Morgunblaðið - 16.02.2007, Síða 42

42 FÖSTUDAGUR 16. FEBRÚAR 2007 MORGUNBLAÐIÐ
MINNINGAR
✝ Ragna DagmarSölvadóttir
framreiðslumeistari
fæddist á Akureyri
16. apríl 1964. Hún
lést á heimili sínu á
Akureyri 6. febrúar
síðastliðinn. For-
eldrar hennar eru
Baldvina Gunn-
laugsdóttir hús-
móðir, f. 6. apríl
1925, og Sölvi Ant-
onsson verkamaður,
f. 26. nóv. 1906, d. 2.
jan. 1967. Systkini
Rögnu eru Anton Sölvason, f. 25.
mars 1947, Margrét Kristín Sölva-
dóttir, f. 13. nóv. 1948, Gunn-
laugur Sölvason, f. 6. nóv. 1951,
María Jakobína Sölvadóttir, f. 29.
sept. 1955, Sölvi Sölvason, f. 10.
júní 1957, d. 18. sept. 1986, Egill
Sölvason, f. 25. sept. 1958, og Guð-
finna Sölvadóttir, f. 7. júlí 1961.
Hinn 22. júlí 1995 giftist Ragna
Guðmundi Loga Óskarssyni bif-
vélavirkjameistara, f. í Reykjavík
5. febr. 1960. Þau eignuðust sam-
Smiðjunni og Bautanum á Ak-
ureyri. Síðan lá leiðin suður til
Reykjavíkur í Hótel- og veitinga-
skólann. Vann hún með skólanum
við ýmis veitingastörf og veislur.
Ragna útskrifaðist sem þjónn frá
Hótel- og veitingaskólanum 1984.
Leiðir Rögnu og Guðmundar
lágu saman 1986 og fluttu þau
norður til Akureyrar 1987. Ragna
tók þar við stöðu yfirþjóns í Sjall-
anum sem hún gegndi til 1995 og
mestan þann tíma var Guðmundur
á sjó hjá Samherja á Akureyri.
Aftur lá leiðin suður og þá í Kópa-
voginn. Ragna starfaði sem sölu-
fulltrúi auglýsinga á útvarpi Matt-
hildi við ráðgjöf og sölu
auglýsinga til fyrirtækja. Þegar
útvarp Matthildur hætti flutti
Ragna sig yfir til Íslenska útvarps-
félagsins og var þar til ársins
2003. Ragna flutti aftur til Ak-
ureyrar síðastliðið sumar og barð-
ist hetjulega við erfið veikindi síð-
ustu mánuðina.
Ragna verður jarðsungin frá
Akureyrarkirkju í dag og hefst at-
höfnin klukkan 13.30
an þrjár dætur. Þær
eru: Tinna Dögg
nemi, f. 14. sept.
1987, unnusti Bjarki
Runólfsson nemi, f.
13. júní 1986; Rakel
Ósk, f. 15. apríl 1994;
og Andrea Rut, f. 31.
mars 2000. Guð-
mundur átti fyrir tvö
börn. Þau eru: 1) Eva
María tölvunarfræð-
ingur, f. 11. ágúst
1979, eiginmaður
hennar er Steinþór
Jakobsson raf-
eindavirki, f. 18. apríl 1978, og
dóttir þeirra Rebekka Rut, f. 30.
október 2005. 2) Davíð, f. 7. maí
1984.
Ragna ólst upp í stórum
systkinahópi hjá móður sinni á Ak-
ureyri en tveggja ára missti hún
föður sinn. Einnig dvaldi hún
löngum hjá elstu systur sinni
Möggu en þar var hennar annað
heimili. Gekk hún í Oddeyrarskóla
og síðan Gagnfræðaskólann. Eftir
það lá leiðin í þjóninn sem byrjaði í
Elsku Ragna. Það verður erfitt að
venjast þessari nýju mynd sem lífið
hefur tekið á sig eftir fráfall þitt. Þú
áttir ávallt stóran stað í hjarta mínu
og munt áfram eiga. Í tvö ár hlotn-
aðist mér sá heiður að vera hluti af lífi
hennar, sem tengdasonur Rögnu
Sölva.
