Sjómannablaðið Víkingur - 01.12.1998, Side 48

Finnur Kristinsson, vélstjóri á Arnari HU frá Skagaströnd,
segir okkur hér frá siglingu og þeim ævintýrum sem henni
fylgdu þegar Arnar var sóttur til Kóreu og siglt heim. Meðal
annars voru þeir á siglingu um jól.
Það var á haustmánuðum 1995 að stjórn
Skagstrendings hf. tók þá ákvörðun að selja
frystitogarann, Arnar HU-1, sem smíðaður
hafði verið í Noregi og afhentur fyrirtækinu í
desember 1992. Þetta var gert vegna fyrirsjá-
anlegra erfiðleika með afborganir af miklum
lánum sem tekin höfðu verið. Skipið var selt
Royal Greenland í október 1995 og var mik-
il eftirsjá í því enda hafði vel verið vandað til við
smíði þess.
Um leið og ákveðið hafði verið að selja Arnar
þá var samþykkt að reyna með öllum ráðum að
finna annað skip og kaupa það. Yrði það að sjálf-
sögðu minna og ódýrara skip en Arnar. Byrj-
aði leit að slíku skipi nánast um leið og salan fór
fram.
1 nóvember sama ár var svo keyptur rækju-
togari frá Grænlandi sem sjá átti Rækju-
vinnslunni fyrir hráefni. Þennan rækjutog-
ara, sem fékk nafnið Helga Björg, náði grein-
arhöfundur í ásamt öðrum til Noregs og var
honum siglt til Akureyrar þar sem fara áttu
fram endurbætur á honum. Var höfundur
þar í vinnu við að sjá um þessar endurbætur
fyrir hönd Skagstrendings. Áfram var þó
haldið að leita að frystitogara.
Um miðjan dag þann 7. des. hringdi þáver-
andi framkvæmdastjóri Skagstrendings,
Óskar Þórðarson, í mig til Akureyrar og bað
mig að fara til Pusan í S-Kóreu til að sjá um
skoðun á vélbúnaði og öðm í skipi sem ákveðið
hafði verið að kaupa. Var það í eigu Rússa og
hafði verið á krabbaveiðum á hafinu úti fyrir
Kamchatka. Leist mér ekki vel á þessa ferð þar
sem ég var í miðju verki við endurbætur á
rækjutogaranum. Það varð þó úr að ég feri og
var hugmyndin að ég yrði í viku og skoðaði vél-
búnaðinn, síðan kæmi ég heim en rússnesku
vélstjórarnir sem voru á skipinu áttu að sigla
með til Islands.
Ætla ég nú að reyna með þessari grein að
segja frá þessu ferðalagi og því sem fyrir augu
bar.
SÖGÐUM BARA „GUÐLAUN11 AÐ GÖMLUM
OG GÓÐUM ÍSLENSKUM SIÐ
Lagt var af stað frá Reykjavík árla morguns
þann 9. des. Fljúga átti til Kaupmannahafn-
ar, þaðan til Osaka í Japan og svo til Pusan.
Ferðafélagana þrjá hafði ég ekki séð fyrr en við
lögðum af stað þarna. Skulu þeir því kynntir
hér.
Skipstjórinn sem sigla átti skipinu til Is-
lands heitir Sigurður Þorsteinsson. Hann er
þekktur fyrir það að kaupa gamalt varðskip, Al-
bert og fara með fjölskylduna út í heim á vit
ævintýra. Var skrifuð bók um hans sögu fyrir
nokkrum árum.
Stýrimaðurinn heidr Sigurður Brynjólfs-
son, gamall togaraskipstjóri og margreyndur
í ýmsum raunum. Hér eftir nefndur Siggi
Bryn. til aðgreiningar.
Maðurinn sem sjá átti um kaupin á skipinu
fyrir hönd útgerðar heitir Einar Hermanns-
son. Ætlaði hann ekki að sigla með skipinu
heim.
Sá fjórði er svo greinarhöfundur sem taldi
sig vera að fara í viku ferðalag þó raunin yrði
önnur.Var ég þar af leiðandi sá eini af áhöfn
Arnars sem fór í þessa ferð en aðrir af áhöfn-
inni vildu af ýmsum ástæðum ekki fara.
Þegar við millilentum á Kastrup þá var
þriggja tíma bið effir vélinni til Osaka. Vildi
Sigurður skipstjóri endilega að við borðuðum
þarna rauðsprettu upp á danskan máta, það er
með ekta heimatilbúnu remolaði og tilheyr-
andi. Reyndist þetta hið mesta lostæti.
Er við skráðum okkur inn kom í ljós að við
höfðum verið settir á 1. farrými sökum pláss-
leysis. Vorum við fullkomlega sáttir við það þar
sem við áttum fyrir höndum 11 til 12 tíma
flug til Osaka. Fólkið sem við flugum með var
svo til allt Austurlandabúar. Lítið bar til tíð-
inda á leiðinni og notuðu menn tímann til að
spjalla saman, horfa á kvikmyndir og sofa. I
þessu flugi fórum við yfir 11 tímabelti og var
tímamunur 9 Idst.
I Osaka var lent á heljarstórum flugvelli
sem gerður var af mannahöndum úti fyrir
ströndinni. Hafði verið búin til eyja sem flug-
völlurinn stóð á. Löng brú tengdi svo flugvöll-
inn við fastalandið, eyna Hokkaido.
Þarna biðum við í 3 tíma. Lítið sá ég af Jap-
an en tók samt vídeómyndir út um gluggana.
Flugvélin sem flutti okkur til Pusan var risa-
stór og virtist vera troðfull. Tók ég eftir að
töluverður fjöldi af karlmönnunum var með
eina og upp í fjórar flöskur af Civas Regal
sem þeir höfðu keypt í flughöfninni. Virtist
skoskt viskí vera í uppáhaldi hjá þeim.
Eftir að við vorum komnir á loft var fljót-
lega borinn fram matur og sá ég þarna fyrsta
48
Sjómannablaðið Víkingur