Skinfaxi - 01.03.1936, Blaðsíða 19

SKINFAXI
19
Og ef hana varðar ekkert um fordæmi þess per-
sónuleika, er þrisvar nemur og brýtur land í fjar-
lægri heimsálfu, býr alla æfi við liin örðugu kjör
vinnustéttarinnar og afkastar þó fyrir heimaþjóðina
hlutverki stórskálds í tómstundum sínum, — ef nú-
tímakynslóð Islands varðar ekkert um þetta, hve-
nær nemur hún þá sjálf sína „nóttlausu voraldar
veröld, þar sem víðsýnið skín“?
Lárus J. Rist:
„Kapitar og kreppnr.
I.
Peningar! Peningar! Eg peninga!
Þessi orð eru talin vera þau, sem oftast hrjóta af
vörum manna.
Hugsunin um þau liefir aldrei verið sterkari og
þau borin fram með meiri áfergju en nú, á hinum
„síðustu og verstu tímum“, nú í kreppunni, svo að
ekki er laust við, að mörgum hrjósi hugur við græðg-
inni.
„Auðurinn er afl þeirra hluta, sem gera skal“, en
hann er hverfull og valtur vinur, og margoft keypt-
ur of dýru verði.
Vegna ákafans í það, að ná í peninga og komast
yfir auðæfi, sækjum vér oft langt yfir skammt og
gleymum að gæta hins fengna fjár. Vér gleymum
að gæta þeirra fjársjóða, sem fyrir eru, hirða þá og
ávaxta. Er þá illa farið, þegar hugsunin um pen-
inga og fjársöfnun er orðin sterkasti þáttur í hugs-
Un manna, og menn hafa misst sjónar á aðalatrið-
inu, sem sé verðgildi þessa lífs, en það er lífsnautn-
in frjóa og alefling andans.
2*