Skinfaxi - 01.04.1944, Blaðsíða 11

SKINFAXI
11
slilin. Og vegna þessa skilningsleysis niunu þau alltaf
valda þessari ágætu þjóð nokkrum sársauka. En við
þvi getuin við ekkert gert. Enda mjndi sjálfstæðis-
baráttu okkar enn skammt á veg komið, ef það sjónar-
mið liefði verið ríkjandi hjá Jóni Sigurðssyni og öðrinn
ógætum forvígismönnum okkar, að ekkert mætti gera
í sjálfstæðismálinu annað en það, sem Dönum lílcar vel.
Og í þessu sambandi megum við gjarnan muna það, að
Danir hafa aldrei liaft, hvorki lagalegan né siðferðilegan
rett til yfirráða hér á landi, heldur eingöngu hnefarétt
stórþjóðar gegn smáþjóð. Þetta hefir aldrei getað vakið
hjá mér viðkvæmni í garð Dana, þótt öll önnur kynni mín
af þeim hafi gert það. Þær einu skyldur, sem við höfum
gagnvart Dönum í þessu efni, eru þær, sem segja má að
við af frjálsum vilja höfum gengizt undir með sam-
handslögunum 1918. Undan þeirri skyldu eigumviðekki
aðvíkjast,tíkki aðeinsvegnaDana,lieldur jafnvel fyrstog
fremst vegna okkar sjálfra. Og án þess að bregðast
þessum skyldum, getum við slilið samhandinu við Dani
og slofnað lýðveldi á Islandi á komandi sumri. Heiti
ég á alla ungmennafélaga á Islandi að vinna að því,
að atkvæðagreiðslan um samhandsslitin verði sem allra
almennust, minnugir þess, að stefna ungmennafélaga í
sjálfstæðismálinu hefir alltaf verið: „Island frjálst o,g það
sem fyrsl.“ Þessar „helgu rúnir“ eigum við að láta rætast
á þann hátl, að stofna lýðveldi á Islandi þ. 17. júní 1944.
Kristján Jónsson Snorrastöðum,
form. Ungm.samb. Snæfellsness- og Hnappadalssýslu:
Þreytum ekki deiluna of lengi.
Friður og frelsi eru þau hnossgæli, sem öllum þjóðum
ci u nauðsynlegust til frama og farsældar. Og er þó