Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1979, Qupperneq 33

um. í samræmi við möguleikana
hafi því fækkað undanfarin ár
nemum í plötu/ketil og renni-
smíði. Ábyrgur maður, er til þess-
ara hluta þekkir, segir mér að
fækkunin sé í raun og veru
ískyggileg. Nú er svo komið að
vél-unnin stykki (fræsing-rennsla)
séu í stórauknum mæli keypt full-
unnin til landsins. Þetta er mjög
alvarlegt. Ef Vélskólinn á að geta
staðið fyrir því hlutverki sem
honum er ætlað í þjóðfélaginu,
þarf að kippa þessum inntöku-
þröskuldi úr dyrum hans hið
snarasta.
Þessar breytingar munu kosta
aukið fjármagn, en fjárveitingar
ríkisins til skólans virðast ekkert
aukast. Þó er það furðulegt, hve
mikið starf er búið að vinna í
skólanum undanfarin ár þrátt
fyrir bæði fjársvelti og hrópandi
aðstöðuleysi til athafna.
Mini-hristarar í
iitla reknetabáta
Árið 1975 smíðaði vélaverk-
stæðið Vélatak hf. sinn fyrsta
hristara fyrir reknet. Fram að
þessu hefur fyrirtækið framleitt 48
slík tæki, og hafa þau öll farið í
íslenska báta. Lengd trommunnar
í þessum hristurum er 4 metrar.
Nú hefur Véltak hannað og
smíðað minni hristara til notkunar
í litlum bátum. Mini-hristara vilja
þeir Véltaksmenn kalla þá, þeir
eru mun styttri en þeir eldri, lengd
trommu 2Vi metri, og léttari og
einfaldari í viðhaldi.
Einn slíkur mini-hristari var
settur í írskan bát nú í haust, Ross
Turc, 15 metra bát frá Killibigs í
írska lýðveldinu. Annar verður
Áhöfnin á Ross Turc við hristarann eftir fyrstu veiðiferðina, ásamt Konráð Júlíussyni úr
Stykkishólmi (yst til hægri í aftari röð) og umboðsmanni Veltaks (yst til vinstri í fremri
röð). Konráð leiðbeidni írunum í notkun þessa nýja tækis.
Guðbjarfur Einarsson
innan skamms settur í 12 metra
bát, líka írskan, að sögn Guðbjarts
Einarssonar framkvæmdastjóra
Véltaks. Þessi stærð fiskibáta er
mjög algeng á Bretlandseyjum.
Guðbjartur sagði einnig að ef
síld færi að veiðast í reknet vestar
en verið hefur, við Vestmanna-
eyjar, Reykjanes, í Faxaflóa eða
við Snæfellsnes, mætti gera ráð
fyrir að minni bátar en nú gætu
stundað veiðarnar. Mini-hristar-
inn mundi þá henta þeim vel.
VÍKINGUR
33