Morgunblaðið - 17.12.2007, Blaðsíða 47

MORGUNBLAÐIÐ MÁNUDAGUR 17. DESEMBER 2007 47
FROSTRÓSARTÓNLEIKARNIR
hafa fest sig rækilega í sessi á und-
anförnum árum. Tala þeirra sem
þangað hafa flykkst hleypur á tugum
þúsunda, en auk þess hefur varn-
ingur þeim tengdur náð heilnæmri
sölu. Rætnar tungur hafa kallað
þessa viðburði plasthúðaða hátíð-
arstund fyrir Jóna og Gunnur þessa
lands, markaðsmiðaða helgistund
fyrir hryggjarstykki þjóðarinnar,
glæsilegar umbúðir utan um miðju-
moð sem „venjulega“ fólkið gerir sér
svo að góðu. Eftir að hafa upplifað
herlegheitin verð ég nú að vera ósam-
mála þeirri einföldun þó það örli á
sannleikskorni.
Það er árangur í sjálfu sér að koma
öllum þeim fjölda sem þátt tekur í
verkefninu upp á svið Laugardals-
hallarinnar. Fóstbræður, Gospelkór,
skólakór og stórhljómsveit auk
söngvaranna. Svo sannarlega til-
komumikið og ríkulega skreytt sviðið
jók á hátíðarblæinn. Dívurnar (Heiða
Ólafsdóttir, Hera Björk, Margrét Eir
og Regína Ósk) og tenórarnir (Gunn-
ar Guðbjörnsson, Jóhann Friðgeir og
Kolbeinn Ketilsson) sungu saman
syrpu í upphafi með allra handa
klassísku efni úr ranni jólatónlist-
arinnar (Aðfangadagskvöld, Litli
trommuleikarinn o.fl.) en svo tóku við
tíðar innáskiptingar (hnökralausar
vel að merkja), þar sem mann-
skapnum var teflt saman á ýmsa
lund. Efnisskráin samanstóð af jóla-
lögum jafnt úr hinum „háa“ og „lága“
heimi hljómlistarinnar; „Nóttin var
sú ágæt ein“ og „Ó, helga nótt“ fóru
saman með staðfærðum dægurlögum
eftir höfunda á borð við Chris de
Burgh og Gloriu Estefan.
Tæknilegir örðugleikar settu nokk-
urt mark á fyrri hluta kvöldsins.
Hljómur var hreint út sagt afleitur í
upphafi, vita kraftlaus, og risaskjá-
irnir beggja vegna við sviðið áttu það
til að flökta. Það þurfti kanónu eins
og Ragnar Bjarnason til að brjóta
upp stirðleikann. Hann gleymdi að
kveikja á hljóðnemanum sínum er
hann söng dúett með Heru Björk, en
maðurinn hefur svo ótrúlegt náð-
arvald að hann varð enn svalari fyrir
vikið.
Tónleikarnir fóru að rúlla nokkuð
smurt eftir að dívurnar sungu þjóð-
lagið „Ég er komin til þín“, án undir-
leiks. Glæsilegt. „Eldur í hjarta“ var
vel heppnað kraftjólalag; stórbrotið,
dramatískt, já eiginlega ofurhátíðlegt
en án þess þó að fara yfir strikið. Efn-
iskráin datt aldrei niður í yfirkeyrt
smekkleysi, sem er hreinn og beinn
árangur. Efniviðurinn samanstendur
nefnilega mikið til af kröftugum og
„stórum“ lögum, og er því vand-
meðfarinn að þessu leytinu til. Eirík-
ur Hauksson var gestur í einu lagi og
var rauðhærða riddaranum fagnað
sem þjóðhetju. Má ekki minna vera
þegar slíkur meistari á í hlut. Upp-
klappslög voru þrjú og var endað á
laginu „Hugurinn fer hærra“, sem er
nokkurs konar einkennislag íslensku
dívanna.
Söngkonurnar sem dívuhópinn
skipuðu þetta árið stóðu sig allar með
sóma, sýnu best var þó Margrét Eir.
Að hafa tenórana með í för býður
vissulega upp á meiri möguleika og
fjölbreytileika, en það var samt eitt-
hvað sem virkaði ekki hvað þá varðar.
Ég er ekki að tala um að þeir hafi
ekki hitt á réttur nóturnar, það var
frekar að þessi samblöndun hafi ekki
náð landi.
Þegar allt er saman tekið átti ég
notalega kvöldstund. Rennslið var
gott, og aldrei leiddist mér, utan að
sumar lagasmíðarnar voru helst til
þunnar. Flutningur var fyrirtak út í
gegn og umgjörðin virkar, og það
skiptir kannski mestu. Mér sýnist
Frostrósarmenn vera að hafa það í
gegn sem lagt er upp með, en það er
þó eins og allt vörumerkjatalið (rætt
er um væntanlega útrás „vörumerk-
isins“ í efnisskrá) og hinn kaldi fram-
leiðsluvinkill hafi sumpart spillst yfir
í framreiðslu listarinnar. Ég end-
urtek, þetta virkaði vel, en þetta var
svona eins og að borða bragðdaufa
pitsu, eins ójólaleg og sú líking er.
Maður er sáttur, þrátt fyrir að maður
viti að eitthvað vanti.
Lát sönginn hljóma
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Kátt í höllinni Fóstbræður, Gospelkór, skólakór og stórhljómsveit tóku þátt í tónleikunum auk söngvaranna.
TÓNLIST
Laugardalshöll
Fyrstu Frostrósartónleikarnir af þrenn-
um. Kl. 20, laugardagskvöldið 15. des-
ember.
Frostrósir 2007 – Dívurnar & tenórarnir
 Arnar Eggert Thoroddsen
JÓLIN koma ekki fyrr en Birna fer í splitt. Þetta er staðföst
trú þeirra sem standa að uppskeruhátíð Kramhússins sem
fram fór um helgina. Og Birna Þórðardóttir fór svo sannar-
lega í splitt, en hún er ekki síður fræg fyrir að hafa þrammað í
Keflavíkurgöngum þegar enn var til staðar her á landinu.
Auk þess voru stignir hinir ýmsu dansar, allt frá afródansi og
tangó til breikdansins gamalkunna.
Þátttakendur voru bæði nemendur og kennarar Kramhúss-
ins og hefur þessi uppskeruhátíð verið fastur liður í jólaundir-
búningi undanfarin ár. Í lokin var boðið upp á léttan hollustu-
mat þannig að gestir fóru saddir og dansandi heim á leið.
Naflaskoðun Afródans að hætti hússins.
Morgunblaðið/Jón Svavarsson
Þrenning Dansglaðar stúlkur með blóm í hári skemmtu áhorfendum.
Fim Og svo koma jólin! Birna fer í sitt árlega jólasplitt. Herramaður Hún er ekki alveg dauð, herramennskan.
Splitt um jólin