Morgunblaðið - 28.02.2008, Blaðsíða 19

MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 28. FEBRÚAR 2008 19
AKUREYRI
Eftir Skapta Hallgrímsson
skapti@mbl.is
STEMMNINGIN var skemmtileg
í Hrafnagilsskóla í Eyjafjarð-
arsveit í gær þegar forsetahjónin,
Ólafur Ragnar Grímsson og Dorrit
Moussaieff, komu í heimsókn.
Skólinn hlaut Íslensku mennta-
verðlaunin í fyrra og heimsóknin
var af því tilefni. Ólafur Ragnar
sagði mjög fróðlegt að heimsækja
skóla sem fengið hefði áðurnefnd
verðlaun og kynnast því hvernig
nemendur sjálfir upplifðu skólann.
Forsetahjónin renndu í hlað
laust fyrir klukkan níu í gærmorg-
un og þá var haldið til sam-
verustundar í íþróttahúsinu, en
þar koma allir nemendur og
starfsmenn skólans saman einu
sinni í mánuði. Slíkar stundir eru
raunar við upphaf hvers skóladags
hjá 1. – 7. bekk, vikulega á ungl-
ingastigi og allir nemendur og
starfsmenn eiga slíka stund saman
einu sinni í mánuði.
Tilgangurinn er að efla sam-
kennd meðal nemenda og starfs-
fólks, að fjalla daglega um efni
tengt mannkostamenntun, að
skapa vettvang til sameiginlegrar
umræðu og tilkynninga og að end-
urtaka og rifja upp sameiginleg
markmið skólastarfsins.
Hæfileikar
„Ég kem í skólann til að læra
og nýta hæfileika mína til fulls,“
sögðu nemendur einum rómi við
upphaf samverustundarinnar.
Þetta er skólaheitið þeirra.
Nemendur fluttu skemmtiatriði,
forsetinn ávarpaði þau og síðan
fengu krakkarnir að spyrja hann
að því sem þeim lá á hjarta – og
margt skemmtilegt bar þar á
góma.
Eftir samverustundina fóru
krakkarnir í frímínútur en for-
setahjónin þáðu kaffisopa en síðan
gengu þau í allar kennslustofur og
spjölluðu við krakkana.
„Við erum auðvitað himinsæl
með að fá þessa heimsókn, hún
skiptir okkur máli, bæði sem
stofnun og samfélag. Það er mikils
virði að skólastarfinu sé veitt eft-
irtekt; það er gott að sjá hvaða
augum aðrir líta það; við erum í
sjálfu sér ekki að gera neitt annað
en að vanda okkur,“ sagði Karl
Frímannsson skólastjóri í samtali
við blaðamann Morgunblaðsins.
Karl sagði daginn hafa verið
einstaklega ánægjulegan í Hrafna-
gilsskóla. Dagskráin hefði verið
frjálsleg og eins óformleg og
mögulegt var og krakkarnir hefðu
greinilega mjög gaman af því að
fá forsetahjónin í heimsókn. „Litlu
krakkarnir voru aðallega undrandi
á öllum þessum ljósmyndurum!“
sagði Karl.
„Það var mjög fróðlegt að koma
í skóla sem hefur hlotið Íslensku
menntaverðlaunin og fá að kynn-
ast því hvernig nemendurnir upp-
lifa skólann og hvað þeir hafa
fram að færa. Að spyrja nem-
endur um námið og skólann og
skynja svo í svörum og framgöngu
þeirra af hverju þetta er verð-
launaskóli. Kannski er svona
heimsókn á vissan hátt prófraun,
því það er hægt að úthluta verð-
launum eftir alls konar sjón-
armiðum, en svona ítarleg heim-
sókn þar sem við göngum í marga
bekki, ræðum við yngstu krakk-
ana og svo þau sem eru komin í 9.
og 10. bekk fáum við ansi skarpa
sýn á það merkilega starf sem
verið er að vinna í þessum skóla
og öðrum slíkum,“ sagði Ólafur
Ragnar við Morgunblaðið.
