Morgunblaðið - 02.08.2008, Blaðsíða 30

30 LAUGARDAGUR 2. ÁGÚST 2008 MORGUNBLAÐIÐ
UMRÆÐAN
- kemur þér við
Ungar stúlkur
á amfetamíni
Rannsókn á láti barns
eftir botnlangakast
Líf sambýlinganna
Begga og Pacas
Cocong á Caruso með
glæsilegar uppskriftir
Skattar fimmtán hæstu
hafa tífaldast á áratug
Slasaður Sprengju-
hallarmeðlimur
Hvað ætlar þú
að lesa í dag?
ÞAÐ hefur líklega
farið framhjá mörgum
landsmönnum að 250
einstaklingar voru
skráðir í Laugavegs-
hlaupið 2008, þetta frá-
bæra hlaup sem var
hlaupið 12. júlí síðastlið-
inn. Þátttökueftirspurn
var meiri en mótshald-
arar gátu annað. Ræst-
ir voru 235 hlauparar
og 213 hlauparar luku
hlaupinu. Þetta var í 12.
skipti sem þetta hlaup
fer fram og aldrei hafa
þátttakendur verið
fleiri. Þrír Íslendingar
hafa hafið öll hlaupin og
eiga Eiður og Þórður
þann heiður að hafa
lokið þeim öllum. Þegar
hlaupið var í fyrsta
skipti árið 1997 hófu 49
manns hlaupið og þar
með undirritaður.
Áhugi fréttamanna var
meiri þá en í dag. Árið
1997 mætti RÚV og tók myndir þegar
hlauparar lögðu af stað í rútu frá
Laugardalshöllinni upp í Land-
mannalaugar. Laugavegshlaupið er
um 55 km hlaup á milli Land-
mannalauga og Þórsmerkur, leið sem
er frábær landkynning í alla staði. Út-
lendingar geta ekki lýst með orðum
því sem þeir bara sjá á leiðinni Land-
mannlaugar – Hrafntinnusker.
Eins og mörg undanfarin ár reynir
maður að fylgjast með fréttum af
þessu frábæra hlaupi. Reyndar er ég
að fylgjast meira með fréttaleysi og
hinum mikla áhuga sem fréttamenn
sýna þessu hlaupi. Þetta á ekki bara
við um almenningshlaup, svo sem
Laugaveginn, Vesturgötuna, Jökuls-
árshlaupið eða Reykjavíkurmaraþon,
aðrar íþróttir eru líka skildar út-
undan. Ekki má heldur gleyma öllum
íþróttaviðburðum barna sem fara
fram allan ársins hring og sama og
ekkert fréttist af. Það er frekar fjallað
um körfubolta í Ameríku og knatt-
spyrnu í Þýskalandi en að fjalla á já-
kvæðan hátt um íþróttir
barna á Íslandi. Þó
verður að hrósa Stöð 2
fyrir það að hafa sér-
þætti um t.d. Shell- og
Símamót í knattspyrnu,
en þá er það líka upp-
talið.
Hvar eru íþrótta-
fréttamenn? Týndir inni
á skrifstofu eða í sum-
arfríi? Varðandi prent-
fjölmiðla þá fjölluðu
Fréttablaðið og Blaðið
um Laugavegshlaupið í
nokkrum greinum fyrir
hlaup og Morgunblaðið
birti stóra grein á mánu-
deginum eftir hlaupið.
Fyrir utan þessar grein-
ar birtist aðeins tilkynn-
ingar sem mótshaldarar
sendu til fjölmiðla en
mislangar samt. Manni
fannst eins og þessum
greinum hafi verið
þröngvað inn á síður
sumra blaða en
www.hlaup.is stendur
fyrir sínu.
Snúum okkur þá að
ljósvakamiðlunum.
Hvers eigum við hlauparar að gjalda,
og aðrir sem stunda íþróttir sem sjón-
varp allra landsmanna telur ekki vera
áhugavert efni til sýningar, eða svo
virðist vera. Nei, Ríkissjónvarpið tel-
ur líklega hlaup ekki til íþrótta. Minn-
ið segir mér að fréttir og umfjöllum
um síðasta Reykjavíkurmaraþon hafi
verið svona 3 mín. Glitnir auglýsti
hlaupið töluvert lengur en það. Eins
og fyrir tveimur árum getur Sjón-
varpið eytt mörgum mínútum í að
sýna frá landsmóti hestamanna og
golfi. Nú í ár voru það 10 mín. á dag
sem fóru í landsmót hestamanna og
það var líka endurtekið daginn eftir.
