Réttur - 01.07.1930, Blaðsíða 66

282
BYLTINGTRHREYFINGIN í KINA [Rjettur
lenska borg'arastjett hefir þannig lagt sinn skerf til að
kristna og »siða« Kína, og þó að gjöfin sje hvorki mik?
il nje merkileg, þá er hún þó afar virðingarverð, því að
íslenska borgarastjettin gaf hana af. fátækt sinni. En
skyldi smáborgurunum íslensku ekki þykja ávextirnir
í rýrara lagi þarna austur frá, þrátt fyrir þetta undir-
stöðugóða 17. aldar guðsorð, sem þeir hafa gefið hin-
um kínverska lýð? Nú mega þeir vita það, að víðar er
guð en í Görðum, að víðar eru kristilegar og velhugs-
andi manneskjur en á íslandi, er hafa lagt ríflegan
skerf í hinn alþjóðlega »menningarsjóð« auðvaldsins og
kristinnar kirkju austur í Kína. Skyldi ekki fara að
renna á þessa kristindómsfrömuði tvær grímur, hvort
»friðurinn í Kristi« hafi veitt Kínverjum nokkra full-
sælu, þegar þeir athuga það, að í Kína hefir hin síðustu
sjö ár aldrei lint á ófriðarbálinu, að borgarastyrjöldin
hefir geisað þar leynt og ljóst hátt upp i áratug með
meiri grimd og ofsa, en dæmi eru til. Myndi þetta ekki
bera vott um það að Kínverjum er margt nauðsynlegra
en guðsorð, að hin kristilega umhyggja borgaranna í
öllum löndum reynist fremur ljett í maga hinnar þraut-
píndu, hungruðu Kínaþjóðar, sem hefir orðið að þola
allar helvítis kvalir hinnar evrópísku auðvaldskúgunar
og harðstjórnar? Er ekki auðsætt, að gjafir borgar-
anna til Kínverja er háðung hinum vinnandi lýð í Kína.
Það er háðung gagnvart landi, þar sem hin alþjóðlega
borgarastjett hefir drepið 5 miljónir kínverskra bænda
og alþýðumanna úr hor á síðasta vetri, á sama tíma og
auðvaldið hefir eyðilagt í brjálæði sínu matvæli og lífs-
nauðsynjar fyrir miljónir króna, til þess að geta hækk-
að vöruverðið. Það er svívirðing við þjóð, sem hefir
verið haldið áratugum saman undir járnhæl erlendrar
hervaldsdrotnunar og fengið blý fyrir brauð þegar
hungrið hefir sorfið að. En þannig er hinn kristilegi
kærleikur borgaranna, eins og kínverska alþýðan hefir
kynst honum og eins og allar nýlenduþjóðir heimsins