Skinfaxi - 01.04.1948, Side 25

SKINFAXI
25
fyllstu samúð með lionum, en fyllisl um leið beizkju
og bituryrðum í garð mannanna og lagasetninga
þ.eirra:
Við clskum allt, seni lifir,
et' okkur skiiizt gat.
að ef til vill gæti það orðið
á einhvcrn liátt að mat.
En það, sem ei verður etið,
aldrei lagavernd fær. —
Svo langt kemst mannúð manna
sem matarvonin nær.
Hann yrkir eftirmæli eftir Skjóna, gamlan og slil-
inn klár, — og enn kemur kuldi i róminn, þegar
hann lilýtur að segja:
Þú, sem varst svo frækn og frár
fyrstu ævidægur,
lifðir liinzt sem húðarklár
hlýðinn og litilþægur.
Og hann spyr með næmri tilfinning fyrir hinni illu
meðferð á Skjóna:
Hvenær skyldi vizkuvald
vanans heimsku dæma,
svo að þvílíkt þrælalialil
þyki engum sæmaV
Og hann er alls ekki feiminn við að segja silt álil,
jafnvel þótt það kunni að sæta ámæli og sé ckki
talað úr hvers manns munni. Þannig segir hann i
kvæðinu Sigurður hreppstjóri:
Suðræn hræsni, austræn auðmýkt
ótal greinar liafa sýkt.
Heill er stofninn, innsta cðlið
Óðni, Þór og Frcyju vigt.
Knnþá mundi fáa fýsa
að faðma og kyssa böðul sinn.