Réttur - 01.07.1930, Blaðsíða 69

Rjettur] BYLTINGARHREYFINGIN I KÍNA 285
drotnunar sinnar, þegar það á slíkra hagsmuna að
gæta þar austur frá.
En hin erlenda drotnun auðvaldsins hefir ekki geng-
ið hljóðalaust. Alt frá því, er afskifti auðvaldsins hóf-
ust þar eystra, hafa uppreistir gosið upp gegn hinni
erlendu ánauð. Hvað eftir annað hafa stórveldin skip-
að her sínum á land í Kína til að kæfa uppreistir þjóð-
arinnar, og árið 1900 fóru þau í alþjóðlega refsiför
gegn Kínverjum vegna »boksarauppreistarinnar« svo-
nefndu.
Til skamms tíma hafði borgarastjettin kínverska for-
ustuua í sjálfstæðishreyfingu þjóðarinnar, því að hún
hefir orðið illa fyrir barðinu á hinu erlenda auðvaldi,
sem hefir reynt að koma í veg fyrir uppkomu innlends
iðnaðar og innlendrar borgarastjettar. En það kom
brátt á daginn, að borgarastjettin var ekki því vaxin
að frelsa landið undan ánauðaroki stórveldanna. Hin
efnalega aðstaða kínversku borgarastjettarinnar á dög-
um imperialismans er á þann veg, að hún er gjörsam-
lega háð alheimsauðvaldinu. Hún getur ekkert spor
stigið án leyfis og atfylgis hinnar alþjóðlegu borgara-
stjettar, hið innlenda auðvald Kína er samtvinnað
heimsauðvaldinu. Það lá því í hlutarins eðli, að borg-
arastjettin hlaut á vissu stigi í þróun sjálfstæðishreyf-
ingarinnar að gerast liðhlaupi og ganga yfir til al-
heimsauðvaldsins.
En sjálfstæðisbarátta kínversku borgarastjettarinn-
ar hafði leyst úr læðingi þau byltingaröfl, sem ekki var
síðar hægt að beisla, byltingaröfl, sem ein gátu staðið
yfir höfuðsvörðum auðvalds og imperíalisma. Það voru
hinir byltingarsinnuðu bændur og verkamenn í Kína.
Þeir einir geta leyst þau viðfangsefni í Kína, sem
bráðastrar úrlausnar krefjast. Þeir einir hafa ekki lát-
ið erlent auðvald múta sjer. Þeir einir hafa ekki selt
sinn sögulega frumburðarrjett fyrir eina baunaskál, að
heetti kínversku borgarastjettarinnar og fulltrúa henn-