Réttur - 01.08.1979, Blaðsíða 52

aði á ríkisfé, — og gerðum þeirra yrði
rift sem hverjum öðrum glæpsamlegum
verknaði.
En best er að þjóðin vari sig strax á
þeim purkunarláusu ræningjum, sem nú
eru að reyna að svíkjast til valda, en hafa
ekki þagað um þessi þokkalegu þjófnað-
aráform sín á almenningseignum.
IV. Það er tilgangur
íhaldins að stela bestu
auðlindum þjóðarinnar
handa erlendum auð-
kýfingum — fyrir hæfi-
iega þóknun
til gæðinganna
Island d nú emhverja eftirsótlustu
orku i heimi: fallvötnin ónotuðu.
Erlendir auðhringar voka sem gamm-
ar yfir þessari orku: vilja hreppa hana
sem hræ — og nota til þess annaðhvort
fávisku eða fégræðgi nokkurra valda-
manna — nema hvort tveggja sé.
Ihaldið hefur lýst yfir því sem stefnu
sinni að það vilji hleypa hinni erlendu
stóriðju inn í landið.
„Austurlandsvirkjunin" umtalaða er
skóladæmi um hvernig erlendir auðmenn
hyggjast „plata íslenska sveitamanninn",
til að gefa sér raunverulega dýrmætustu
fjársjóði landsins, fossana:
Alþjóðlegi álhringurinn, — sem þegar
hefur reynsluna af hvernig hægt er að
blekkja íslendinga til að gefa sér dýr-
mæta orku fyrir lítið fé, — býður íslandi
að vera hluthafi í alþjóðlegu álfram-
leiðslufélagi. Island á að leggja árnar á
Austurlandi og Jökulsá á Fjöllum fram
sem sinn hlut, — t.d. sem 25% hlutaíjár-
ins, — en svo á auðhringurinn auðvitað
verksmiðjuna, máske virkjanirnar o.s.frv.
— og hefur meirihlutavaldið til að ráðsk-
ast með þetta allt, skannnta íslendingum
eins lítinn gróða og auðhringnum þókn-
ast, — en láta auðvitað vissa „íslenska"
gæðinga græða, sem hjálpað hafa til að
koma fyrirtækinu — þ.e. stórþjófnaðinum
— í gegnum Alþingi.
Þessar aðfarir eru þegar ræddar í al-
vciru og verri munu á eftir koma, ef þjóð-
in tekur ekki strax í taumana og hindrar
þetta forherta, umskiptings- og landsölu-
íhald í að ná völdum.
Ég vil minna á í þessu sambandi hvern-
ig sá maður, er var fyrsti formaður íhalds-
og Sjálfstæðisflokksins, Jón Þorláksson,
breytti í svona málum, jregar ófyrirleitnir
braskarar höfðu selt erlendum auðfélög-
um flestalla fossa landsins á 2. áratug
aldarinnar. Þá barðist Jón Þorláksson við
hlið Bjarna frá Vogi og Guðmundar
Björnssonar landlæknis, harðvítugri bar-
áttu fyrir því að eyðileggja allar slíkar
fossa-sölur og tókst jrað 1923 á endanum.
Eg skal m.a. vitna hér í þau ummæli
Jóns, er hann hafði í ræðu sinni í neðri
deild Alþingis 3. maí 1923, er svo illa var
komið sem út leit fyrir::!
„En nú vill háttv. meirihluti fara þessa
leiS og gefa útlendingunum allan þann
188