Skinfaxi - 01.04.1944, Blaðsíða 28

28
SKINFAXI
nístir Jijai-la liennar og sál, og að hún fái aftur að lifa
frjáls og sjálfráð i sínu eigin landi.
Megi svo vonir allra þjóða um öryggi og frelsi rætast
sem fyrst og bræðralagshugsjón mannkynsins verða
að veruleika.
Sigurjón Jónsson frá Þorgeirsstöðum,
form. Úlfljóts, ungmennasambands A.-Skaftfellinga.
gjöfin.
„Gjarnan mundi ég
fram gefa líf mitt, ef það
yrði Fróni til frelsis, því
að frelsið tel ég íslandi
þarfasta gjöf.“ Þannig rit-
aði danski málfræðingur-
mn, íslandsvinurinn,
Kristján Rask.
Frumherj ar islenzkra:
aftureldingar liófu iíka
sjálfstæðisharáttuna í
þeirri raunhæfu trú, að
frelsið væri sá töfrastaf-
ur, sem opnaði lindir
hamingjunnar: Kúguð og
arðrænd ]>jóð drykki
dauðann úr skel, fullvalda
þjóð, er væri örugg i sókn og vörn, vegnaði vel. —
SíðustLi áratugi Iiefir verið gróandi vor i sögu fslands.
Yið hvern nýjan sigur í frelsisbaráttunni hefir ]>jóðinni
aukizt ásmegin, — allar djörfu vonirnar, sem móta við-
reisnarstarf hennar, hafa stefnt að þeirri hugsjón, að
hún yrði fullveðja, vxi til konungdóms i landinu, sem
guð gaf henni.
Þarfasta
Sigurjón Jónsson.