Morgunblaðið - 23.03.2008, Side 29

ur snyrtipinni en hinn hugsar minna
um útlitið, býr hjá mömmu og veit
ekki hvort samstarfsmaður hans er
fyrir konur. En báðir hafa þeir sitt að
segja.“
– Þú hefur áður gert sjónvarps-
þættina Sönn íslensk sakamál og nú
Mannaveiðar. Ertu svona mikið fyrir
glæpasögur?
„Ekki í sjálfu sér,“ svarar hann
hugsi. „Það sem ég er fyrst og fremst
að leita að eru tengsl fólksins við
samfélagið. Þetta er alls konar fólk í
einhverjum aðstæðum og þegar um
glæpasögu er að ræða er fólk í mjög
erfiðum eða mjög öfgakenndum að-
stæðum og þá reynir meira á ýmsa
þætti, en þegar lífið snýst um vinnu
milli níu og fimm og svo að sofna út
frá sjónvarpinu. Ég held að fólkið
höfði miklu meira til mín en glæp-
urinn sem slíkur.“
– Gekk framleiðsla þáttanna
snurðulaust fyrir sig?
„Já, ég held svari því játandi. Þetta
gekk allt vel.“
– Hver er galdurinn við góðan
sjónvarpskrimma?
„Ég hugsa að lykillinn að því að
hlutirnir gangi upp sé að hafa sögu
sem gaman er að segja og fólk hefur
gaman af að heyra og sjá.“
– Ertu kominn með nýtt verkefni
fast í hendi?
„Ég er með eitt og annað í gangi,
en ekkert sem komið er á það stig að
ég geti lofað fyrirfram hvað ég geri
næst.
Það liggur alla vega fyrir að búa
Mannaveiðar fyrir erlendan markað.
Annars er maður svoleiðis með haus-
inn ofan í fötunni meðan svona verk-
efni er í gangi og það er nauðsynlegt
að líta upp á milli og sjá hvernig
raunveruleikinn lítur út.“
– Þú skýtur gæs.
„Ég er ekki mikil gæsaskytta. Ég
er meira fyrir rjúpuna. Ég veit fátt
betra en labba eftir rjúpum um há-
lendið að vetri til. Gæsaveiðar eru
svo sem ekki aðalmómentið í Manna-
veiðum. En veiðar eru einu aðstæð-
urnar á Íslandi þegar menn bera
vopn og geta borið vopn hver á ann-
an. Það er sem betur fer ekki trú-
verðugt að láta einhvern labba um
miðbæinn í Reykjavík og skjóta á
fólk af handahófi, eins og gerist svo
mikið erlendis. Í íslenzkri sögu eru
það gæsaveiðar.“
MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 23. MARS 2008 29
Ég hef ekkert séð og gaf mig ekkertað gerð sjónvarpsþáttanna,“ segirViktor Arnar Ingólfsson, höfundurAftureldingar, sem Mannaveiðar
byggjast á.
Viktor sagði að það hefði verið með ráðum
gert að hann kom hvergi nálægt gerð þátt-
anna. Við Björn ákváðum að treysta bara
Sveinbirni fyrir handritsgerðinni og svo treysti
ég Birni og öllum hinum til þess að gera þætt-
ina. Það hefði bara ruglað málið, ef höfundur
sögunnar hefði verið á flakki innan um þátta-
gerðina.
Ég gaf þeim heimild til þess að gera allar
þær breytingar sem þeir vildu, það væri ekkert
heilagt í Aftureldingu.“
– Hvernig varð þér við þegar Björn Brynúlf-
ur orðaði við þig að gera sjónvarpsþætti eftir
bókinni þinni?
„Það urðu svo sem lítil viðbrögð þá. Það
voru svo margar kvikmyndahugmyndir á
sveimi og það hafði áður verið orðað við mig
að gera mynd eftir bók eftir mig en ekkert
orðið úr því.
Það er fyrst núna, þegar komið er barn í
brók að mig kitlar í magann.“
– Þú hefur séð sjónvarpsauglýsinguna?
„Já ég hef séð hana. Og líkar vel. Ég bíð
jafnspenntur og allir aðrir eftir þáttunum.“
Viktor Arnar sagðist vera langt kominn með
aðra bók, þar sem lögreglumennirnir tveir í
Aftureldingu eru aðalpersónur.
Höfundurinn hefði ruglað málið
Bókarhöfundurinn Höfundur Aftureldingar,
Viktor Arnar Ingólfsson, hefur ekkert séð af
Mannaveiðum og gaf sig ekkert að gerð þeirra.
„Þeir ná svo sem ekkert vel saman
framan af. Það er margt í fari Gunn-
ars og vinnubrögðum sem fer í taug-
arnar á Hinriki. En þeir ná því að
sýna hvor öðrum einhvers konar um-
burðarlyndi og virðingu.“
– Og snúa bökum saman í leit að
morðingja?
„Já. Það er framið fullt af morðum
í Mannaveiðum og þeir hafa þess
vegna í nógu að snúast. Og allar
glæpasögur verða að ganga upp. At-
burðarásin fer víða þannig að það er
mikið af Íslandi í þáttunum.“
– Hefur þú gaman af glæpasög-
um?
„Já, já. Ég hef alltaf haft gaman af
að lesa góða reyfara.
Annars hef ég orðið lítinn tíma fyr-
ir utan vinnuna. Ég er alltaf að
vinna.“
– Eins og Hinrik.
„Nei, ekki eins og hann. Ég er allt-
af umkringdur fólki í öllu sem ég
geri. Ég er ekki einmana. Það var
bara þegar ég lék Hinrik sem sú til-
finning helltist yfir mig.“
– Stundarðu gæsaveiðar?
„Nei, ég hef farið einu sinni á
andaveiðar. Það er ekkert í kringum
mig sem hvetur til veiðimennsku.
En þér að segja, þá bíð ég enn eftir
því að Hilmar Jónsson bjóði mér með
sér í veiði. Hann lofaði því fyrir lif-
andis löngu.“