Skinfaxi - 01.03.1936, Blaðsíða 91

SKINFAXI
91
eru þó engin rök, og hver sem vill getur gert honum
sömu skil. Meini liann það til bindindismanna, að öfga-
mönnum takist ekki að halda óreglunni frá sínum eigin
heimilum, er því lil að svara, að það sannar eklcert.
Foreldrarnir eru ekki einir um að ala upp börn sin.
Félagarnir sýsla um það líka. Svona umtal þénar því
ekki málstaðnum og er að því leyti þýðingarlaust, þó
að það sé sjálfsagl gert í einhverjum tilgangi.,
Doktornum þykir engin furða, þó að feimnir menn
og skapþungir freistist til að hýrga sig á víni. Rétt á
eftir kemur svo, að áfengisnautn um of taki frá mönn-
um dómgreind. En það er alveg víst, að vínið tekur
ekki feimni af mönnum með öðru en því, að deyfa
dómgreind þeirra og sljóvga siðferðislcennd. Það eru
til mörg önnur ráð til að sigra feimnina. Ungmenna-
félög vilja temja mönnum einarða og frjálsmannlega
framkomu með málfundastarfsemi. Ifvað skapþung-
ann snertir, finnst mér að menn ættu heldur að kjósa
að gleðja sig við sanna fegurð en logna. Venjulegir
merm geta fullnægt gleðiþrá sinni í heilbrigðum leik
og störfum og félagslífi, ef þeim aðeins er beint á þær
brautir. En þar er eins og annarstaðar við drykkju-
tízkuna að eiga.
Dr. Gunnlaugur Claessen biður barnungar stúlkur
að dansa aldrei við drukkinn pilt. Það er vel beðið.
En hann verður ekki bænheyrður. Meðan karlmenn
haida við drykkjutízkunni, eins samtaka og nú er, þá
er engin von til þess, að kornungar stúlkur séu óháð-
ar lienni. Piltar og stúlkur alast upp saman við sama
aldaranda og hugsunarhátt. Og hér þurfum við að
breyta ímgsunarhættinum, Claessen doktor.
Eg hefi gaman af að tala um tóbaksnautn og ætla að
láta það eftir mér í þetta sinn, enda oft minna tilefni.
Doktorinn er vel að sér um tóbakið. Hann veit það, að
fjöldi tóbaksmanna fær við og við lijartslátt, velgju,
svita og slappleika. Flestir verða veikir af því í byrjun.