Hvað fékk Laugavegshlaupið mikinn
tíma? Líklega innan við 30 sek. en ég
veit það ekki. Skoðaði svo ruv.is og sá
það að á meðan ég og aðrir 234 hlaup-
arar vorum að hlaupa Laugaveginn
var Sjónvarpið að sýna um 105 mín.
þátt um landsmót hestamanna.
Laugavegur 0 mín. Er þetta réttlæti?
Bíðum við! Skiptir það máli hvort það
er maður/kona eða hestur sem er að
spretta úr spori? Það skyldi þó aldrei
vera málið? Meira að segja ganga á
tindana kringum Glerárdal fékk
meiri umfjöllun heldur en Lauga-
vegshlaupið í Sjónvarpinu. Gangan
telst vera almenn frétt en hlaup
íþrótt og tilheyrir því efnið sitt hvorri
deildinni innan Sjónvarpsins að mér
var sagt einu sinni. Hvað er það sem
veldur þessum mismun? Skyldi það
vera áhugi fréttamanna eða eitthvað
annað? Er betra að sitja inni á skrif-
stofu og lesa erlenda frétt en fara út
á meðal Íslendinga og segja frá því
sem er að gerst á meðal almennings.
Öðru eins er eytt í tíma íþróttadeild-
ar eins og að segja frá slösuðum
knattspyrnumönnnum. Hvað ætli
þessi umfjöllun um landsmót hesta-
manna hafi kostað (2006 og 2008)?
Ég yrði ánægður ef Laugavegs-
hlaupið fengi 10 mín. umfjöllun í
sjónvarpi. Enn skemmtilegra væri
að sjónvarpið gæti eytt í 30 mín. þátt
um hlaupið sem væri sýndur svona
viku seinna. Það er ekki verið fara
fram á það að sýna efnið samdægurs.
Svo væri hægt að taka mynd af öllum
hlaupurum sem hlaupa upp Esjuna
eða fara fram og til baka um Heið-
mörk. Er það annars ekki frétt-
næmt? Mætið á æfingu hjá okkur,
þessu venjulega fólki, þið yrðuð hissa
að sjá hvaða fólk þetta er.
Hvernig væri nú að Sjónvarp allra
landsmanna og aðrir fjölmiðlar hysj-
uðu upp um sig buxurnar og færu að
gefa fleiri íþróttaviðburðum tíma í
umfjöllun sinni. Ég skora, t.d. á
Sjónvarpið að gefa Reykjavík-
urmaraþoninu góð skil nú í ágúst og
að það sýni meira en bara nokkrar
sekúndur í upphafi, og svo fyrsta
mann og konu koma í mark. Ég er
ekki að fara fram á beina lýsingu
eins og í New York maraþoninu.
Vonandi verður RÚV á undan ein-
hverri erlendri sjónvarpsstöð að átta
sig á þessu frábæra efni sem Lauga-
vegshlaupið er. Ég bið bara um smá-
leiðréttingu. Hverjir eru það sem
borga afnotagjöld? Hver er réttur
okkar? Allir út að hlaupa, líka frétta-
menn. Þá er bara að bíða og vona.
Sjáumst á hlaupum í Sjónvarpi allra
landsmanna.
Hvar eru íþróttafréttamenn
þessa lands?
Pétur Valdimarsson
skrifar um Lauga-
vegshlaupið 2008
»Hvers eigum
við hlaup-
arar að gjalda,
og aðrir sem
stunda íþróttir
sem sjónvarp
allra lands-
manna telur
ekki vera
áhugavert
efni...
Pétur Valdimarsson
Höfundur er Laugavegshlaupari.
BÆJARSTJÓRI
Kópavogs bendir nú út í
loftið og reynir enn að
afsaka fordæmalausar
ráðningar Kópavogs-
bæjar. Það kemur svo
sem ekki á óvart að
bæjarstjóri reynir að
verja vondan málstað
með útúrsnúningum og
skítkasti. Fleiri en ég
hafa orðið fyrir því,
bæði kjörnir fulltrúar
og embættismenn ríkis-
og sveitarfélaga.
