Skinfaxi - 01.11.1949, Síða 46

110
SKTNFAXl
munurinn ekki svo ýkja mikill. Fyrir þetta svar, og
skrýtlurnar, sem hann sagði síðar, var liann nefndur
mesti húmoristi mótsins. Svíarnir sungu og fluttu
smá ræðu.
Við tókum það ráð, að Dísa léki á píanóið íslenzk
lög. Síðan sungu þau Vilhjálmur noklcur lög. Þá
sagði Vilhjálmur nokkrar skrýtlur, og loks glímdum
við Vilhjálmur nokkrar glímur, og var sú sýning talin
óvæntasta og eftirminnilegasta atriði kvöldsins.
Jónsmessuhátíð eða Miðsumarsvalta,
Um miðjan dag fór stúlka frá Álandseyjum með
hóp aðstoðarmanna með sér að undirhúa hátíðina, safna
lyngi, trjágreinum og hlómum. Ur þessu voru hnýttir
5 stórir kransar og yfir 20 metra löng lilómskrýdd
lyngflétta. Fyrir samkomunni stóð ungmennafélag
héraðsins, og um kvöldið dreif fólkið að úr öllum átt-
um. Þegar fjölmenni var saman komið var lagt af
stað, með kransana á stöng og og hlómafléttuna á öxl-
unum. Var það mikil skrúðganga. Niðri við ströndina
hafði verið hlaðinn hálköstur. Þar rétt hjá var stöngin
reist, efiir að fléttunni hafði verið vafið vandlega unl
hana og krönsunum komið fyrir á þvertrjám. Á topp-
inn voru sett 4 litil seglskip og sigldu þau í hring fyrir
kvöldblænum. Þá var hátíðin sett. Fulltrúar frá hverju
landi átti að halda stutta ræðu á móðurmáli sínu. Að
því búnu hófst leikrit.
Milli trjánna hafði verið komið fyrir leiktjöldum,
bjálkakofa og hliði, að öðru leyti var leiksviðið skógar-
rjóður, og því sjálfgert. Leikendur voru nærri 30, og
þó maður skildi ekki orð, var furðanlega hægt að fylgj-
ast með leiknum. Var vel leikið og tilþrif mikil.
Bálið logaði glatt, og þegar leiknum lauk, var tekið
til við dansinn. Dansstjórinn var danski presturinn
Nils Ebbesen, snillingur í þeirri list, að kenna þannig,