Sjómannablaðið Víkingur - 01.09.1995, Blaðsíða 57

Ekjuskip urðu til úr olíuskipum.
nokkrar ferðir og var fenginn krani til að hífa flut-
ningabílana um borð. Eftir nokkrar ferðir vildi
McLean auka þessa flutninga og setja fleiri flut-
ningabíla á þilfarið, en þar sem skipin voru tóm á þes-
sari leið kom upp stöðugleikavandamál varðandi
skipin þar sem allur farmur var nú einungis á þilfari.
Vildi hann því prófa að setja flutningabíla inn í tank-
ana, en þá var honum bent á að engar lestarlúgur væru
á tankskipum heldur einungis lítil tanklok sem engir
bílar færu niður um, hvað þá heldur flutningabílar.
Hann var þó ekki á því að vilja skilja þessi rök og
ákvað að kaupa sér tankskip og skera stór göt í þilfar-
ið fyrir lúgur, svo hægt væri að setja bílana niður í
tankana. Flutningabílarnir flugu nú hver á fætur
öðrum niður í skipið, sem að vísu var ekki lengur
notað til olíuflutninga. Samhliða þessu vildi hann gera
breytingar á bílunum því honum fannst algjör óþarfi
að vera að flytja allan bílinn fram og til baka. Þá var
húsinu á bílnum breytt þannig að það var sett á sér-
stakan vagn sem dreginn var af bílnum og við í
daglegu tali köllum nú tengivagn. Síðan þróaðist
tengivagninn út í gáma sem eru stærstu flut-
ningaeiningar sem ferðast um heimshöfm í dag.
Þróun gámaskipa á því rætur að rekja til olíuskipa
vestur í Bandaríkjunum og í dag er Sea-Land-
útgerðin hans McLeans stærsta gámaskipaútgerð þar í
landi. ■
VlKINGUR
57