Réttur - 01.01.1933, Qupperneq 21

ekki rétt. Nirflar og fjárplógsmenn þrifust ágætlega
á dögum Jónasar Hallgrímssonar, engu síðdr en nú,
ekki síst ef þeir voru alltaf að stagast á guðsorði, al-
veg eins og nú, — þeir höfðu í þann tíð sérréttindi í
þjóðfélaginu, alveg eins og nú.
Auk þess var ísland ekki ríki á dögum Jónasar Hall-
grímssonar, heldur hluti í danska ríkinu, og það var
danska ríkisins að sjá um, að þessi ágæti höfuðsnill-
ingur þyrfti ekki að þola skort.
Síðast en ekki sízt ber þess að gæta, að það er ekki
sérstaklega íslenzkt né danskt fyrirbrigði, að snill-
ingar þurfi að þola hungur, klæðleysi og húsnæðis-
leysi, það er hin almenna lausn auðvaldsins á því
vandamáli, sem slíkir menn bjóða með tilveru sinni.
Það finnst ekki afmarkaður í hinu borgaralega ríki
neinn staður fyrir snillinga öðru vísi en sem fjand-
mann, sem þess vegna beri að svelta, — eða í bezta
falli, ef hann er nógu auðmjúkur: sem betlara.
Óvinir auðvaldsskipulagsins vita hins vegar vel, hvað
þeir hafa í huga, þegar þeir fara með skáldskap Jón-
asar Hallgrímssonar, ekki síst nú, eftir að þessi hungur-
bréf hans eru komin fyrir almenningssjónir. —
Ósjálfrátt verður mér, um leið og eg legg frá mér
pennann, hugsað til verkamannaríkisins rússneska,
þar sem allt er gert fyrir vísindamennina, — þeim er
meira að segja goldið fullt kaup, meðan þeir eru við
nám. Og þegar eg fer að hugsa um „andskotans hjall-
inn“, þar sem Jónas svaf, eða herbergiskytrurnar hans
í Höfn, þar sem honum gekk svo erfiðlega að borga
leiguna, þá hlýt eg að minnast stórhýsanna, sem Sovjet-
stjórnin lætur reisa skáldum og höfundum, — mér er
minnisstæð rithöfundahöllin mikla í Kharkoff í Ukra-
ine (en Ukraine er hluti úr rússneska ríkinu, eins og
ísland var hluti úr því danska á dögum Jónasar, og
þar er töluð tunga, sem er álíka frábrugðin rússnesku
eins og íslenzkan dönskunni) ; — í þessari höll, sem
er byggð eftir nýjustu tízku hefir hver höfundur um
21