Skinfaxi - 01.04.1944, Blaðsíða 43

SKINFAXI
43
nokkrum sanni mega meta gagn þaö, er alþýðuskól-
arnir liafa unnið þjóðinni og efa ég ekki að það mat
verði nokkurn veginn á einn veg. Að vísu verður því
ekki neitað að til munu ennþá þeir menn, þótt fækkandi
fari, sem líta óhýru auga til skólavistar unglinganna og
sjá þar ekki annað en arðlaust iðjuleysi og annað enn
verra. Skólarnir ali unga fólkið upp til iðjuleysis og lióg-
hfis, skapi hjá því auknar kröfur um lífsþægindi, en
dragi úr þvi hug og dug til vinnu. í flestra augum mun
þó námfýsi unga fólksins vera lifsmai’k á þjóðlífi okk-
ar og bera vott um táp, manndóm og sjálfsmetnað. Það
er engin tilviljun, að alþýðuskólarnir og full-veldið eru
jafnaldra. Það var lýðum ljóst, að bezta tryggingin fyr-
ir sjálfstæði þjóðarinnar á öllum sviðum, var mennt-
un sona hennar og dætra. Þetta hefur aldrei verið deg-
inum ljósara en einmitt nú.
Ungmennafélögin verðskulda alþjóðar þökk fyrir
mikla og góða hlutdeild í stofnun ungmennaskóla í
sveitum, og launa skólarnir þeim á þann hátt, að leggja
þeim til beztu starfskraftana og veita áliugamálum
þeirra trúít brautargengi. Nærtækt dæmi er úr sögu
Eiðaskóla. Fyrir atbeina nemendasambands Eiðamanna
og kennara Eiðaskóla var stofnað til Ungmenna- og
íþróttasambands Austurlands, 1941, og er það þegar orð-
ið að mikilli lyftistöng í íþrótta- og félagsmálum æsku-
lýðs á Austurlandi. Svipaða sögu má segja af heilla-
vænlegu samstarfi ungmennaskóla og ungmennafélaga
í öðrum landshlutum, þótt eigi verði hér gert.
II.
Á Eiðum á Fljótsdalshéraði stofnsettu Múlasýslur
annan fyrsta búnaðarskólann á landinu árið 1883. Þrátt
fyrir það, þó að bráðnýtir menn veldust að skólanum
átti hann við all-mikla erfiðleika að stríða. Fjárhagur-