Ragna var alveg einstök mann-
eskja og vart til lýsingarorð yfir
hversu góð og yndisleg hún var. Sam-
band okkar hefur líka alltaf verið
mjög sérstakt þar sem hún var ekki
bara tengdamóðir mín heldur líka
góður vinur. Ég mun standa við lof-
orðin sem ég gaf þér og standa mína
plikt.
Takk fyrir allar góðu stundirnar og
minningarnar sem við áttum saman,
ég mun geyma þær eins og gullmola.
Það er búið að vera frábært að þekkja
þig og á ég eftir að sakna þín það sem
eftir er lífs míns.
Þinn tengdasonur
Bjarki Þór Runólfsson.
Þau ljós sem skærast lýsa,
þau ljós sem skína glaðast
þau bera mesta birtu
en brenna líka hraðast
og fyrr en okkur uggir
fer um þau harður bylur
er dauðans dómur fellur
og dóm þann enginn skilur.
En skinið logaskæra
sem skamma stund oss gladdi
það kveikti ást og yndi
með öllum sem það kvaddi.
Þótt burt úr heimi hörðum
nú hverfi ljósið bjarta
þá situr eftir ylur
í okkar mædda hjarta.
(Friðrik Guðni Þórleifsson)
Nú þegar daginn tekur að lengja
og við hugsum til vorsins og birtunn-
ar, dregur ský fyrir sólu í stóru fjöl-
skyldunni í Eiðsvallagötunni. Enn
einu sinni ber sorgin að dyrum þar.
Þú Ragna mín, varst yngst en þó
alltaf svo stór og traust í öllu sem
sneri að fjölskyldu þinni og vinum.
Fáa þekki ég sem gáfu eins mikið af
sjálfum sér og laun þín voru gleðin yf-
ir að gefa. Þú sást um að allir fengju
sitt, hvort heldur var við fæðingu,
skírn, fermingu, giftingu eða á afmæl-
um, stórum sem smáum. Enginn varð
út undan í hjarta þínu, nema þá helst
þú sjálf.
Þú varst kletturinn sem ég trúði að
gæti sigrað allt en svo varðst þú eftir
hetjulega baráttu og mikið æðruleysi
að játa þig sigraða.
Þú hafðir trú, von og kærleika ætíð
að leiðarljósi og varst ótrúlega já-
kvæð og bjartsýn þrátt fyrir veikind-
in.
Þú varst sex ára hnáta þegar ég
kom í mína fyrstu heimsókn með
Gulla bróður þínum í Eiðsvallagöt-
una. Þá strax mynduðust notaleg
tengsl á milli okkar. Tengsl sem aldr-
ei rofnuðu og urðu æ sterkari eftir því
sem árin liðu.
Þú varst minn trausti vinur. Við
gátum alltaf talað saman, hvort held-
ur var um sorgir eða sigra.
Þú hafðir einstaklega góða nær-
veru og hafðir sérstakt lag á að láta
öðrum líða vel.
Þú varst hrókur alls fagnaðar þeg-
ar fjölskyldan kom saman og hafðir
gaman af að gantast. Gleðin og þinn
einstaki húmor fleytti þér oft yfir erf-
iða hjalla.
Þú komst oft með skemmtileg skot
sem hittu beint í mark án þess þó að
særa og orðatiltæki þín voru alveg
mögnuð. Að vilja vera „videofluga á
vegg“ var eitt af þeim.
Þú varst frábær móðir og þú lifðir
fyrir Tinnu, Rakel og Andreu. Þær
sjá nú ekki aðeins á eftir yndislegri
móður, heldur sínum besta vini. Þú
studdir þær í öllu sem þær tóku sér
fyrir hendur. Þær eru stolt þitt og
hafa staðið sig eins og hetjur í veik-
indum þínum.
