Morgunblaðið - 06.07.2008, Síða 43

MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 6. JÚLÍ 2008 43
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og stjúpfaðir,
HILMAR JÓHANNESSON
rafeindavirkjameistari,
Brekkugötu 19,
Ólafsfirði,
sem lést þriðjudaginn 24. júní á Fjórðungssjúkra-
húsinu á Akureyri, verður jarðsunginn frá
Ólafsfjarðarkirkju þriðjudaginn 8. júlí kl. 14.00.
Hrafnhildur Grímsdóttir,
Jóhann G. Hilmarsson, Anne Irmeli Turunen,
Haukur Hilmarsson
og fjölskyldur.
✝
Útför elskulegrar móður okkar og tengdamóður,
HÖNNU ANDREU ÞÓRÐARDÓTTUR,
áður til heimilis á
Kleppsvegi 46,
verður gerð frá Dómkirkjunni í Reykjavík
mánudaginn 7. júlí og hefst athöfnin kl. 13.00.
Þeim sem vildu minnast hennar er bent á
líknarstofnanir.
Þórður G. Sigurjónsson,
Berglind Oddgeirsdóttir, Guðlaugur Reynir Jóhannsson,
Rut Rebekka Sigurjónsdóttir, Hörður Kristinsson,
Hanna G. Sigurðardóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi og langafi,
HILMAR ÞÓR BJÖRNSSON
fv. útgerðarmaður,
Árskógum 8,
Reykjavík,
lést á líknardeild Landspítalans í Kópavogi laugar-
daginn 28. júní.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 8. júlí kl. 15.00.
Magnús Þór Hilmarsson,
Björn Ingþór Hilmarsson, Birna Katrín Ragnarsdóttir,
Hilmar Þór Hilmarsson, Þórunn Arinbjarnardóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir okkar, tengda-
faðir, afi og langafi,
GUÐMUNDUR L. Þ. GUÐMUNDSSON
húsgagnasmíðameistari,
Miðleiti 7,
Reykjavík,
lést á hjartadeild Landspítala þriðjudaginn 24. júní.
Útför hans verður frá Bústaðakirkju miðvikudaginn
9. júlí kl. 13.00.
Blóm og kransar eru vinsamlegast afþakkaðir. Þeim sem vilja minnast
hans er bent á líknarstofnanir.
Guðrún Þórðardóttir,
Gunnar Helgi Guðmundsson, Ragnheiður Narfadóttir,
Björn Guðmundsson, Margrét Héðinsdóttir,
Guðmundur Þ. Guðmundsson, Fjóla Ósland Hermannsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝ Úrsúla Páls-dóttir (skírð
Anne Ursula
Thieme) fæddist 17.
mars 1928. Hún lést
18. júní síðastlið-
inn.Faðir hennar
var Paul Thieme f.
17.3. 1897, d. 26.4.
1974. Móðir hennar
var Emma Thieme f.
3.1. 1901, d. 8.8.
1975. Systkini Úr-
súlu eru Hans Thie-
mel f. 15.5. 1925 d.
23.4. 1991 og
Christa Stephan 6.2. 1927.
Einkasonur Úrsúlu er Jón Páll
Rink f. 13.2. 1967, maki Elín Helga
Gunnarsdóttir. Dóttir þeirra Isa-
bella Rink. Börn úr fyrra sambandi
eru Sif Rink, Eva Rink og Agnar
Rink. Móðir þeirra er Júlía Yngva-
dóttir. Sonur Agnars er Daníel Be-
rent Rink.
Úrsúla Pálsdóttir var fædd í húsi
ömmu sinnar og afa í föðurætt
fædd í smáþorpinu Zottevitz sem
er milli Meisen og Dresden í Þýska-
landi. Fluttist fjölskyldan seinna til
Weinbhöla sem er ekki langt það-
an. Bjó hún þar með systkinum sín-
um Hans og Christu og foreldum
skyldunni strax tryggðarböndum
þegar hún kom til að aðstoðar á
heimili dóttur Jóns Þorleifssonar,
Kolbrúnar og Gísla Halldórssonar
sem bjuggu við Rauðalæk á þeim
tíma, og fella þau hugi saman, Jón
og Úrsúla, eftir góð kynni.
Úrsúla og Jón voru síðan gefin
saman af bróður hans, Sr. Páli Þor-
leifssyni í Skinnastaðakirkju í Öx-
arfirði árið 1959. Bjuggu þau síðar
í húsi Jóns, Blátúni við Kapla-
skjólsveg þar til Jón lést árið 1961.
