Réttur - 01.08.1979, Blaðsíða 28
Drotnunargjarnar yfirstéttir — árásaraðilar gegn
íslandi
„Þegar í jandinn varð gamall, fór hann
í klaustur," segir fornt máltæki.
Auðmannastéttir Vesturveldanna
þvaðra nú mikið um lýðræði. — Það lýð-
ræði, sem til er hjá þeim hafa verklýðs-
stéttirnar komið þar fram með byltingu
í Frakklandi, með allslierjarverkfalli í
Belgíu, með aldarlangri harðvítugri
mannréttindabaráttu í Englandi o.s.frv.
Hið sanna innræti sitt sýndu þessar
valdastéttir í ]rví að leggja undir sig með
báli og brandi mikinn hluta veraldar á
undanförnum öldum: arðræna vægðar-
laust meirihluta mannkynsins, er þar bjó,
brjóta niður menningu þeirra jjjóða og
atvinnuhætti, til þess að geta síðan notað
íbúana sem hráefnaframleiðendur handa
sér og markað fyrir verksmiðjuvörur sín-
ar. Enska auðmannastéttin drotnaði sem
einvaldur yfir fjórða hluta mannkyns í
upphafi aldarinnar. Hryðjuverk Belgíu-
konungs í Kongo, framferði franska hers-
ins í nýlendum Iians, manndrápsferill
hollenska auðvaldsins á Indlandseyjum
— munu seint úr minnum líða þeim, er
sögu þeirra þekkja eða hinna, er kvalir
þeirra þoldu, og afkomenda þeirra.
Hámarki sínu náði lýðræðishræsni
þessara valdastétta Erakklands og Eng-
lands, er þær köstuðu lýðræði og frelsi
Spánverja, Austurríkismanna og Tékka,
sem bráð í gin þýska úlfsins — Hitlers-
hersins — á árunum 1936—38 — til þess
að efla hann til árásar á Sovétríkin, — og
Morgunblaðið söng þeim fagnaðarsöng
fyrir.
Eftir að bandarískt auðvald óx upp í
j)ví landi í lok 19. aldar, tók Joað að traðka
í svaðið hugsjónir brautryðjenda frelsis-
ins hjá Jaeirri miklu þjóð. Kúgunarandi
j^ess auðvalds og stórveldishroka Jjess óx
við stríðsgróða tveggja styrjalda — og
hugað var á heimsdrotnun að lokum
„vel heppnuðum“ múgmorðum með at-
omsprengjum — er þetta auðhringavald
hugði sig einoka til yfirdrotnunar mann-
kyns. Það var lítill vandi þessu volduga
hervaldi að ná tangarhaldi á íslandi með
blekkingum, lygum og ofbeldi, eins og
1000 öðrum herstöðvum út um heim.
Með úrslitakostum, lygum og hótunum
var landið hertekið 1941, svikinn „samn-
ingurinn“ um að fara með herinn 1945,
krafist amerískra herstöðva á íslandi til
99 ára 1. okt.. þess árs, ísland hlekkt inn i
Nat.o 1949 með loforðinu um „aldrei her
á friðartímum“, innrás amerísks hers
framin 1951 með þverbroti á loforðum og
forsendum samnings — og innrásarherinn
situr hér enn, — en keyptir j^rælar vinna
að Jrví að gera þjóðina að jieim umskipt-
ing að hún trúi auðtröllinu, sem ætlar
henni að vera skotspónn í stríði sínu,
trúi ])ví fyrir að vernda sig sem úlfurinn
lambið. Og þrælslyndi auðþrælanna vex
svo að jiá tekur að dreyma um að selja
Fjallkonuna á leigu fyrir lagiegar fjár-
fúlgur, svo jieir megi lifa hátt á vændi, ef
verkalýður íslands gerðist óþægur í því að
láta arðræna sig að nýlendusið.
Það, sem allir j^essir fornu og nýju ný-
lendukúgarar meintu með heimsókninni
var:
164