Þú hefur gefið þeim gott veganesti
og minningar sem eiga eftir að ylja
þeim og hjálpa þeim til þess að takast
á við lífið án þín. Það er dýrmæt gjöf
sem þú, elsku Ragna mín, getur verið
stolt af.
Missir fjölskyldunnar allrar er
mikill og sár. Mestur er þó missir
ykkar, elsku Gummi, Tinna, Bjarki,
Rakel og Andrea. Megið þið öðlast
styrk á erfiðum stundum.
Elsku hjartans Ragna mín, hinstu
kveðjur frá mér, Gulla, Arnari,
Bjarka, Garðari og Rúnari. Við erum
ríkari af því að hafa þekkt þig og átt
vináttu þína. Hafðu einlæga þökk fyr-
ir.
Sofðu, það best er sjúkum.
Sofðu, þá allt er hljótt.
Sofðu, við englasöngva.
Sofðu, þeir vagga rótt.
Sofðu á svæfli mjúkum.
Sofðu vært. – Góða nótt.
Ég kveð þig með kveðjunni okkar,
„elska þig alltaf“.
Hvíl í friði, mín kæra.
Þín
Halldóra.
Elsku Ragna mín, ég veit eiginlega
ekki hvar ég á að byrja, mér finnst
þetta svo ósanngjarnt og er ekki búin
að átta mig á þessu. Þegar þú hringd-
ir í okkur og sagðir að þú værir veik
þá trúði ég því ekki, því ekki datt mér
í hug að guð tæki svona yndislega
manneskju, sem hafði svona frábær-
an persónuleika, frá dætrum sínum
og fjölskyldu. Þetta er svo ósann-
gjarnt, sárt og erfitt, tárin renna
stöðugt því ég sakna þín svo rosalega
mikið og elska. Við áttum svo margar
og yndislegar stundir saman, sem ég
mun sakna. Það var alltaf svo gott og
notalegt að koma til þín, þú komst
alltaf fram við mig eins og ég væri
fjórða dóttirin. Þú varst alltaf til stað-
ar fyrir mig þegar mér leið eitthvað
illa og vildir alltaf laga allt, þú gast
ekki hugsað þér að vita til þess að mér
liði illa. Þú varst svo góð manneskja,
svo hlý og gott að vera í kringum þig.
Þú gleymdir okkur systrunum aldrei.
Núna ertu komin til pabba sem mun
taka svo vel á móti þér, ég veit að þið
verðið hjá okkur og veitið okkur styrk
og hlýju, ég mun hugsa til ykkar
hvern dag. Einnig reyni ég að hugga
mig með því að hugsa að núna sértu
komin á betri stað þar sem þér muni
líða betur, ekkert kvalin eða með
sársauka nema þú myndir vilja hafa
alla hjá þér.
Það er eitt lag sem minnir mig allt-
af á þig, „When I think of angel“,
þetta lag hljómaði svo oft þegar ég
kom til þín enda fallegt. Ég mun vera
til staðar fyrir dætur þínar sem ég
elska og eru mér svo kærar og mik-
ilvægar. Ég er svo þakklát fyrir það
að hafa komið til þín tveimur vikum
áður en þú lést, því þá gat ég sagt þér
hvað ég elskaði þig og þætti svo vænt-
um þig. Þegar ég kom inn til þín sagð-
irðu: „Hæ, ástin mín,“ eins og þú
sagðir alltaf þegar við hittumst. Ég
gat ekki annað en brosað og tekið ut-
an um þig og kysst. Við áttum gott
spjall saman sem ég er svo þakklát
fyrir. Þú sagðir mér hvað þú elskaðir
mig mikið, þætti svo vænt um mig og
myndir sakna mín. Hvíldu í friði,
elsku Ragna mín, ég kveð þig með
söknuði.
Þín
Bryndís Sölvadóttir.
Lífsbók elsku Rögnu, yndislegrar
frænku minnar, er lokið. Síðasti kafl-
inn í hennar lífi hefur verið skrifaður
og eftir sitjum við lömuð af sorg og
eigum bágt með að trúa sorglegum
endi á sögu mikillar hetju.
