Réttur - 01.01.1933, Blaðsíða 15

Svo læsti gráturinn sig um allan litla líkamann og ■
hrissti hann eins og vindurinn sefið.
Allar huggunartilraunir fullorðna fólksins voru
árangurslausar gagnvart þeim grun um líf, sem vaknað
hafði hjá drengnum við spaug konunnar.
FÁTÆKT JÓNASAR
HALLGRÍMSSONAR
Eftir Halldór Kiljan Laxness.
Sbr.: Rit eftir Jónas Hall-
grímsson, II, 1. ísafoldar-
prentsmiðja h.f. 1932.
Flestum íslendingum mun, hvar sem þeir annars.
standa, bera saman um það, að Jónas Hallgrímsson
hafi verið eitt mesta hamingjulán íslenzku þjóðar-
innar á nítjándu öld. Ljóð hans og málfæri er ekki
aðeins ein merkilegasta burðarstoð tungu vorrar,
heldur má segja, að hver íslenzkur einstaklingur, sem
lifað hefir síðustu hundrað árin, hafi þegið að Jónasi
Hallgrímssyni nokkrar dýrmætustu og óbrotgjöm-
ustu eignir sínar. Að vísu heyra gjafir hans til hinna
óverðlögðu verðmæta, þær verða ekki metnar til fiska,
en hvar sem nokkrir Islendingar eru samankomnir í
söng þessara stefja: Þá er þó víst, að beztu blómin gróa,
í brjóstum, sem að geta fundið til, — þá eru þeir að
njóta gjafa, sem verða ekki teknar frá þeim, þótt önn-
ur verðmæti hrynji. Ljóð hans halda áfram að óma í
brjóstum okkar frá hinum sælu dögum bernskunn-
ar allt til deyjanda dags, hvað sem annars kann í að
skerast á braut þeirri, sem þar liggur á milli. Hann er
velgerðarmaður heilla kynslóða.
Nú var Jónas Hallgrímsson ekki aðeins íslenzkt
15