Morgunblaðið - 18.09.2007, Side 27

MORGUNBLAÐIÐ ÞRIÐJUDAGUR 18. SEPTEMBER 2007 27
Það verður mikill
sjónarsviptir að Ás-
geiri Elíassyni eða
Geira El eins og hann
var gjarnan kallaður. Geiri var
mikill hæfileikamaður þegar kom
að íþróttum. Hann átti landsleiki í
þremur íþróttagreinum, fótbolta,
handbolta og blaki . Hann var þó
þekktastur sem fótboltamaður og
ég kynntist því bæði að spila gegn
honum og sællar minningar með
honum þegar hann lék sem eldri
maður í U-21 landsliði Íslands í
knattspyrnu árið 1984.
Ég kynntist Geira hvað best þeg-
ar hann tók við landsliðinu árið
1991. Auðvitað stóðst hann ekki
mátið og spilaði gjarnan með okkur
á æfingum og gaf okkur lítið eftir.
Hæfileikarnir voru augljósir. Geiri
var einstakur íþróttamaður sem
hafði svo margt til að bera sem
hann síðan heimfærði yfir í þjálf-
unina. Hann hafði náð að skapa eitt
besta fótboltalið sem Ísland hefur
átt á sínu fyrra tímabili með Fram
og hann náði líka frábærum ár-
angri með landsliðið. Þar var ein-
staklega eftirminnilegt að vinna
með honum. Geiri kom með sína
hugmyndafræði og sjálfstraust sem
þjálfari til leiks og vildi að liðið sitt
spilaði „góðan bolta“ Aldrei hitti
maður hann illa fyrir kallaðan.
Geiri hafði hlýja og góða nærveru,
það var stutt í brosið og húmorinn
var alltaf til staðar. Geiri var alltaf
jákvæður og uppbyggilegur sem
þjálfari. Hann var líka mikill
keppnismaður en hann fór fínt með
það, kallinn. Það var líka gaman að
takast á við hann í skákinni og
einnig átti hann það til að kasta á
okkur gátum á ferðalögum til þess
að fá okkur til þess að nota kollinn
eins og hann lagði áherslu á við
okkur í sinni þjálfun.
Þrátt fyrir að Geiri hafi náð svo
langt sem leikmaður og síðar þjálf-
ari þá fann maður aldrei fyrir sjálf-
umgleði eða stærilæti í fari hans.
Hann hreykti sér aldrei af árangri
sínum eða kenndi öðrum um þegar
illa gekk. Geiri átti líka góðan sam-
herja í henni Deddu sem var aldrei
langt undan. Missir hennar er mik-
ill.
Þegar maður hugsar nú til baka
þá eru það einmitt allir þessir
mannkostir, sem Geiri var gæddur,
sem við eigum eftir að sakna. Hann
var einn besti þjálfari ef ekki sá
besti sem við höfum átt en fyrst og
síðast var hann góður félagi og vin-
ur sem við munum sakna sárt úr
fótboltanum. Minningin um Ásgeir
mun lifa með okkur um ókomna tíð.
Við Ella sendum Deddu og fjöl-
skyldunni okkar innilegustu sam-
úðarkveðjur. Hugur okkar er hjá
ykkur.
Guðni Bergsson.
Er ég fékk símtal sunnudags-
morguninn 9. september trúði ég
Ásgeir Elíasson
✝ Ásgeir Elíassonfæddist í
Reykjavík 22. nóv-
ember 1949. Hann
varð bráðkvaddur á
heimili sínu sunnu-
daginn 9. september
síðastliðinn og var
útför hans gerð frá
Hallgrímskirkju 17.
september.
ekki mínum eigin eyr-
um, að Geiri El væri
fallinn frá. Þetta var
svo ótrúlegt að ég
settist á stól og hugs-
aði af hverju, og
hverju mátti þetta
sæta að taka svona
góða manneskju frá
fjölskyldunni, svona
snöggt og þetta
snemma? Þetta fær
mann til að hugsa að
hver dagur er ekki
sjálfgefinn og hlutirn-
ir gerast oft fljótt.
Geiri El hafði hvað mest áhrif á
mitt lífshlaup á mínum yngri árum.
