Morgunblaðið - 03.03.2007, Qupperneq 39

MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 3. MARS 2007 39
sem spyr ekki um stað eða stund
eða fer í manngreinarálit.
Á aðfangadagsmorgun, síðasta,
kom Sibba í sína hinstu heimsókn
til okkar. Hún vildi ekki stoppa, var
að keyra út jólagjöfum. Hún sagð-
ist ætla að hætta starfsemi sinni
um næstu áramót og myndi hún þá
hafa meiri tíma til að koma í heim-
sókn og spjalla. Hún skildi eftir
jólaskreytingu til að gleðja okkur.
Þannig var Sibba, alltaf að gefa og
gleðja aðra. Við ætlum að geyma
þessa mynd af henni, hún var svo
geislandi að maður trúði að sigur
myndi vinnast.
Nú eftir tvo mánuði er komið að
kveðjustund. Við sendum Þórhalli
og börnum innilegustu samúðar-
kveðjur og biðjum góðan Guð að
hugga þau og styrkja.
Ferð þín er hafin.
Fjarlægist heimatún.
Nú fylgir þú vötnum
sem falla til nýrra staða.
Og sjónhringir nýir
sindra þér fyrir augum.
(Hannes Pétursson)
Þráinn Jónsson og
Ingveldur Anna Pálsdóttir
Þegar við fluttum hingað til Eg-
ilsstaða fyrir hartnær 40 árum
bjuggu hér um það bil 700 íbúar.
Sveitarfélagið var í hraðri upp-
byggingu og sagt var að Egilssta-
ðabúar lifðu á því að byggja hver
yfir annan.
Sumir voru aðfluttir eins og við,
aðrir rótfastir héraðsbúar, sem
tóku aðkomufólkinu fagnandi.
Hjónin Þórhallur og Sigurbjörg
voru ein af þeim persónum sem
létu okkur finna að við værum vel-
komin. Við uppgötvuðum fljótlega
að við áttum börn á sama aldri í
grunnskólanum, þó var það fyrst
eftir að undirritaður hóf störf hér
og Tónlistarfélagið stofnaði bland-
aðan kór, Tónkór Fljótsdalshéraðs,
sem þau kynni okkar Sigurbjargar
hófust sem aldrei bar síðan skugga
á.
Nú þegar hún er horfin yfir móð-
una miklu hrannast upp minningar
frá þessum árum – æfingar í
grunnskólanum og tónleikar, upp-
tökur fyrir útvarp og ekki síst
söngferðalög, sem kórinn fór í.
Sigurbjörg var lengi félagi og í
stjórn Tónkórsins og lenti það á
henni ásamt öðrum að skipuleggja
tónleika og ferðir sem farnar voru,
meðal annars ferð til Danmerkur
og Noregs sem kórinn fór í, ásamt
mökum, árið 1982.
Þar var í mikið ráðist og í mörgu
að snúast enda ein fjölmennasta
hópferð sem farin hefur verið frá
Egilsstöðum.
Nú seinni árin hefur Sigurbjörg
veitt forstöðu flugkaffinu á Egils-
staðaflugvelli, með þeim myndar-
brag sem henni var einni lagið. Þar
hitti ég hana af og til hin síðari ár.
Alltaf kom hún að afgreiðslu-
borðinu með brosið hýra þegar ég
var á ferð og bauð mér kaffi, og svo
var byrjað að spjalla um gamla tím-
ann og þær breytingar sem orðnar
væru á sveitarfélaginu þessi ár sem
liðin voru frá okkar kynnum og
tónkórstímabilið, sem henni fannst
hafa verið ákveðið og afmarkað
tímabil í menningarsögu Fljótsdals-
héraðs.
Nú þegar dauðinn hefur knúið
dyra og sorg er í ranni þökkum við
Helga Ruth og fjölskyldur okkar
samfylgdina um leið og við vottum
eftirlifandi eiginmanni, börnum og
öðrum ástvinum okkar dýpstu sam-
úð.
Magnús Magnússon.
Sibba vinkona mín er látin. Í
hvert sinn er ég frétti af baráttu
hennar við meinið bað ég þess að
hún sigraði og að við mættum hitt-
ast hressar og kátar næsta sumar.