Falleg, sagan hennar er svo falleg.
Ragna, yngsta systir móður minnar,
er ein fallegasta manneskja sem ég
hef kynnst og ég var svo heppin að
vera henni samferða alla tíð. Við nán-
ast jafnöldrur, ólumst að miklu leyti
upp saman en hún dvaldi á yngri ár-
um mikið á heimili foreldra minna.
Síðustu ár hefur samband okkar bara
orðið nánara. Ég hef alltaf litið upp til
hennar, svo glæsileg, svo dugleg, svo
hlý og frábær persóna. Umhyggjan
fyrir öðrum ótrúleg, alltaf fyrst á
vettvang til að aðstoða við hvaða til-
efni sem var. Hún hafði einstaka sál-
fræðihæfileika, laðaði að sér fólk, sem
á augabragði trúði henni fyrir sínum
málum. Svo góður og áhugasamur
hlustandi og átti alltaf góð ráð handa
þeim ófáu sem til hennar leituðu. Sjálf
kvartaði hún ekki og vildi sem minnst
gera úr veikindum sínum sem hrjáðu
hana árum saman.
Fjölskyldan var Rögnu mikilvæg,
hún var drifkrafturinn í stórum
systkinahópi og dáð af systkinabörn-
unum. Alltaf svo gott að koma til
hennar, allir alltaf velkomnir á fallega
heimilið þeirra Gumma.
En fyrst og fremst var Ragna fal-
leg móðir. Dætur hennar voru henni
allt og fyrir þær lifði hún og var líka
þeirra besti vinur. Hún studdi þær og
hvatti í hverju sem þær tóku sér fyrir
hendur og tók virkan þátt í þeirra lífi.
Elsku systur, hetjusögu mömmu
ykkar er lokið. Fyrir ykkur gullmol-
ana barðist hún til hinstu stundar og
hana eigið þið alltaf í hjarta ykkar.
Eina huggun okkar er að nú er hún
laus við þjáningar og hefur fengið
góðar móttökur hjá pabba sínum og
bróður. Sagan hennar fallega lifir
meðal okkar og heldur áfram að bera
út boðskap sinn. Við erum betri
manneskjur eftir að hafa þekkt og
umgengist Rögnu. Við höfum lært af
henni hvað virkilega skiptir máli í líf-
inu.
Elsku Gummi. Mundu að þú græt-
ur vegna þess sem var gleði þín. Guð
gefi þér styrk til að halda áfram.
Tinna Dögg, Rakel Ósk og Andrea
Rut. Tíminn sem þið áttuð með
mömmu ykkar er dýrmætur og enn
dýrmætari eru nú minningarnar fal-
legu sem þið eigið. Mamma ykkar gaf
ykkur gott veganesti út í lífið og ég
veit að hún mun halda áfram að vaka
yfir ykkur og vernda.
Elsku amma mín. Við vitum hvað-
an Ragna fékk sinn styrk og hetju-
kraft. Guð styrki þig sem og alla fjöl-
skylduna í sorginni.
Sjálf ætla ég að halda áfram að út-
búa dýrindis Rögnukaffi á sunnu-
dagsmorgnum, með vissu um að þar
verður hún vídeófluga á vegg – svo ég
vitni í eitt af hennar ódauðlegu orða-
tiltækjum.
Guð blessi minningu elsku frænku-
systunnar minnar.
Baldvina (Baddý).
Í dag kveð ég með miklum söknuði
mína elskulegu vinkonu hana Rögnu.
Fyrir um 17 árum var ég svo lánsöm
að eignast hana sem svilkonu, og varð
hún svo með tímanum minn allra
besti vinur í gegnum súrt og sætt. Við
áttum margar góðar stundir saman í
gegnum öll árin. Ef eitthvað bjátaði á
hjá manni lagaðist yfirleitt allt við það
eitt að heyra í Rögnu í síma eða að
kíkja í kaffi. Ég held að kaffibollarnir
sem við drukkum saman í gegnum
tíðina séu ansi margir.