Gunnar vill verja
þennan gjörning m.a. með því að telja
hann lið í að fjölga konum í æðstu
stöðum bæjarins því þarna á að ráða
tvær konur í stöðu sviðsstjóra. Til að
upplýsa bæjarstjórann hefur jafn-
réttisbarátta kvenna aldrei snúist um
að konur fái einhverja sérmeðferð
hvorki vegna stöðuveitinga eða ann-
að. Jafnréttislög kveða á um að ef
tveir jafnhæfir einstaklingar sækja
um sömu stöðu skal ráða það kyn sem
hallar á fyrir í starfi. Ólíkt bæj-
arstjóra hef ég þá trú að ef stöðurnar
hefðu verið auglýstar hefði fjöldinn
allur af hæfum konum sótt um. Ef
vinnubrögð í Kópavogi væru gegn-
særri og heiðarlegri væru kannski
fleiri konur sviðsstjórar. Hvar voru
allar konurnar þegar ráðið var í stöðu
bæjarritara, sviðsstjóra skipulags- og
umhverfissviðs og upplýsingafull-
trúa, allt án auglýsinga?
Sérstaklega hefur
Samfylkingin gagnrýnt
ráðningu í stöðu sviðs-
stjóra fræðslusviðs. Þar
er ráðin kona sem hefur
unnið hjá bænum í
nokkra mánuði. Kona
sem hefur engan bak-
grunn á sviði skólamála.
Kona sem er menntað-
ur stjórnmálafræðingur
með framhaldsnám í
starfsmannastjórnun.
Kona sem gegndi í af-
leysingum stöðu starfs-
mannastjóra bæjarins.
Þetta kallar bæjarstjóri framgang í
starfi. Hvað með allar hinar konurnar
sem vinna hjá Kópavogsbæ sem hafa
viðeigandi bakgrunn í starfið og ára-
tuga reynslu innan menntageirans?
Hvers vegna er verið að ganga fram
hjá þeim? Gunnar og Ómar Stef-
ánsson hafa sagt að æðsti yfirmaður
fræðslumála í Kópavogi þurfi ekkert
að hafa vit á skólamálum, þar er þeim
fóstbræðrum rétt lýst!
Ég rifjaði upp í grein minni í gær
þegar Gunnsteinn Sigurðsson var tal-
in vanhæfur vegna ráðningar í stöðu
verkefnisstjóra æskulýðs- og tóm-
stundamála. Ég minni Gunnar á að
hann var vanhæfur samkvæmt nið-
urstöðu samgönguráðuneytisins sem
úrskurðar í slíkum málum. Þótt bæj-
arstjóri hafi borgað Sigurði Líndal
fyrir hans persónulega álit hefur það
ekkert gildi annað en að eyða pen-
ingum bæjarsjóðs.
Nú sem fyrr hef ég sagt að ráðn-
ingarnar séu siðlausar og efast um að
þær standist stjórnsýslulög. Reyndar
er það athyglisvert þegar kjörinn
fulltrúi líkt og bæjarstjóri Kópavogs
kýs að vinna á gráu svæði milli lög-
brots annars vegar og siðferðisbrots
hins vegar. Vönduð og góð stjórn-
sýsla hefði auðvitað verið að auglýsa
stöðurnar. Auglýsing hefði gefið fleiri
hæfum og góðum starfsmönnum bæj-
arins tækifæri til framgangs í starfi
og auglýsing hefði ekkert dregið úr
líkum þess að hæfar konur veldust í
störfin.
Við Gunnar, sem erum álíka lög-
fróð, getum rifist um laganna króka,
en í stað þess að þrátta frekar um
málið mun ég vísa því til samgöngu-
ráðuneytisins og óska þeirra álits. Ef
Gunnar verður ekki sáttur við þá nið-
urstöðu getur hann bara borgað ein-
hverjum fyrir álit sem er honum
þóknanlegt þótt það hafi ekkert lög-
formlegt gildi!
Skassið tamið!
Guðríður Arnardóttir
skrifar um ráðningu í stöður
hjá Kópavogsbæ
» Ólíkt bæjarstjóra
hef ég þá trú að
ef stöðurnar hefðu
verið auglýstar hefði
fjöldinn allur af hæfum
konum sótt um.
Guðríður Arnardóttir
Bæjarfulltrúi og oddviti
Samfylkingarinnar í Kópavogi.