Ég kynntist Sibbu fljótlega eftir
að fjölskylda mín fluttist til Egils-
staða 1975, en kynni okkar hófust
fyrir alvöru er við eignuðumst hús í
götunni hennar, Bláskógum. Hún
var einstök hún Sibba – hafði svo
góða nærveru og var ávallt
reiðubúin að hjálpa og leiðbeina.
Hún var þeirrar gerðar að fátt virt-
ist, ef nokkuð, getað raskað rólyndi
hennar. Og þannig var heimilis-
bragurinn, hljóðlátur og traustur.
Ég minnist þess þegar við héld-
um saumaklúbb, þá byrjaði fjörið
oft fyrst eftir miðnætti. Laufey vin-
kona okkar átti það til að draga þá
upp efnisbút og Sibba lagði hann
til, sneið og saumaði og hlátrasköll
glumdu fram undir morgun! Þá
vorum við ungar og óhræddar við
allt.
Fjölskyldan var Sibbu allt og lífs-
förunautur hennar tryggi var oftast
nefndur í sömu andrá og hún,
Sibba og Þórhallur. Eldri börnin
okkar voru á svipuðu reki, Ingólfur
og Erla bekkjarfélagar, en Brynja
yngsta barn þeirra passaði Ragn-
hildi yngri dóttur okkar og stund-
um Kjartan bróður hennar. Vin-
áttan birtist ekki síst í tryggð
Brynju síðar við börnin okkar og
frá þeim fréttum við reglulega hvor
af annarri.
Við Ragnar fluttum til Reykja-
víkur aftur 1987, en vinátta okkar
hélst. Við höfðum það fyrir sið að
fara austur á hverju sumri og þá
fór ég ætíð til Sibbu í kaffi og Ljós-
bjargar, einkasystur hennar. Sam-
band þeirra systra var einstakt.
Það leið ekki sá dagur að þær
hefðu ekki samband, gjarnan oft á
dag. Missir Ljósbjargar er því mik-
ill.
Elsku Þórhallur, Ingólfur, Magn-
ús, Brynja, Ljósbjörg, Brynjólfur,
Ása, Guttormur, Tinna, Benedikt
og afkomendur, missir ykkar er
mikill. Guð veri með ykkur. Blessuð
sé minning Sibbu.
Emilía.
Leiðir okkar Sibbu, eins og hún
var kölluð daglega, lágu saman fyr-
ir ca 20 árum. Sibba tók öllum vel
og innan skamms var ég orðin ein
af fjölskyldunni, þá bara 16 ára.
Sibba var glæsileg kona og umfram
allt hjartahlý. Hennar bestu stund-
ir voru þegar fjölskyldan kom sam-
an og hún var alltaf tilbúin með allt
áður en aðrir voru búnir að snúa
sér við. Það eru ófáar minningar
sem tengjast því að sitja við mat-
arborðið á Laugavöllum.
Að horfa á glæsilega konu, í
blóma lífsins, berjast við vondan
sjúkdóm er skelfilegt. Ýmsar erf-
iðar spurningar vakna sem ekki er
hægt að fá svör við.
Börnin mín, Agnes Björg og Ey-
steinn Orri, munu sakna ömmu
Sibbu mikið, hún var þeirra skjól,
hún var þeirra öryggi.
Okkar leiðir skildu en minning-
arnar hverfa ekki. Þær eru svo
margar og þær eru svo góðar.
Ég kveð þig, elsku Sibba, þakka
þér fyrir allt.
Elsku Þórhallur, Magnús, Ing-
ólfur og Brynja, ég bið ykkur allrar
blessunar á þessari kveðjustund.
Anna Dóra Helgadóttir.
Að heilsast og kveðjast er lífsins
saga. Ég heyrði Sigurbjargar Al-
freðsdóttur fyrst getið fyrir réttum
40 árum. Ég var þá nýlega flutt til
Egilsstaða og sat í kaffi ásamt
vinnufélögum mínum í Mjólkur-
stöðinni.