Þegar ég hugsa til baka og lít yfir
farinn veg stendur svo margt upp úr,
sérstaklega er mér svo minnisstætt
þegar Gummi og Ragna komu í eitt
skipti af mörgum til Reykjavíkur í
bæjarferð svokallaða. Þá tók ég frá
dag og sagði Rögnu að við tvær yrð-
um að fá einn dag bara fyrir okkur.
Við örkuðum Laugaveginn saman,
voðalega glaðar eins og tvær litlar
smástelpur, byrjuðum á því að fara á
kaffihús og fá okkur eitt Galiano-skot,
sem að reyndar urðu aðeins fleiri en
eitt. Svo gengum við búð úr búð og
mönuðum hvor aðra í að kaupa þetta
og kaupa hitt. Enduðum svo báðar
með fína, dýra leðurjakka og eitthvað
fleira. Þetta var nú einu sinni dag-
urinn okkar. Við rifjuðum oft upp
þennan dag í gegnum árin og hlógum
mikið, sérstaklega hlógum við að
svipnum á eiginmönnunum þegar við
mættum heim hálfrallandi með fullt
af pokum. Svona á ég fullt af minn-
ingum um mína elskulegu Rögnu og
þessar minningar geymi ég í hjarta
mínu að eilífu.
Hve hún Ragna var yndisleg móðir
er ekki hægt að lýsa í orðum eða á
prenti, en útkomuna af móðurhlut-
verki hennar sér maður best á elsk-
unum hennar, Tinnu, Rakel og And-
reu, og mér finnst ég alltaf eiga
svolítið mikið í þessum elskum. Hún
Tinna mín var bara fjögurra ára
skotta þegar ég kynnist henni og man
ég alltaf eftir okkar fyrstu kynnum.
Ég hafði gist í herberginu hennar og
var að vakna þegar þessi elska kom
inn og sagði: „Hæ, ég heiti Tinna
Dögg. Viltu koma í Barbí?“ Hún bað
svo fallega að það var ekki hægt að
segja nei. Svo var ég svo heppin að fá
að hafa hana Rakel oft hjá mér í gist-
ingu þar sem hún og Svala mín eru á
svipuðum aldri og léku þær sér mikið
saman. Andrea, litli engill, nú er það
okkar hlutverk sem eftir stöndum að
halda fast að þér öllum fallegu minn-
ingunum sem við eigum um þína
elskulegu mömmu sem var svo ynd-
isleg og góð alltaf við alla sem á vegi
hennar urðu. Svo hef ég skynjað
hversu samband systkinanna er
sterkt og gott. Systkini sem standa
saman í blíðu og stríðu.
Elsku Ragna mín, nú verð ég að
kveðja þig í bili, og hvað mér finnst
það hræðilega sárt og hvað mig svíð-
ur, en við eigum inni annan svona
dag, bara við tvær. Spurning hvar það
verður og hvenær en ég bíð spennt
eftir því, elskan mín.
Elsku Gummi, Tinna, Rakel, Andr-
ea og Bjarki, Guð gefi ykkur styrk til
að takast á við sorgina og það sem
framundan er, elskurnar mínar.
Ég verð til staðar fyrir ykkur öll,
alltaf.
Ykkar vinkona
Bjarghildur.
Mín ástkæra vinkona er látin og
erfið veikindi að baki. Það er svo erfitt
að kveðja en ég veit að nú líður þér
vel. Laus við þjáningar þínar og kom-
in til pabba þíns og Sölva. Þú varst
svo falleg jafnt að utan sem að innan.
Hrein og bein með gríðarlega stórt og
gott hjarta. Alltaf varstu fyrst að
rétta þeim hjálparhönd sem á þurftu
að halda. Við áttum svo góðar stundir
saman og minningarnar um þær mun
ég geyma alla tíð. Þú hafðir mikið
gaman af því að grínast svolítið því
stríðin varstu og prakkari mikill og ég
heyri enn dillandi hlátur þinn þegar
þú hafðir gert eitthvað af þér.
