Réttur - 01.08.1975, Side 64

„Bragð er að ...“
„Eftir því sem ég kemst næst,
þá hafa þessir piltar í CIA ekki
fyrir því að gefa skýrslur um
styrjaldir og þvíumlíkt, þeir bara
fara og heyja sitt stríð, og það
fylgist enginn með þvi, sem þeir
gera. Þeir eyða miljörðum doll-
ara í það að koma af stað vand-
ræðum, svo þeir geti gefið
skýrslu um eitthvað ... CIA er
orðin ríkisstjórn út af fyrir sig,
á eigin spýtur, og öll leynileg.
Þeir þurfa ekki að standa nein-
um reikningsskap."
Harry Truman
Bandaríkjaforseti,
Lof íslenskunnar
„Það skal mín huggun og gleði
að læra þetta mál og sjá af rit-
um þess, hversu menn hafa fyrr-
um þolað andstreymi og með
hreysti klofið það. Ég læri ekki
íslensku til þess að nema af
henni stjórnfræði eða her-
mennsku eða þess konar en læri
hana til þess að geta hugsað eins
og maður, til þess að útrýma
þeim kotungs- og kúgunaranda,
sem mér hefur verið innrættur
með uppeldinu frá blautu barns-
beini, til þess að sæla hug og sál,
svo að ég geti gengið í hættur
óskelfdur, og að sál mín kjósi
heldur að segja skilið við líkam-
ann en að breyta út af því eða
afneita, sem hún hefur fengið
fulla og fasta sannfæringu um,
að sé satt og rétt.“
Rasmus Kristján Rask
Hclsinki
„Það má af starfi ráðstefnunn-
ar draga ályktanir, mikilvægar
fyrir framtíðina. Sú mikilvæg-
asta, staðfest í endanlegri sam-
þykkt ráðstefnunnar, hljóðar svo:
Enginn má út frá einhverjurn
utanríkispólitískum hugleiðingan
reyna að fyrirskipa öðrum þióð-
um, hvernig þær haga innanríkis-
málum sínum. Þjóð sérhvers rík-
is og aðeins hún ein hefur fnií-
valda rétt til að ákveða :,in irmri
mál og móta sín lög.“
Leonid Brcschnew
í ræðu sinni á Hels-
inkiráðstefnunni 31.
júlí 1975.
„Þátttökuríkin munu í sam-
skiptum hvort við annað og í
alþjóðasamskiptum almennt forð-
ast að hóta valdi eða beita valdi
sem beinist gegn friðhelgi eða
sjálfstæði nokkurs ríkis eða er
á annan hátt ósamrýmanlegt
markmiðum Sameinuðu þjóðanna
eða þessum samningi. Ótilhlýði-
legt er að færa fram ástæður til
réttlætingar því að grípa til hót-
unar eða beitingar valds í and-
stöðu við þessa höfuðreglu.
Þátttökuríkin munu því halda
sér frá hvers konar aðgerð, sem
fclur í sér hótun um valdbeitingu
eða beina eða óbeina valdbeit-
ingu gegn öðru þátttökuríki. Þau
munu og halda sér frá því að
ögra á nokkurn hátt með valdi
sínu, til þess að knýja annað
þátttökuríki til þess að láta af
því að nota til hlítar fullvalda
rétt sinn. Þau munu og í sam-
skiptum hvort við annað halda
sér frá því að beita nokkurs kon-
ar vald-rænum þvingunum.
Eigi má hóta eða beita valdi
til þess að jafna deilumál eða
mál, sem orðið geta að deilu-
málum milli þeirra.“
Helsinkisáttmálinn,
grein II. í 1. kafla
a.
„American way of life“
„Morð og nauðganir eru orðn-
ir daglegir viðburðir í Banda-
ríkjunum. Það er orðið óhugn-
anlegt að dveljast þar. Ég þori
varla að fara þangað aftur,“
sagði norska leikkonan Liv Ull-
mann. Liv Ullmann er orðin
mjög þckkt leikkona í Holly-
wood, en dvelst um þessar mund-
ir á sveitasetri sínu í Noregi.
Henni óar við að fara aftur til
Bandaríkjanna. „Þegar ég var i
Bandaríkjunum var mín gætt,
bæði af lögreglumönnum og
leynilögreglumönnum allan sólar-
hringinn. Ég var aldrei ein. Jafn-
vel þegar ég þurfti að fara í
lyftu, var hún rannsökuð hátt
og lágt. Lögreglan þorði ekki
að taka neina áhættu. Þegar ég
var í Philadelphiu var vinkonu
minni nauðgað, meðan við hin
vorum í næsta herbergi. Hún
þorði ekki að öskra, vegna þess
að maðurinn hélt hníf að hálsi
hennar. Þetta var mikið áfall.
Síðast frétti ég af þessari sömu
vinkonu minni, að hún var myrt
úti á götu, án þess að það virtist
nokkur tilgangur í því. Þetta
hefur að sjálfsögðu vakið með
mér mikinn ótta, og ég get alls
ekki sagt að ég hlakki til að
snúa aftur til Hollywood til þess
að standa við samninginn minn,“
sagði Liv Ullmann."
Morgunblaðið 6.
sept. 1975.
208