Sjómannablaðið Víkingur

Ukioqatigiit

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1981, Qupperneq 55

Sjómannablaðið Víkingur - 01.01.1981, Qupperneq 55
Gríkkinn Georg í hópi innfæddra. Sá í náttserknum með húfuna er eigandi vörubílsins sein Georg stendur á. (Mynd Þ.H.) Bonny þorpi og biðum átekta. Að kvöldi þess dags er við lögðumst við Bonny fékkst staðfest að heiman að samningurinn um kornflutninginn væri endurnýjað- ur. Samið var um annan umboðs- mann og höfðum við strax sam- band við hann og gáfum Notice of Readiness opinbera tilkynningu um að skipið væri tilbúið til lest- unar. Umbinn sem er með vig- gjarnlegri og bjartsýnni mönnum þar syðra, kallar menn gjarnan bestu vini sína. Hann áætlaði fjögurra daga bið. Þar sem skipið var ekki lengur skreiðarskip og því hátt á þótt ekki ástæða til annarrar vaktstöðu en venjulegar sjóvakt- ar. Að morgni ellefta dagsins þar birtist lóðs öllum að övörum og lóðsaði okkur upp að Dawes. Þar tók annar lóðs okkur upp til Port Harcourt. í Nígeríu eru lög um 100 næru lágmarkskaup á mánuði. Og þar sem þeir í Nígeríu eru ekki hrifn- ari af jafnlaunastefnu en við hér heima töldu verkstjórar að tekju- bili hafi verið raskað og þyrftu laun þeirra að hækka. Til að leggja áherslu á það fóru þeir í verkfall. Því var skipið sem lá við fóður- bryggjuna, en var að losa hrís- gijón, sent niður að Dawes en við teknir inn í staðinn. Vinnudagur verkamanna við höfnina er 12 tímar alla daga vikunnar og fyrir það uppskera þeir milli 200 og 300 nærur á mánuði Fóðurhveitið sem við áttum að lesta var laust og tóku eingöngu starfsmenn kornhlöðunar þátt í lestuninni. Tækjabúnaður varfom- fálegur og voru færibönd mosa- vaxin. Engu að síður tókst lestun áfallalaust og var lokið á rúmum þrem sólarhringum. Menn urðu ekki á eitt sáttir um hve mikið væri í skipinu. Við fylgdumst með djúpristu þegar lestun hófst og þegar lestun lauk. Það er auðvelt að fara með djúpristu inn í töflur og fá útlestað magn. En til þess VÍKINGUR þarf eðlisþyngd vatnsins í höfn- inni að vera ljós. Þrátt fyrir ítrek- aðar fyrirspurnir til ýmissa aðila fékkst ekki staðfest eðlisþyngd. Gola var allan tímann meðan við lestuðum og rauk mikið af fóðrinu burt við lestunina. Áður en komið var til Lagos skrifuðu menn á blað hvað þeir byggjust við að stoppa lengi í Nígeríu. Sá bjartsýnasti ætlaði að losa og lesta á 17 dögum en sá svartsýnasti sagði að það tæki56 daga. Þegar hér var komið sögu voru rúmir 40 dagar liðnir frá komu okkar til Lagos. Heilsufar manna hafði verið nokkuð gott framan af, en þegar við höfðum verið ca 3 vikur tók að bera á veikindum. Fengu menn slæmsku í maga, sumir fengu háan hita og kjálftaköst. í einu tilfelli var hugs- anlegt að um malaríu hafi verið að ræða. Frá því við fórum að heim- an höfðum við tekið vikulega malaríulyf en mögulegt er að það hafi ekki dugað. Ekki er að efa að sóldýrkun í óhófi átti sinn þátt í slæmsku einhverra. Eins og áður sagði dugði vatnið að heiman með eimaða vatninu fram í miðjan september. Níger- íska vatnið sem við tókum var allt soðið áður en þess var neytt. Stöðugt var verið að sjóða og kæla vatn því þorsti sækir á í um 30°C hita. Vatnið var kælt í frystiskáp í eldhúsinu. Fljótlega eftir komu til Port Harcourt höfðu menn uppgötvað stórmarkað á evrópska vísu. Þangað var innfæddum yfir- stéttakerlingum og hvítum eigin- konum ekið af einkabílstjórum svo þær þurftu ekki að vaða for- ina í ökla á mörkuðum. Þar var á boðstólum djús sem menn bragðbættu vatnið með. Gos- drykkir og bjór gengu fljótlega til þurrðar. Slík vara var nær ófáan- leg vegna innflutningsbanns stjórnarinnar á gosdrykkjaflösk- um. Áttunda október rann upp sú stóra stund að Port Harcourt var yfirgefin. Frá því við komum inn til lestunar hafði verið unnið að því að fá olíu. Voru allir samningar þar um frágengnir og peningar til reiðu. Þegar búið var að lesta var pantaður lóðs og brottför ákveðin 14:00. Allan þann morgun var búist við olíunni á hverri stundu. En klukkan var 14:00 og síðar 14:30. Þá var sleppt eftir að fengið var loforð frá umbanum um að olíubátur kæmi til okkar við Dawes eyju um kvöldið. Báturinn átti ennfremur að hafa meðferðis farmskjöl sem ekki hafði unnist tími til að klára að sögn „our very best friend“, untbans. 55
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68

x

Sjómannablaðið Víkingur

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannablaðið Víkingur
https://timarit.is/publication/335

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.