Morgunblaðið - 12.04.2008, Blaðsíða 50

50 LAUGARDAGUR 12. APRÍL 2008 MORGUNBLAÐIÐ
Ég skil vel íbúa Reykjavíkur sem eruorðnir þreyttir á veggjakroti. Húsiðmitt í miðbænum hefur fengið að
kenna á töggurum og hæfileikalausum
veggjakroturum og það mun kosta tíma, fyr-
irhöfn og peninga að losna við það sem þeir
hafa skilið eftir sig.
  
En fyrir stuttu síðan var húsið hinumeginvið götuna rifið og einhverra hluta
vegna var skilinn eftir einn óhrjálegur vegg-
ur í moldarflaginu þar sem stendur til að
byggja innan tíðar. Veggurinn er ekki til
mikillar prýði í götunni og ég var þess vegna
hæstánægð þegar ég kom heim úr vinnunni í
vikunni og sá að framtakssamir menn höfðu
málað hann fagurbleikan og stóðu ábúð-
armiklir með teikningar í hönd og litaúrval í
úðabrúsum innan seilingar. Ég hugsaði með
mér að þarna væri einmitt tilvalið að skreyta
með veggjalist, enginn yrði fyrir tjóni, við
íbúar götunnar hefðum eitthvað skemmtilegt
að horfa á í staðinn fyrir hálfbrotinn og
flagnaðan vegg og það var ljóst af fasi og við-
búnaði mannanna sem þarna voru að störfum
að þetta yrði ekkert hálfkák.
  
Það varð þó ekki af því að listaverkið fengiað verða til, því stuttu síðar leit ég út um
gluggann og þá voru laganna verðir mættir á
staðinn. Þeir vísuðu veggjalistamönnunum í
burtu frá hálfnuðu verki og eftir stendur
veggurinn, nú bleikur en jafnljótur og hann
var áður.
  
Það er ekki við lögreglumennina að sakast.Þeir voru að framfylgja lögum sem
banna fólki að fegra annarra manna eigur,
sama hversu ljótar þær kunna að vera. Lík-
lega yrði ég líka rekin í burtu og sektuð ef ég
reyndi að planta nokkrum stjúpum á þennan
stað sem á að bíða tilbúinn þangað til eig-
endum hentar að senda þangað gröfur og
steypuvélar.
  
Það eru því miður engin lög sem bannafólki að gera umhverfi sitt ljótt. Örfáum
metrum neðan við vegginn er verið að reisa
hús sem lúta engum fagurfræðilegum
lögmálum. Um daginn stytti ég mér leið á
milli tveggja þessara fjölbýlishúsa og leið
eins og ég væri í fangelsi eins og þau birtast
okkur í bíómyndunum. Þetta eru gráir kass-
ar, með löngum röðum af dyrum sem girtar
eru af með rammgerðum stálhandriðum,
byggðir utan um malbikað plan með flóðlýs-
ingu yfir öllu saman. Þetta sköpunarverk
arkitektsins og verktakans er ekki hægt að
losna við með einni umferð af málningu.
Kannski er kominn tími til þess að banna
fólki að óhreinka nágrenni sitt með blikk-
klæddum fangelsiskössum og fagna þeim sem
vilja fegra bletti sem þurfa á því að halda.
Að óhreinka umhverfi sitt
AF LISTUM
Gunnhildur Finnsdóttir
Veggjalist Úr bókinni Icepick eftir Þórdísi Claessen sem fjallar um íslenska götulist.
»Eftir stendur veggurinn, núbleikur en jafnljótur og
hann var áður.
gunnhildur@mbl.is