Konan hans Soffía eða Dedda eins
og við í vina- og félagahópnum köll-
um hana, kenndi mér í Laugarnes-
skóla og vissi ég strax að þar var
frábær og góð kona á ferð. Ekki
vissi ég þá að ég ætti eftir að spila
knattspyrnu með manninum henn-
ar og að hann yrði þjálfari minn á
einu mesta velgengnistímabili í
sögu Knattspyrnufélagsins FRAM
þar sem margir titlar unnust. Það
voru forréttindi að kynnast og
starfa með Geira. Hann hafði alltaf
svo hlýtt viðmót og góða nærveru
og samdi aldrei illa við nokkurn
mann. Þó svo að erfiðar ákvarðanir
þyrfti að taka var heiðarleikinn
alltaf til staðar. Brosmildur var
hann og glettinn og fullur af húm-
or. Alls staðar þar sem hann kom
var jákvæðni og gleði. Það þarf
engum blöðum um það að fletta
hversu hæfileikaríkur Geiri var í
íþróttum og það eru ekki margir
sem afreka það að leika landsleiki í
einni grein hvað þá þremur. Bolti
var eitthvað sem hann hafði dálæti
á og ég er viss um að ef litlir boltar
væru á skákborðinu í stað tafl-
manna, hefði hann orðið stórmeist-
ari í skák. Mér er sérstaklega
minnistæður leikur, sem var minn
fyrsti meistaraflokksleikur í Ís-
landsmóti en þá lékum við á gamla
Melavellinum. Ég fékk þann heiður
að spila með honum á miðjunni í
þessum leik og hann var heilinn í
liðinu á bak við allt. Hann stjórnaði
mér á miðjunni og við sigruðum í
þessum leik. Urðum við bikarmeist-
arar þetta sama ár. Nokkrum árum
síðar er hann tók við þjálfun liðsins
1985 var ég ekki í vafa um að við
yrðum sigursælt lið og með þessari
þekkingu og útsjónarsemi ásamt
frábærum hóp yrði þetta engu líkt.
Hann sagði strax við mig að ég
skyldi vera fremst og ætti að skora
mörkin. Skilaboðin voru skýr frá
honum og ég vissi að hann gaf mér
traust og tiltrú á því sem ég var að
gera. Hvar sem Geiri tók að sér
verkefni sýndi hann starfi sína svo
mikinn áhuga að sumum þótti nú
mikið til koma þegar hann skoðaði
myndbönd aftur og aftur ef um það
var að ræða og gjarnan vildi hann
ræða atriði sem hann sá og túlkaði
á sinn hátt. Hann var hjartað í vel-
gengni margra liða sem hann lék
með og þjálfaði og skemmst er að
minnast árangurs Fram og lands-
liðs Íslands. Nú þegar hjartað í
honum er hætt að slá mun minning
hans lifa um ókomna framtíð. Við
höfum lært mikið af Geira sem
þekktum hann af brosmildi, góð-
mennsku, áræðni,vinnusemi og
krafti ásamt því að fara ótroðnar
slóðir, en það er einmitt slíkt sem
býr til framúrskarandi einstaklinga
og hann var svo sannarlega einn af
þeim. Geiri, þín er sárt saknað.
Dedda, Mummi, Doddi og fjöl-
skylda, okkar dýpstu samúðar-
kveðjur.
Guðmundur Torfason
og fjölskylda.
Ég átti því láni að fagna fyrir um
30 árum síðan að kynnast Ásgeiri
og Soffíu þegar þau bjuggu í Sörla-
skjólinu. Við Ásgeir lékum knatt-
spyrnu saman og síðar þjálfaði
hann mig í meistaraflokki Fram.
Ásgeir var á margan hátt einstakur
persónuleiki. Hann var glaðvær
með einstakan húmor, raungóður
og frábær vinur. Hans metnaður
var að láta gott af sér leiða og við
sem þekktum hann og umgengumst
nutum góðs af návist hans í ríkum
mæli. Ásgeir var metnaðarfullur og
kappsamur en honum fannst skipta
máli hvernig árangrinum var náð. Í
íþróttum er hægt að ná árangri
með því að pakka í vörn og sæta
síðan lagi með að ná einstöku
hraðaupphlaupum og, ef heppnin er
með, að skora eitt til tvö mörk. Ás-
geir gerði meiri kröfur og sá fót-
boltann með öðrum augum og er sá
aðili sem hefur lagt einna mest af
mörkum við að þróa íslenska knatt-
spyrnu frá því að vera varnarsinn-
uð í að verða sóknarsinnuð þar sem
tækni og leikskilningur leikmanna
fær að njóta sín. Við Ásgeir áttum
margar stundir saman þar sem við
ræddum um knattspyrnu og kom
þar í ljós brennandi áhugi hans og
ástríða fyrir knattspyrnunni. Við
ræddum einnig um framtíð okkar
kæra félags og mismunandi leiðir
til þess efla og þróa félagið. Hans
sjónarmið voru að með því að hafa
fleiri félög þá myndu fleiri knatt-
spyrnumenn fá tækifæri til þess að
stunda knattspyrnu í efstu deildum
og starfsemi félagana yrði kröft-
ugri með óbreyttu ástandi. Hann
þekkti vel forvarnargildi knatt-
spyrnunnar og mikilvægi þess að
ungir knattspyrnumenn ættu sér
góðar fyrirmyndir í þeim félögum
sem þeir æfðu og kepptu fyrir.