Eftir lát Jóns tóku við ár með
barnabörnum hans og eru þau
hennar nánasta fjölskylda á Ís-
landi. Hinn 13. febrúar 1967 eign-
ast Úrsúla Jón Pál með þýskum
manni sem hún kynntist á ferð
hans frá þýskalandi til Bandaríkj-
anna. Starfaði hann í bandaríska
hernum og hafði flúið Þýskaland
eins og Úrsúla nema að hann fór til
frænda síns í Bandaríkjunum.
Þeirra samband var aldrei neitt.
Á þessum tíma vann Úrsúla hjá
flest öllum sendiráðum í Reykjavík
við ýmis þjónustu störf, sá hún
meðal annars um norska sendi-
herrabústaðinn til fjölda ára þar
sem hún eignaðist góða vini og
hitti marga tigna gesti. Heimili Úr-
súlu í Sörlaskjólinu þangað sem
hún flutti að Jóni látnum stóð fjöl-
skyldunni ávallt opið og var gest-
ristni hennar lofuð.
Útför Úrsúlu hefur farið fram.
Paul og Emmu í
gegnum seinni heims-
styrjöldina þar til hún
flúði Austur-
Þýskaland um tvítug
að aldri. Eftir miklar
hremmingar komst
hún vestur til Lubeck
þar sem hún vann um
tíma. Þar sá hún aug-
lýsingu þar sem aug-
lýst var eftir ungum
stúlkum (flóttamönn-
um) til að vinna á
sveitabæjum á ís-
landi. Úrsúla kom til
Íslands haustið 1949 með fyrsta
skipinu sem flutti þýskar stúlkur í
leit að vinnu til landsins. Henni var
úthlutað vinnu á Grund í Skorradal
með 3ja ára samning. Þar var tekið
vel á móti henni og lét hún vel af
dvölinni þar. Fluttist Úrsúla síðan
til Reykjavíkur og vann ýmis störf
næstu árin, var hún til aðstoðar á
heimili Jóns Kaldals ljósmyndara í
nokkur ár og þar á eftir hjá Jóni
Stefánssyni, listmálara og frú
Ernu, bæði á Íslandi og í Kaup-
mannahöfn.
Jóni Þorleifssyni listmálara í
Blátúni kynnist Úrsúla í gegnum
Jón Stefánsson, og tengdist fjöl-
Mig langar til að minnast konu,
hennar Úrsúlu sem giftist föðurafa
mínum Jóni ung að árum. Aldurs-
munurinn á þeim tveimur var mikill
og hann dó fljótt frá henni. Einn af
mannlegum breyskleikum er sá að
gagnrýna fólk eða fordæma. Úrsúla
fór ekki varhluta af þeim breyskleik-
um. Fyrsta minningin mín um hana
er frá Blátúni sem stóð við Kapla-
skjólsveg þar sem afi minn og hún
bjuggu. Ljóslifandi minning þar sem
hún skvetti vatni úr könnu þusandi á
þýsku yfir villikött sem var að abbast
upp á heimilisköttinn. Ég var dauð-
hrædd við þessa geggjuðu konu og sú
hræðsla hélst í einhver ár en sú
geggjaða hafði betur.
Ég þekkti Úrsúlu kannski ekki
mikið í raun en ætti ég að lýsa henni
með fáum orðum myndi ég nota orðin
hreinskilin og trygg. Þannig þekkti
ég hana allavega. Hún sýndi mér,
börnum mínum og systkinum mikla
tryggð og hringdi alltaf í mig á af-
mælisdegi móður minnar heitinnar
en það þótti mér alltaf mjög vænt um.
Bergur sonur minn höfðaði alltaf
mikið til hennar og á hún sérstakt
sæti í hans hjarta.
Sem barn vorkenndi ég henni alltaf
en líklega af því að ég sá hana sem
mikinn einstæðing með svolítið hrjúft
yfirborð til að byrja með en stórt
hjarta. Líklega var hún samt hetja í
ókunnu landi.
Eitt veit ég þó að hún hefur reynst
mörgum úr fjölskyldu mannsins síns
betur en margur blóðskyldur ein-
staklingurinn hefur gert í hennar
stöðu.
Úrsúla ræktaði mig betur en ég
hana og á ég henni það að þakka. Við
áttum aðallega góð símasamtöl sam-
an en þau skiptu máli. Hún fram-
kvæmdi og það einfaldlega segir alla
söguna.