Í þá daga höfðu menn með sér
bitabox með nesti og vakti innhald
eins nestiskassans á stundum um-
ræður og öfund. Brauðsneiðarnar í
þessu boxi voru fallega skornar og
skreyttar og fóru svo vel í sam-
félagi með bústnum kleinum og
jólakökusneiðum krökkum af rús-
ínum. „Hún hugsar svona vel um
mig, hún Sibba frænka mín,“ sagði
eigandi bitaboxins. Hann átti síðar
eftir að verða maðurinn minn og
umhyggja og elskusemi þessarar
frænku hans og fóstursystur náði
þá ekki bara til hans heldur líka til
mín og barna okkar.
Þegar ég lít til baka sé ég að út
úr innihaldi nestisboxins góða mátti
lesa marga af eðliskostum Sibbu.
Það bar vitni um rausn hennar,
myndarskap og snyrtimennsku og
þá umhyggju og alúð sem henni var
eiginlegt að leggja í hvert verk. Við
bættust mannkostir eins og gam-
ansemi, hjartahlýja, greiðvikni og
gestrisni sem gerðu hana svo góða
heim að sækja og vinamarga.
Sigurbjörg var einstakur dugnað-
arforkur sem annaðist heimili sitt
og fyrirtæki af alúð og myndar-
skap. Vegna erfiðra aðstæðna og
veikinda á æskuheimili varð það
hennar hlutskipti, þegar á unga
aldri, að sinna heimilisverkum eins
og fullorðin manneskja og axla
ábyrgð á yngri systur og frænda. Á
þá reynslu virtist hún aðeins líta já-
kvæðum augum enda mikil fjöl-
skyldumanneskja í eðli sínu og
sjálfsögð þungamiðja stórfjölskyld-
unnar.
Þegar Sibba sagði mér frá alvar-
legum veikindum sínum hvarflaði
ekki að mér sú hugsun, að hún,
svona sterk og dugmikil, næði ekki
heilsu á ný en raunin varð önnur. Í
baráttunni við erfiðan og kvalafull-
an sjúkdóm sýndi hún kjark og
æðruleysi allt til enda.
Það er sárt að hugsa til þess að
þessi mæta kona skuli vera horfin
okkur en áfram lifa minningar frá
góðum og gefandi samverustund-
um.
Kæra fjölskylda! Þórhallur, Ing-
ólfur, Magnús, Brynja og barna-
börn, ykkar missir er mikill. Góður
lífsförunautur, móðir og amma er
horfin á braut.
Megi góður guð styrkja ykkur í
sorginni.
Blessuð sé minning Sigurbjargar
Alfreðsdóttur.
Arndís Þorvaldsdóttir
Þegar svo stórt skarð er höggið í
lífi manns setur mann hljóðan. Það
eru svo margar minningar sem
renna um hugann þegar maður sest
niður og hugsar til Sibbu.
Sibba var fyrst og fremst vin-
kona mömmu. Ung lærði ég að vin-
konur bralla ýmislegt saman. Vin-
konur taka þátt í lífi hvor annarar.
Þannig vinkonur finnst mér
mamma og Sibba vera. Þegar við
krakkarnir vorum lítil, þá var gam-
an þegar var verið að steikja klein-
ur því það var alltaf gert saman.
Við fengum að vera með og við
fengum líka að borða eins og við
gátum í okkur troðið og það gerð-
um við Brynja rækilega. Sláturgerð
er líka það sem vinkonur gera sam-
an. Ef voru veislur þá undirbúa
þær það líka saman.
Þegar ég óx úr grasi og stofnaði
mína fjölskyldu og sonur minn
fermdist þá kom ekki annað til
greina, hvorki frá minni hálfu né
Brynjars, en að Sibbu yrði boðið
því hún er vinkona ömmu.
Fyrir mér er Sibba stór partur af
minni fjölskyldu. Á Þorláksmessu,
þegar allt var tilbúið fyrir jólin og
við krakkarnir að fara að sofa, þá
var bankað. Það voru Sibba og Þór-
hallur að kíkja í heimsókn, rabba,
smakka á hangikjöti og bara vera
saman.
Stundum man ég eftir Sibbu í
eldhúsinu hjá mömmu, þá sátu þær
hvor sínu megin við borðið og bara
þögðu. Ég náttúrulega veit ekki
hvað hafði farið þeirra á milli áður
eða eftir, en þær eru svona vinkon-
ur sem geta þagað saman.
Innilegar samúðarkveðjur sendi
ég ykkur Þórhallur, Ingólfur,
Magnús, Brynja og fjölskyldur.
