Skinfaxi - 01.04.1944, Blaðsíða 16

16
SKINFAXI
Verður stigið. Enginn góður ungmennafélagi, enginn
góður Islendingur lætur sig vanta, þegar þjóðaratkvæða-
greiðslan fer fram um sambandsslitin.
Frumbyggjar þessa
lands, sem heldur kusu
að leggja leið sína um úf-
ið haf á ófullkomnum
skipum og hefja landnám
á hrjóstrugri eyju norður
við ísliaf, en búa undir
áþján og ásælni konungs-
veldisins, unnu frelsinu
umfram allt. En það er
ekki síður vandi að gæla
i'engins fjár en afla þess.
Frelsinu var glatað um
slund fyrir skammsýni og
sundrung. Þjóð okkar var
smáð, undirokuð, arð-
rænd og þrælkuð á alla
lund. Fyrir þróttmikla og
órengilega baráttu okkar beztu sona höfum við aftur
öðlazt frelsi, og innan skamms verður öll þjóðin að því
spurð, hvort hún vilji og þori að lifa sem frjáls þjóð
i frjálsu landi.
Á svari þjóðarinnar við þessari spurningu lilýtur
dómur allra þeirra, sem lil hennar þelckja, að byggjast.
Þjóð, sem ekki stendur sameinuð eða sýnir tómlæti í
slílcu máli, hlýtur að fella þann dóm yfir sjálfri sér,
að hún sé þess ekki umkomin að stjórna sér sjálf. Eng-
inn má bregðast skyldu sinni, enginn má svikja á ör-
lagastund. Heiðrum minningu Jóns Sigurðssonar með
því að sýna það 17 júní n. k., að við erum arftakar
þeirra manna, sem settu frelsið öllu ofar. Látum at-
kvæðagreiðsluna um sambandsslitin og stofnun lýð-
veldisins 17. júní 1944 verða okkur lil sóma í nútíð og