Réttur - 01.01.1953, Side 86

86
RÉTTUR
valdsins og markmið hans og var ófeiminn við að lýsa því. Máske
einhverjum detti í hug þakkarveizlurnar til Marshali, eða þýlynd-
ar yfirlýsingar „islenzkra" ráðherra í ríkisútvarpinu, er þeir lesa
þetta:
„Varstu í síðsta gleðigildi
gustukanna og kærleiks okkar?
Rausnarmenn og ríkisbokkar,
rétt-trúaðir aðalsflokkar
— þessir stólpar þjóðfélagsins —:
Þinglýstu svo vitnast skyldi,
gæsku sinni og gjafa-mildi —.
Þvílík list er lágt ígildi
loddarans sem „spilin stokkar“.
„Manstu talsmann dýrðar-dagsins
dást að okkar líknar-störfum?
Úrlausninni á aumra þörfum,
uppfyllingu bræðralagsins!
Fannstu hvernig alt var orðað?
Yfirdrepið, við sig skorðað!
Gamla eigingjarna hrósið,
gamla kærleiks villu-ljósið.
Mærðin forna um vott í verki,
viljann undir kristnu merki
gagnstætt kald-Iund hinna hjúa,
heiðingjanna er oss ei trúa.“
Og Stephan G. fer ekki dult með tilganginn í þessum „líknar-
verkum'1 auðvaldsins:
„Veiztu að þessi aldarandi,
— æ um kærleiksverk að manga —