Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1981, Page 43

„Pilot Alfa“. Lóðsinn vinur vor.
(Mynd Þ.H.)
tíma tvenna í þeim efnum. Sögðu
þeir að eftir lok borgarastyrjald-
arinnar hafi löggæslu og aga
hnignað mjög. Réðu þeir okkur
frá því að vera einir á ferð að degi
til og yfirleitt að halda okkur um
borð eftir myrkur.
Fyrstu nóttina heyrðist þegar
skipstjóri á grísku gámaflutninga-
skipi kallaði í hafnarlögregluna.
Það merkilega skeði að hann fékk
svar tiltölulega fljótlega. Sagði
hann að ræningjar væru komnir
um borð til sín og væru þeir að
brjóta upp gám og stela úr honum.
Vakthafandi lögreglumaður sagð-
ist ekki geta veitt neina hjálp en
spurði hvort þeir væru ekki vopn-
aðir. Grikkinn kvað svo vera. Þá
sagði lögreglan: Af hverju skýt-
urðu þá ekki?
Daginn eftir höfðum við björg-
unaræfingu. Bakborðs bát var
slakað og róið kringum skipið. En
vegna mikillar undiröldu hættum
við ekki á heimsókn í næsta skip
en það var skip annars íslendings-
ins sem við höfðum talað við
kvöldið áður. Þarna á legunni er
stöðugur straumur með strönd-
inni, en staðvindur blæs nær þvert
á strauminn. Því er stöðugur velt-
VÍKINGUR
ingur og akkerislega þar lítið eft-
irsóknarverð.
Eini kosturinn við legu þarna er
að sjónvarp sést. Fyrsta dagskráin
sem við sáum í sjónvarpi Nígeríu-
manna var frá kvennaráðstefn-
unni i Kaupmannahöfn. Yfirleitt
var kvikmynd í lok dagskrár hvers
dags. Voru það miðaldra amer-
ískar myndir, misjafnar að gæð-
um. Á hverjum degi fer fram ken-
nsla í nokkrum frumskógartungu-
málum á skjánum. Huggulegar
konur kenndu ýmiss hljóð, en
nemendurnir voru heldur villi-
mannslegir miðaldra karlmenn.
Þær sjónvarpsstöðvar sem við sá-
um í Lagos voru furðu lítið frum-
stæðar og mun skárri en þær sem
við áttum eftir að sjá í Port Har-
court.
Tveim sólarhringum eftir að við
komum á leguna voru færeying-
urinn og annar danski báturinn
teknir inn. Við héldum upptekn-
um hætti og sigldum út eftir
myrkur. Allir um borð gerðu sér
grein fyrir að bið yrði að öllum
líkindum í vikum talin. Því var
mikil gleði um borð er við eftir
þriggja sólarhringa dvöl á Lagos-
legu fengum boð um að hífa upp
og sigla niður til Port Harcourt.
Allar okkar heimildir sögðu
Port Harcourt vera mun skárri
borg en Lagos og talið var að við
fengjum fyrr afgreiðslu þar.
Þorpið sem við heimsóttum. (Mynd Þ.H.)
Siglingin þangað tók rétt rúman
sólarhring. Síðustu fjóra tíma sigl-
ingarinnar var reynt árangurslaust
að ná sambandi við hafnaryfir-
völd. Ákvað þá Sigurjón skipstjóri
að leggjast við Fairway-bauju sem
er við mynni Bonnyfljóts. Port
Harcourt er á bakka Bonnyfljóts
um 50 sjómílum inn í landi frá
Fairway-bauju. Við baujuna voru
um 20 skip þegar við komum
þangað.
Þegar við vorum að leggjast
vorum við kallaðir upp af Hval-
víkinni sem var á leið niður fljótið
útlosuð eftir 93 daga vist í Nígeríu.
Báru þeir Port Harcourt illa sög-
una og sögðu Lagos mun skárri.
Veittu þeir okkur ýmsar upplýs-
ingar um siði og háttu heima-
manna sem að gagni komu síðar.
Rúmum klukkutíma síðar sáum
við Hvalvíkina koma siglandi úr
fljótsmynninu og var förinni heitið
til Brasilíu.
Eftir mörg köll tókst okkur að
ná sambandi við Bonny merkja-
stöðina. Sögðu þeir okkur að
leggjast og bíða átekta. Haft yrði
samband við okkur þegar ákveðið
væri hvenær við færum upp að.
Legan við Fairway bauju var
jafn friðsæl og ókyrrt var við Lag-
os. Ekki hafði frést af ræningjum í
mannsaldur og þrátt fyrir strekk-
ingsgolu hreyfðist skipið ekki.