„Hér er verið að búa nýja kyn-
slóð undir veröld sem enginn okk-
ar veit hvernig mun verða. Við
höfum upplifað gífurlegar breyt-
ingar á síðustu 10-20 árum í þekk-
ingu, upplýsingatækni og heims-
mynd, en þær breytingar eru að
dómi margra smámunir saman
borið við það sem á eftir að gerast
á æviskeiði þessara krakka. Og þá
blasir við okkur sú grundvall-
arspurning, hvernig eigi skólarnir
að vera? Mér finnst hér verið að
veita mjög athyglisvert svar,
vegna þess að ekki er bara horft á
kennslubækurnar og kunnáttunna
heldur er hér líka verið að ala upp
fólk með sjálfstæðan vilja og
þroska.“
Forsetinn sagði áberandi að
þegar spurt var hvað þau hefðu
fyrir stafni utan skólatíma hefðu
svörin verið margvísleg. Í skól-
anum væri mikil samkennd, hver
bæri mikla virðingu fyrir öðrum
og samheldnin jafnvel meiri en í
öðrum skólum, en námið væri
samt svo einstaklingsbundið að
börnin væru þroskuð á mjög at-
hyglisverðan hátt sem ein-
staklingar. „Þannig að skólinn
sameinar það að byggja upp sam-
félag og að þroska hvern ein-
stakling, og það er ekki einfalt.“
Boðskapur
Forsetinn sagðist líka telja það
mikinn boðskap til landsmanna að
jafn mikill metnaður og raun bæri
vitni skyldi vera í tiltölulega fá-
mennu byggðarlagi eins og Eyja-
fjarðarsveit, til þess að byggja upp
svona skóla og styðja það starf
sem þar fer fram við að endurnýj-
ast, eins og greinilega hefði gerst.
„Það segir okkur að ekkert
byggðarlag hefur afsökun fyrir því
að vera ekki með góðan skóla. Ef
hægt er að byggja upp fyrirmynd-
arskóla í fremstu röð á flestum
sviðum í svona litlu samfélagi þá
eigum við Íslendingar að geta það
alls staðar.“
„Við erum bara að vanda okkur“
Árvakur/Skapti Hallgrímsson
Spurningar Krakkarnir spurðu forsetann spjörunum úr þegar tækifæri gafst til í samverustundinni í íþróttahúsinu. Margt forvitnilegt bar á góma.
Árvakur/Skapti Hallgrímsson
Hátíðarstund Dorrit, Ólafur Ragnar og Karl Frímannsson skólastjóri.
Forsetahjónin
heimsóttu Hrafna-
gilsskóla í gærdag
NEMENDUR í Hrafnagilsskóla lögðu ýmsar skemmtilegar spurningar fyr-
ir forseta Íslands í samverustundinni í íþróttahúsinu í gærmorgun.
Einn spurði: Lagar þú stundum til heima hjá þér? Ólafur svaraði því ját-
andi. „Og stundum laga ég til eftir Dorrit,“ bætti við hann við og krökk-
unum fannst það sniðugt. „Það er ekki alveg eins mikil regla á hlutunum
hjá henni og hjá mér.“
Stúlka í salnum ávarpaði forsetann: Kæri Ólafur! Leikur þú þér mikið?
„Nei,“ var þá svarað að bragði – það var forsetafrúin. Ólafur sagði rétt
að hann hefði ekki mikinn tíma til þess, en þau færu þó stundum á skíði.
Forsetinn var síðan m.a. spurður hversu hár hann væri, hverju hann
væri stoltastur af og hvort hann hefði verið hræddur við tröll, drauga eða
álfa þegar hann var lítill.
Ferðu sjálfur í búðir til þess að kaupa það sem þig vantar? spurði einn.
Ólafur sagði svo ekki vera, en stundum gerði hann það þó, og upplýsti að
líklega væru ekki nema tveir dagar síðan hann keypti sér sokka.
Lagar þú stundum til?