Skinfaxi - 01.03.1925, Síða 35

SKINFAXI
35
ingar, sem fýsir utan i kynnisleit, eií>a erindi til Nor-
egs. Hvergi mun þeim betur tekið. En þeir eiga ckki
að staðnæmast í bæjunum, heldur halda út í sveitir,
dvelja um liríð á myndarlegu heimili, kynnast fólk-
inu í daglegri iðju og umgengni. Á því er mest að græða.
|?á munu þeir víða fá að sjá háða lífsbaráttu við enn
harðari kjör að mörgu leyti, en við eigum að venjast
hér heima. peir munu fá að sjá miklu skýrar en hér,
liverju iðjusöm mannshönd fær afkastað í því að klæða
grænum gróðri nakta ldetta og klungur. þeir munu
víða kynnast glaðvakandi andlegu lífi, fjölhreyttu, og
livorttveggja i senn, líku og ólílcu því, sem er að venj-
ast hér heima. Fjöll eru há, og dalir djéipir í Noregi,
og þau yfirborðseinkenni má líka finna í andlega líf-
inu. peir munu líka kynnast virðingu fyrir gömlum
siðum og venjum, og varfærni við að gerast ginkeypt-
ur við öllu nýju, aðeins af því, að það er nýtt.
peir mundu koma auðugri aftm-.
G. Guðjónsson.
Suðurlandsskólinn.
Hvers vegna hvílir enn tignarljómi minninganna yf-
ir Odda og Haukadal? pað er vegna lýðskólanna fornu,
sem þar voru.
Enginn getur metið, livaS mikið þjóðin á þessum
skólum að þakka. Líklegt er að þar hafi mótast snild
og lífsspeki íslenskra fornrita, sem þjóðin hefir drukk-
ið af um hundruð ára, og hlotið andlega svölun. Frá
þessum skólum cr fornritunin komin. „Kraftur orða
megin kyngi og mynda gnótt.“ Ari fróði og Snorri
Sturluson lærðu í þessum mentasetnum, þeir menn, sem
komist hafa á bökk með heimsins frægustu snillingum,
3*