Megi góður Guð styrkja ykkur í
sorginni
Erla Sigrún
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í gegn-
um vefsíðu Morgunblaðsins: mbl.is –
smella á reitinn Senda efni til Morg-
unblaðsins – þá birtist valkosturinn
Minningargreinar ásamt frekari
upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún að
berast fyrir hádegi tveimur virkum
dögum fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi). Ef útför
hefur farið fram eða grein berst ekki
innan hins tiltekna skilafrests er
ekki unnt að lofa ákveðnum birting-
ardegi. Þar sem pláss er takmarkað
getur birting dregist, enda þótt
grein berist áður en skilafrestur
rennur út.
Minningargreinar
✝
Elskuleg móðir mín, tengdamóðir, amma og
langamma,
HELGA HJÁLMARSDÓTTIR,
Lindasíðu 4,
Akureyri,
lést á Fjórðungssjúkrahúsinu Akureyri sunnudaginn
25. febrúar.
Útför hennar fer fram frá Glerárkirkju mánudaginn
5. mars kl. 14.00.
Bjartur Stefánsson, Rósa Óskarsdóttir,
ömmu- og langömmubörn.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir,
amma og langamma,
ELSA DÓRÓTHEA PÁLSDÓTTIR,
Hjallanesi,
Landsveit,
andaðist á Heilbrigðisstofnun Suðurlands miðviku-
daginn 28. febrúar.
Magnús Kjartansson,
Pálína H. Magnúsdóttir, Hallgrímur H. Óskarsson,
Kjartan G. Magnússon, Elínborg Sváfnisdóttir,
Bryndís H. Magnúsdóttir, Rúnar Hauksson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
SIGURÐUR ÞORKELSSON,
Kjarrhólma 22,
Kópavogi,
lést í Sunnuhlíð miðvikudaginn 28. febrúar.
Útförin fer fram frá Digraneskirkju mánudaginn
12. mars kl. 13.00.
Kristrún Jóhanna Ásgeirsdóttir,
Guðný Ásgerður Sigurðardóttir,
Þorkell J. Sigurðsson, Gróa Halldórsdóttir,
Hrönn Sigurðardóttir, Ægir Björgvinsson,
Brynja Sigurðardóttir,
Gunnar Sigurðsson, Guðrún Margrét Einarsdóttir,
Hörður Sigurðsson, Ingibjörg Jóhannesdóttir,
Sigurður Þór Sigurðsson, Sigrún Magnúsdóttir,
Hallfríður S. Sigurðardóttir, Ómar Elíasson,
Elías Sigurðsson, Emilía Bergljót Ólafsdóttir,
Jóhanna Sigríður Sigurðardóttir, Finnur Einarsson,
Ásgeir Sigurðsson, Svala Steina Ásbjörnsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Hjartkær eiginkona mín, móðir okkar, tengdamóðir
og amma,
BETTÝ JÚLÍANNA HANSEN,
Sólheimum 25,
Reykjavík,
andaðist á hjúkrunarheimilinu Eir föstudaginn
23. febrúar.
Útför hinnar látnu hefur farið fram í kyrrþey.
Sérstakar þakkir fær starfsfólk hjúkrunarheimilisins
Eirar fyrir umönnun og hlýju.
Einar Jón Einarsson,
Soffía Einarsdóttir, Grímur Markússon,
Ingileifur Einarsson, María Þórarinsdóttir,
Bettý Grímsdóttir, Árni Hrannar Arngrímsson,
Halldóra Inga Ingileifsdóttir, Einar Sigurjónsson,
Kristín Ingileifsdóttir
og langömmubörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
JÓSEF H. SIGURÐSSON
fv. útibússtjóri,
Drápuhlíð 44,
Reykjavík,
lést á Landspítalanum í Fossvogi miðvikudaginn
28. febrúar.
Útför verður frá Fossvogskirkju fimmtudaginn
8. mars kl. 15.00.
Sveinbjörg Á. Jónsdóttir,
Jón Jósefsson, Kristín Gísladóttir,
Anna Guðrún Jósefsdóttir,
Sesselja Ingibjörg Jósefsdóttir, Guðjón Hilmarsson,
barnabörn og barnabarnabörn.