Úrsúla saknaði móður minnar mik-
ið þegar hún dó og langar mig því að
kveðja hana með ferðabæninni góðu
sem móðir mín kenndi mörgum,
Ó, drottinn virstu að mér gá,
ó, drottinn leið mig til og frá,
ó, drottinn gakktu á undan mér,
ó, drottinn mig á höndum ber,
ó, drottinn skil þú ei við mig,
einkaförunaut kýs ég þig.
Tími Úrsúlu er nú liðinn eða ef til
vill kominn, Bestu kveðjur til allra
hennar.
Rakel Ólöf Bergsdóttir.
Elsku besta Úrsúla mín, þá er
komið að því að þú hefur yfirgefið
þessa jörð á vit nýrra ævintýra og vil
ég þakka þér fyrir allar þær frábæru
stundir sem við höfum átt saman í
gegnum árin, það er mjög skrítið að
hugsa til þess að þú sért farin því allt
mitt líf hef ég getað gengið að þér
vísri á heimili þínu í Sörlaskjólinu þar
sem ég var skírður og þar sem ég hef
í gegnum árin átt alveg óteljandi
stundir með þér.
Mest þykir mér miður að Rakel
María dóttir mín fái ekki að kynnast
þér betur, en ég geymi nokkra frasa
frá þér sem ég mun kenna henni þeg-
ar hún verður eldri, eins og þess að í
hvert skipti sem þú sást beljur á túni
þá sagðir þú alltaf: „Sjáðu allar mínar
kusur“ og enn þann dag í dag þegar
ég sé beljur á túni þá kemur þessi
setning alltaf upp í huga mér „Sjáðu
allar mínar kusur“.
Mér er mjög svo minnisstætt þeg-
ar ég fékk að fara í heimsókn til þín til
Reykjavíkur og dvelja hjá þér á
sumrin sem barn, hvað þú nenntir að
flækjast um með mér, við fórum á bíó
á hverjum einasta degi, við rúntuðum
um bæinn í strætó, fórum í leikfanga-
verslanir, síðan fékk ég að fara með
þér í vinnuna í Domus þar sem ég
hjálpaði til og fékk kökur og gos að
launum. Eins man ég eftir því þegar
ég var 11 ára og vildi fá gat í eyrað,
eins og var í tísku á þeim tíma að það
var ekkert mál, við tvö fórum í 1001
nótt og létum setja lokk í eyrað á mér
mömmu til mikillar gleði.
Já, við tvö höfum alltaf náð mjög
vel saman og ég kveð þig með miklum
söknuði, en við sjáumst aftur síðar.
Þinn,
Grímkell Pétur Sigurþórsson.
Úrsúla Pálsdóttir
Í dag kveð ég fyrr-
verandi tengdaföður
minn, Ingólf Ólafsson,
sem lést 3. júní síðast-
liðinn, þreyttur en sátt-
ur við Guð og menn. Ég tel mig nú
ekki vera færa um að lýsa uppvaxt-
arárum hans og því læt ég aðra um
það. En mín kynni af Ingólfi voru góð
og ég met þau mikils. Hann var ríkur
maður og þá ekki endilega að auð-
æfum, heldur átti hann stóra og góða
fjölskyldu og heilsu langt fram eftir
aldri. Hann átti góða konu til meira
en 50 ára og voru þau alltaf jafn ham-
ingjusöm. Þar sem annað þeirra var,
var ekki langt í hitt. Ingólfur og
Bubba eignuðust saman fimm börn
auk þess sem Bubba átti dóttur fyrir
svo hópurinn var stór og stækkar
enn.
Ég veit í hjarta mínu að þar sem
hann Ingólfur er nú niðurkominn er
hann sáttur við allt, laus við veikindin
og örugglega farinn að raula Undir
bláhimni af sinni einskæru snilld enda
átti hann það lag alveg skuldlaust. Í
fjölskyldu þeirra voru öll börnin jöfn
og aldrei var neitt þeirra tekið fram
yfir annað, allir voru jafnir hjá þeim
hjónum og eins þegar ég kom með
mína tvo drengi inn í fjölskylduna var
ekkert eðlilegra og þeim tekið eins og
öðrum barnabörnum og lýsir það per-
sónuleika bæði Ingólfs og hennar
Bubbu. En ég ætla ekki að hafa þetta
lengra og kveð þig, Ingólfur minn,
með þakklæti frá mér og mínum og
læt þessa bæn fylgja með.