Heimili ykkar Gumma var svo fal-
legt því húsmóðir varstu fram í fing-
urgóma og ekki lengi að hrista eina
veislu fram úr erminni, þá er ég ekki
að tala um tvær, þrjár tertur heldur
hlaðborð og þú bakaðir heimsins
bestu möffins og ástarpunga. Auga-
steinarnir þínir Tinna, Rakel og
Andrea voru líf þitt og yndi og þú
varst svo stolt af þeim.
Elsku Ragna, ég er lánsöm að hafa
fengið að kynnast þér, eiga þig sem
vinkonu og vera samferða þér í lífinu.
Ég kveð þig með söknuði og veit að
við höldum áfram að spjalla saman
þangað til við hittumst aftur hinum
megin. Takk fyrir allt og allt. Ég býð
þér góða nótt.
Elsku Gummi, Tinna, Bjarki, Rak-
el og Andrea, Baldvina mín, systkini
Rögnu, ættingjar og vinir, ég votta
ykkur öllum mína dýpstu samúð og
bið algóðan guð að blessa ykkur og
styrkja á þessari sorgarstund.
Dapurleg skilaboð dag einn ég fékk
að dáinn sé vinurinn kæri
ég óskaði þess er að gröf hans ég gekk
að í grenndinni ennþá hann væri.
Sjálfur ef vin þú átt góðan í grennd
gleymd ekki hvað sem þá dynur
að albesta sending af himninum send
er sannur og einlægur vinur.
Þín vinkona að eilífu
Unnur Vébjörnsdóttir.
Elsku Ragna, þá er komið að
kveðjustund. Stríði þínu er lokið og
eftir stöndum við og skiljum ekki
hvers vegna þú varst kölluð burt
svona langt fyrir aldur fram. Ekki
hefði ég trúað því að þegar við kvödd-
umst á Akureyri í júlí í fyrra væri það
í síðasta skipti sem við hittumst. Þú
sem hafðir verið að berjast við gigtina
árum saman greindist síðan með
krabbamein í lok sumars 2006! Það
reiðarslag gekk yfir þig og fjölskyldu
þína stuttu eftir ferðina okkar út í
Hrísey sem hefur örugglega verið þér
erfið en þú brostir bara og lést þig
hafa það að hossast á hestvagni um
götur Hríseyjar. Þið mæðgur nýflutt-
ar á æskuslóðir þínar að hefja nýtt líf.
Já, elsku vinkona, mér fannst erfitt að
kveðja þig þegar þið fluttuð úr Ljós-
uvíkinni í fyrrasumar alla leið til Ak-
ureyrar enda hittumst við næstum
daglega síðustu mánuðina sem við
vorum nágrannar. Við áttum góðar
stundir saman, annaðhvort í Egils-
höllinni að horfa á dætur okkar á
skautaæfingum eða heima hjá mér
yfir kaffibolla og pönnukökum. Alltaf
var gaman að hitta þig enda hafðir þú
sérlega góða nærveru og varðst fljót-
lega mikill heimilisvinur. Ekki spillti
að dætur okkar urðu mjög góðar vin-
konur. Ég fékk að kynnast þínum
kostum og því hversu útsjónarsöm þú
varst. Þú lést einhvern veginn hlutina
ganga upp. Strax og þú fréttir það að
ég ætti góðan notaðan barnavagn
varstu búin að selja hann. Nóg var að
minnast einu sinni á það við þig að
kannski þyrfti ég að útvega mér
barnakerrur fyrir tvíburadætur mín-
ar í fyrstu Spánarferð fjölskyldunnar.
Daginn eftir stendur þú fyrir utan
dyrnar hjá mér skælbrosandi með
tvær kerrur sem þú varst búin að fá
lánaðar fyrir okkur. Í okkar sam-
Ragna Dagmar Sölvadóttir