KONUDAGINN