Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2006, Blaðsíða 6

Þröstur Haraldsson
Skurðir og skipastigar
Jón G. Magnússon skipstjóri segir frá ferðum
sínum um helstu skipaskurði heims
Ijólablaði Víkingsins birtist við-
tal við Jón G. Magnússon skip-
stjóra um hnattferð ms. Akraness
fyrir rúmlega tveimur áratugum.
Þar var minnst á siglingu í gegn-
um tvo af þekktustu skipaskurð-
um heims og því lofað að nánar
yrði fjallað um þá síðar. Nú er
komið að því að efna það loforð.
í frásögn Jóns var minnst stuttlega á
það þegar Akranesið fór í gegnum Súez-
skurðinn sem tengir Miðjarðarhaf við
Indlandshaf og styttir leiðina á milli
Vestur-Hvrópu og Asíu um tugi þúsunda
mílna. Súez-skurðurinn er lengsti skipa-
skurður í heimi, 163 km að lengd og fær
skipum sem fulllestuð eru allt að
150.000 tonnum að stærð. Um þennan
skurð fara yfir 17.000 skip á ári sem
mun vera um það bil 8% af allri skipa-
umferð um heimshöfin sjö. Við skulum
ekki orðlengja meira um skurðinn en
gefajóni G. Magnússyni skipstjóra orðið
þegar hann rifjar upp siglinguna um
skurðinn snemma árs 1975:
Mir'aflores-skipastiginn fram undan.
„Það var mikið ævintýri að sigla í
gegnum Súezskurðinn. Það var komið til
Port Said við Miðjarðarhafið og lagst fyr-
ir utan höfnina þar sem sem 20-40 skip-
um er safnað í skipalest þar sem þau
Ljósm.: Will og Deni Mclntyre
fengu sitt númer. Svo var gefin skipun
um að hífa upp akkeri og leggja af stað
og ef skipin voru ekki tilbúinn þá misstu
þau plássið í röðinni og urðu að bíða í
tólf tíma eftir næstu skipalest. Á ytri
Myndin sýnir Regnbogabrúna, sem tengir saman Kanada og Bandaríkin, og hina rómuðu Niagarafossa.
6 - Sjómannablaðið Víkingur