Ég hef aldrei lofað að brautin sé bein,
né blómstígar gullskrýddir alla leið heim.
Ég get ekki lofað þér gleði án sorgar,
á göngu himinsins helgu borgar.
En ég hef lofað þér aðstoð og styrk
og alltaf þér birtu þó leiðin sé myrk.
Mitt ljúfasta barn ég lofað þér hef,
að leiða þig sjálfur hvert einasta skref.
(Höf. ók.)
Þér elsku Bubba, börnum, tengda-
börnum, barnabörnum og barna-
Ingólfur Ólafsson
✝ Ingólfur Ólafs-son fæddist í
Botni í Súgandafirði
14. mars 1926. Hann
lést á dvalarheim-
ilinu Hlíð á Akur-
eyri 3. júní síðastlið-
inn og var útför
hans gerð frá Akur-
eyrarkirkju 24. júní.
barnabörnum ásamt
öðrum aðstandendum,
vottum við okkar
dýpstu samúð og biðj-
um guð að hjálpa ykk-
ur öllum um ókomin ár.
Guðrún Sigurðar-
dóttir og börn.
Undir bláhimni blíðs-
umars nætur,
barstu í arma mér rós-
fagra mey…
voru laglínur sem
hljómuðu í huga mér
þegar ég frétti að þú hefði kvatt þenn-
an heim, elsku afi. Þegar ég kvaddi
þig síðast og sagði „sjáumst þegar ég
kem heim“ sagðir þú „við gerum það“
og sendir mér eitt af þínum undur-
fögru brosum sem ylja mér um
hjartarætur í dag.Þó það sé sárt að
kveðja þá kalla allar minningarnar
um þig fram gleði og hlýju. Þú varst
með glettinn húmor, frábær söng-
maður og skaust inn ljóðum eftir þig
eða aðra við hvert tækifæri. Þú veittir
bæði góðan og gefandi félagsskap,
alltaf jákvæður og áttir alltaf til bros
handa þeim sem vildu þiggja. Þú
varst myndarlegur og heilsuhraustur
maður. Alltaf teinréttur, barst höfuð-
ið hátt og lífsgleðin skein af þér öllum
stundum. Kringlumýri, gróðurhús,
gosbrunnur, Ólafsfjörður, söngur og
ljóð eru orð sem koma upp í hugann
þegar ég hugsa um þig. Ég kom
ósjaldan í Kringló eins og við kölluð-
um götuna enda stutt að fara yfir
klappirnar. Þar fékk ég að leika mér
að afgöngum á saumastofunni í kjall-
aranum sem var mjög spennandi. Það
var líka mikið leikið í vel snyrtum
garði og inni í gróðurhúsi í blómailm-
inum. Þegar ég fékk að gista vaknaði
ég iðulega þegar þú byrjaðir morg-
unleikfimina en hana gerðir þú á
hverjum morgni. Svo reyndirðu að
kenna mér hina einu réttu aðferð við
uppvask en ég var sennilega of ung þá
til að leggja aðferðina á minnið.Sem
barn sagði ég stundum Bubb-amma
og Bubb-afi og var þá að rugla með
nöfnin. Hinsvegar talaði maður aldrei
um ykkur ömmu nema að nefna ykk-
ur bæði, enda vikuð þið aldrei hvort
frá öðru. Ég á ótal margar minningar
sem ég ætla að geyma vel en gleðin er
ríkjandi í þeim öllum. Ef ég ætti að
setja saman ljóð fyrir þig yrði ekki
komist hjá því að nota orðin gaman
saman. Þú ert horfinn mér um stund
en minningarnar ljúfar lofa góðan
endurfund.
Þú brostir við brosi sólar
– það bros kom frá göfugu hjarta
– svo sagði þú: „en sá ylur
ég elska sólskinið bjarta“.
Þú elskaðir allt hið góða
og það allt sem blessun veitir
og hjartanna harma stillir
og hatri í kærleik breytir.
Við þökkum þér alla ástúð
á umliðnum tímans safni
Við kveðjum með klökkum huga
og kveðjum í drottins nafni.
(Helga Halldórsdóttir.)
Elsku afi. Þú sagðir stundum í gríni
þegar þú varst að kveðja: Guð veri
með þér því ég má ekki vera að því.
Ég ætla að kveðja þig með þessum
orðum því ég veit að baki þessum orð-
um lá ástkær kveðja.
Dagný Linda.