Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1995, Blaðsíða 14

Alþingismenn ræddu sjómannadeiluna:
Tekist á um grundvallar-
atriði í kjarabaráttu
Utandagskrárumrœður voru á Alþingi vegna verkfalls sjómanna. Þegar
umrœðurnar fóru jram voru um 10 klukkustundir þar til verkfallið
brast á. Það var Agúst Einarsson, Þjóðvaka, sem hóf umrœðurnar.
Hann sagði meðal annars aðþœr aðgerðir sem útgerðarmenn tetluðu að
grípa til, það er að fiera skip sín til innanlands eða til útlanda, væru
árás á verkfallsréttinn. Hér á eftir verður greint jrá hluta þess sem ein-
stakir þingmenn og ráðherrar höfðu að segja.
stjórnvöld gætu ekki komið í veg fyrir
umskráningar skipa. Hann benti á t.d.
að ekki mætti segja fólki upp störfum
þegar átök væru á vinnumarkaði.
GUÐMUNDUR HALLVARÐSSON:
„ENGIN SÁTT UM RÍKJANDI
AÐSTÆÐUR"
„Það verður engin sátt milli útgerðar-
manna og sjómanna við ríkjandi aðstæð-
ur í verðlagsmálum. Það verður að mark-
aðstengja sölu aflans. Sjómenn sætta sig
við að það verði gert í áföngum. Ég hef
ekki verið talsmaður auðlindaskatts hin-
gað til, en með kaupum og sölu veiði-
heimilda stuðla útgerðarmenn að breyttu
hugarfari sjómanna til auðlindaskatts.
Kröfúr sjómanna eru innan þeirra
marka sem samið hefúr verið um að
undanförnu. Uppsagnarfrestur sjómanna
er aðeins ein vika. Það þekkist hvergi
annars staðar. Otgerðarmenn hafa ekki
viljað lagfæra þetta.“
ÞORSTEINN PÁLSSON:
„VIL EKKI BLANDA MÉR
í DEILUEFNI ÚTGERÐARMANNA
OG SJÓMANNA
„Verkfalli fylgja bæði réttindi og skyld-
ur. Ég vil ekki blanda mér inn í þetta
deiluefni útgerðarmanna og sjómanna.
Ég hef skilning á þeirri óánægju sem sjó-
menn hafa lýst þegar útgerðarmenn eru
að leigja útgerð skipa sinna til svæða þar
sem ekki er verkfall eða til erlendra
útvegsmanna í þeim tilgangi að komast
hjá verkfaJli.“
Þorsteinn sagði að hann teldi óeðlilegt
að sett yrðu lög um að allur fiskur ætti að
fara um fiskmarkaði. Hann sagði jafn-
framt að engin áform væru um að setja
lög á deiluna.
RANNVEIG GUÐMUNDSDÓTTIR:
„SAMSTAÐA UM AÐ SETJA
ALLAN FISK Á MARKAÐ"
„Það er mikil samstaða meðal sjó-
manna um að allur fiskur fari á markað.
Stóra verkefnið er að leysa verðmynd-
unarvandann og mismuninn f launa-
málum, sem er óþolandi fyrir sjómenn.
Það er eldd hægt að bjóða sjómönnum
upp á, þegar þeir sækja á sömu mið og
landa í sömu höfn, að annar fái 40
krónur fyrir lulóið meðan hinn fær 140
krónur.
Kannsld er lausnin að tengja fiskverð
við marlcaði í áföngum.“
STEINGRÍMUR J. SIGFÚSSON:
„VERRI HNÚTUR EN ORÐIÐ ER"
„Það getur eldd annað en gert ástand-
ið verra ef útgerðarmenn fara út á þá
braut að koma sér undan löglegum og
réttboðuðum aðgerðum sjómanna.
Það setur málið í enn verri hnút en
orðið er.“
Steingrímur sagðist vilja vita hvort
SVANFRÍÐUR JÓNASDÓTTIR:
„YFIRBOÐ UM FISKINN Í
SJÓNUM"
Svanfríður sagði að það væri merldlegt
að þeir útgerðarmenn sem berðust hvað
harðast gegn því að allur fiskur færi um
marJcað kepptust í yfirboðum um fisldnn
meðan hann væri í sjónum en eldd eftir að
hann hefði verið veiddur.
BRYNDÍS HLÖÐVERSDÓTTIR:
„ATVINNUKÚGUN AF VERSTU
GERÐ"
„VerJdallið er löglega boðað og í sam-
ræmi við íslensk lög og venjur.
Samt sem áður hefur það gerst að
íslenskir útgerðarmenn ætla að komast
undan verkfalli með því að leigja skipin
sín. Þetta er atvinnukúgun af verstu
gerð.
Hér er um alvarlega atlögu gegn verk-
fallsréttinum að ræða.“
SIGHVATUR BJÖRGVINSSON:
„LEIGULIDAR HJÁ ÖÐRUM"
„Þau lög hafa valdið því að ákveðinn
hópur útgerðarmanna og sjómanna
starfar sem leiguliðar hjá öðrum, hjá
þeim sem eiga aflaheimildir sem þeir af
einhverjum ástæðum treysta sér eldci til,
kæra sig um eða vilja nýta sjálfir.
Utgerðarmenn, sem skortir aflaheim-
ildir, hafa gerst leiguliðar hjá þessum
aðilum, fiska fyrir þá kvótann og fá 36 til
14
VlKINGUR