Réttur - 01.04.1982, Page 40

samherja jafnt og andstæðinga í harðri pólitískri
baráttu um margra áratuga skeið. Þessu ollu vits-
munir hans og kjarkur, en ekki síður hreinskilni
hans og hispursleysi. Alla þessa miklu kosti bar hann
fram með reisn og höfðingsbrag.
Hann stóð í margri pólitískri höggorrustu, hlóð
stundum valkesti á báðar hendur eins og kappar
mestir til forna, en sverð hans var jafnan fægt og
skínandi. Andstæðingarnir þurftu ekki alltaf að
binda um sárin, en þau voru hrein, því sverð hans
var einatt flugbeitt.
Því miður auðnaðist fyrst og fremst aðeins Aust-
firðingum að kynnast þessum skörungi. íslenska
þjóðin sem heild fór þess á mis og það varð
hlutskipti Bjarna Þórðarsonar að vinna þrekvirki
sín í tiltölulega litlu og afskekktu byggðarlagi. Ég
hefi oft hugsað um það, hvernig hvernig hann hefði
notið sín á Alþingi íslendinga. Trú mín er sú, að
þar hefði hann orðið þingskörungur, ekki síður en
baráttufélagi hans um langa tíð. Lúðvík Jósepsson,
en það hefði verið með öðrum stíl.
Ég hafði aldrei tækifæri til þess að umgangast
Bjarna Þórðarson á þann hátt, að af yrðu náin
kynni. Við hittumst á ýmislegum fundum sósíalista
og sveitarstjórnarmanna á Austurlandi. En kannski
urðu samskiptin mest í sambandi við blaðið, sem
hann ritstýrði um áratuga skeið, „Austurlandi". Það
var alltaf tilhlökkunarefni að eiga von á að hitta
hann eða heyra í honum á þessum fundum.
Hann tók ekki mjög oft til máls, en þá lét hann
í ljós skoðanir og ætíð vel rökstuddar. Mér fannst
jafnan að flest væri fram komið í hverju máli, er
Bjarni hafði sagt sitt álit. Ef um sveitarstjórnarmál
á Austurlandi var að ræða, var hann vissulega oft
mikill Norðfirðingur, enda láði honum enginn, þótt
hann bæri fyrir brjósti þann stað, sem hann hafði
átt svo mikinn þátt í að byggja upp.
Guðmundur Vigfússon segir
um Bjarna:
í hálfa öld stóð Bjarni í fylkingarbrjósti sósíalista
í Neskaupstað. Hann var jafnframt áhrifamikill leið-
togi í hreyfingu og samtökum sósíalista í Austur-
landskjördæmi og lengstaf ritstjóri Austurlands sem
hann stýrði af dugnaði og úthaldi sem er næsta sjald-
gæft. Hann var löngu landskunnur fyrir afskipti sín
af sveitarstjórnarmmálum og af löngu og farsælu
starfi sem bæjarstjóri í Neskaupstað. Hann var lengi
atkvæðamaður í Sambandi íslenskra sveitarfélaga
og gegndi þar trúnaðarstörfum. Á fundum sam-
bandsins og fulltrúaráðs þess kvaddi Bjarni sér oft
hljóðs og mælti jafnan af þeim röskleika og hikleysi
sem einkenndi málflutning hans. Á þeim vettvangi
var jafnan hlustað vel á það sem Bjarni lagði til
mála, enda enginn í efa um þekkingu hans og víð-
tæka reynslu á málefnum sveitarfélganna.
Neskaupstaður hefur nú í nær fjóra áratugi reynst
óvinnandi vígi sósialista og reyndist svo enn í kosn-
ingunum síðastliðinn laugardag er Alþýðubandalag-
ið hélt þar hreinum meirihluta í bæjarstjórn. Þannig
hefur sá grundvöllur dugað sem þrír ungir hugsjóna-
menn, Bjarni, Lúðvík og Jóhannes lögðu fyrir nær
hálfri öld, og hafa síðan styrkt og eflt með dugmikl-
um verkum sínum og öflugu fylgi ágætra samherja.
Mun þessa starfs og árangurs þess lengi minnst í
hreyfingu íslenskra sósíalista sem lýsandi fordæmis
um skynsamleg og farsæl vinnubrögð.
104