Ár hvert höfum við félagarnir í
Fram haldið golfmót saman og
núna síðast stuttu eftir fráfall Ás-
geirs. Hugur okkar stóð til þess að
hittast þrátt fyrir þessi hörmulegu
tíðindi og eiga þannig stund saman
til þess að minnast Ásgeirs sem var
okkur öllum frábær félagi og vinur.
Söknuður okkar er mikill en hugur
minn er hjá Soffíu eiginkonu hans
sem hefur reynst mér ekki síður
góður vinur á lífsleiðinni. Dedda
mín, harmur og missir þinn er mik-
ill og á þessum erfiða tíma sendi ég
þér mínar bestu og innilegustu
hugsanir um leið og ég kveð kæran
vin.
Rafn Benedikt Rafnsson.
Morgunblaðið birtir minningar-
greinar alla útgáfudagana.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins:
mbl.is – smella á reitinn Senda efni
til Morgunblaðsins – þá birtist val-
kosturinn Minningargreinar ásamt
frekari upplýsingum.
Skilafrestur | Ef birta á minning-
argrein á útfarardegi verður hún
að berast fyrir hádegi tveimur
virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðju-
degi).
Minningargreinar REYNSLA • UMHYGGJA • TRAUST
Þegar andlát ber að höndum
Önnumst alla þætti útfararinnar
ÚTFARARSTOFA
KIRKJUGARÐANNA
Vesturhlíð 2 • Fossvogi • Sími 551 1266 • www.utfor.is
Fallegir legsteinar
á góðu verði
Englasteinar
Helluhrauni 10
Sími 565 2566 - www.englasteinar.is
Sendum
myndalista
✝
Ástkær móðir okkar, tengdamóðir, amma, lang-
amma, og langalangamma,
GUÐBJÖRG GUÐJÓNSDÓTTIR
sjúkraliði,
lést á Dvalarheimilinu Kirkjuhvoli, Hvolsvelli,
föstudaginn 14. september.
Útför hennar verður auglýst síðar.
Daníel Jónasson, Ase Johanne Jónasson,
Dóra Mirjam Jónasdóttir, Ernst Olsson,
Guðjón Jónasson, Þóra Jenný Hendriksdóttir,
Ríkarður Bergstað Jónasson, María Árnadóttir,
Rebekka Jónasdóttir, Yngvi Guðnason,
Guðný Ragnhildur Jónasdóttir, Hinrik Þorsteinsson,
barnabörn, barnabarnabörn
og barnabarnabarnabarn.
✝
Elskuleg eiginkona mín, móðir, amma og
langamma,
KATRÍN K. RÓSMUNDSDÓTTIR,
lést á Sjúkrahúsinu á Neskaupstað fimmtudaginn
13. september.
Fyrir hönd aðstandenda,
Halldór Hinriksson.
✝
Hjartkær bróðir okkar,
KRISTJÁN ARI GUÐMUNDSSON,
Grandavegi 37,
lést mánudaginn 10. september.
Útför hans hefur farið fram í kyrrþey.
Systkini hins látna.
✝
Eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir, afi og
langafi,
HAUKUR ÞORSTEINSSON,
Dalatanga 17,
Mosfellsbæ,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi
þriðjudaginn 11. september.
Útför hans fer fram frá Fossvogskirkju mánudaginn
24. september kl. 13.00.
Blóm og kransar vinsamlega afþakkaðir.
Júlía Guðmundsdóttir,
Sesselja Hauksdóttir,
Þorsteinn Hauksson, Lilja Finnbogadóttir,
Guðmundur Hauksson, Eydís Indriðadóttir,
Sigurður Hauksson, Vigdís Helga Jónsdóttir,
Margrét Hauksdóttir,
afabörn og makar og langafabörn.
✝
Ástkær faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
SÆMUNDUR ÓSKARSSON,
verður jarðsunginn frá Bústaðakirkju fimmtudaginn 20. september
kl.15.00.
Guðrún Sæmundsdóttir, Göran Andersson,
Helga Sæmundsdóttir, Guðni Ingi Johnsen,
Óskar Sæmundsson, Torfildur Silja Siguðardóttir,
barnabörn og barnabarnabarn.
✝
Elskulegur bróðir minn og frændi okkar,
JÓN PÁLMAR ÓLAFSSON,
Naustahlein 25,
Garðabæ,
lést á heimili sínu laugardaginn 8. september.
Jarðarförin hefur farið fram í kyrrþey.
Vilhjálmur Jónsson,
Guðlaug Sigmarsdóttir,
Hörður Vilhjálmur Sigmarsson.