Sjómannablaðið Víkingur - 01.02.2006, Blaðsíða 45

Þakkir til Friðriks
Við Strandgötu númer 7 á Akureyri er
að finna matsölustaðinn Friðrik V Brass-
erie en það er kokkurinn á staðnum og
eigandi hans, Friðrik Valur Karlsson, sem
hefur undanfarið heiðrað okkur Vík-
'ngslesendur með leiðbeiningum í malar-
gerð. Friðrik er þekktur að hugkvæmni
og djörfum tilraunum í matargerðarlist-
inni, líkt og hefur glögglega komið fram
í þáttuin hans hér á síðum Víkingsins.
Ymsir hafa haft samband við Víkinginn
og viljað koma á framfæri þakklæti til
Friðriks fyrir frábærar uppskriftir og ekki
síður skemmtilegar hugleiðingar sem
hann hefur látið fljóla með.
Takk kærlega, Friðrik, megum við
njóta sín sem lengst.
Vafasamar myndbirtingar
1 seinasta tölublaði Víkingsins birtist
niyndaopna er lýsti lífinu um borð í Sól-
baki EA. Ýmsir hafa haft samband við
ntstjórann úl af þessu tiltæki.
„Þetta eru svikarar við málstaðinn,”
sagði einn og var þungur á brún. Ágætur
Olafsfirðingur sagði myndbirtinguna
taktlausa sem menn ættu þó frekar að
gantast með en annað. Sá þriðji spurði
fitstjórann hvar hann hefði eiginlega alið
manninn undanfarna mánuði og ár.
- Og ritstjórinn þakkaði sínum sæla
fyrir að sjómenn eru ekki nándar nærri
jafnmiklir harðhausar og rostamenni og
af er látið. Þvert á móti hafa þeir kímni-
gáfu fyrir gönuhlaupi landkrabba og eru
löngu hættir að kjöldraga ódáma - eða
hvað?
Liggur hér ef til vill fiskur undir steini.
Þannig er nefnilega mál með vexti að
mágur minn ágætur, og stýrimaður að
öafnbót, vill endilega fá mig með sér í
etnn lúr. „Þú verður að kynnast sjó-
'ttannslífinu, landkrabbinn þinn,” segir
hann og efast um hæfni manns til að rit-
stýra sjómannablaði sem aldrei hefur í
saltan sjó migið - nema fram af bryggju.
Á ég ef lil vill að gruna hann um
græsku?
Skuttogari-safn
Víða í útlandinu hefur skipum verið
hreytt í safn. Nægir að nefna í því sam-
bandi Great Britain en urn það skip verð-
Ur fjallað nokkuð í næsta tölublaði. ís-
lendingar hafa hins vegar ekki gert neitl í
þessum dúr, ekki ennþá. Hilmar Snorra-
son skólastjóri og skipstjóri er mikill á-
hugamaður urn þetta efni. „íslenskir sjó-
menn eru stöðugt að tönglast á því að
það hafi verið mistök að varðveita ekki
einn af síðutogurunum görnlu sem
kenndir voru við nýsköpunina. Það er
ljósl að slíkt skip verður ekki varðveitt
hvað sem tautar og raular. Þess í stað
eigum við að varðveita skuttogara.”
Hilmar bendir á þá skemmtilegu stað-
reynd að skuttogari sem safn væri líklega
einsdæmi í heiminum. Við íslendingar
búum líka svo vel að við gætum, ef við
höldum vöku okkar, varðveitt einn af
fyrstu togurunum sem hingað kom því
nokkrir þeirra sigla enn undir íslenskum
fána og færa fisk að landi.
Til dæmis mætti hugsa sér skip úr
norsku skuttogaraseríunni, en þau voru
sex talsins, og rnætti fá lítið breytt frá
upphafi skutlogaravæðingar íslendinga.
Kosturinn við norsku logarana er að þeir
eru fremur litlir, eða undir 500 brúttó-
tonnum.
Hilmar hefur lagt þetta til og bent á
Framnes ÍS sem nú er búið að leggja.
Slíkt skip, hvort sem það væri Framnesið
eða einhver annar skutlogari, yrði safna-
skip sem tekið yrði eftir og sýndi næstu
kynslóðum íslendinga hvernig skuttog-
aravæðingin byrjaði. Togarinn gæti sem
hægast orðið tilvalin viðbót við Sjóminja-
safnið í Reykjavík og varla hægt að hugsa
sér drýgra framlag lil íslenskrar sögu á
einum stað. Við skulum ekki gleyma því
að rætur íslenskrar velmegunar eru í haf-
inu í kringum landið. Þá sögu ber okkur
að varðveita. Það er því ekkert annað en
þjóðernislegt skylduverk að hlusta á
Hilmar og leggja drög að skuttogarasafni.
Skipið myndi aukin heldur vekja mikla
athygli og draga til sín fjölda gesta. Um
það erum við vissir, landkrabbinn og
Hilmar.
Guðmundur fer á sjóinn
í seinasta tölublaði lofaði ég viðtali við
Guðmund Jónson skipstjóra. Þegar ég
loks mjakaði mér af stað til að ná í skott-
ið á Guðmundi var hann farinn á sjóinn
þar sem hann ætlar að vera í mánuð eða
svo.
Ég næ í skottið á honum að lokum en
minni þó á að sagnfræðingar hafa bæði
annað tímaskyn en venjulegl fólk þótl
þeir fari kannski ekki alveg í sporin hans
sem Matthías Jochumsson orti um og
sagði að fyrir honum væru þúsund ár
sem einn dagur. Svo hefur líka verið efast
um áreiðanleika þess sem sagnfræðingar
lofa, jafnvel þótt það sé fært til bókar og
gefið út fyrir alþjóð að lesa.
Vísnakeppnin-skilafrestur
færður aftar
Þið megið ekki bölva mér mjög mikið
en mig langar til að framlengja skilafrest-
inn fyrir jólavísnaþrautina okkar til loka
apríl. Verið nú dugleg, rifjið upp vísna-
þrautina sem hinn orðhagi Ragnar Ingi
lagði fyrir ykkur í jólablaðinu, spreytið
ykkur og sendið inn ykkar hugmyndir að
lausnum fyrir apríl-lok. Niðurstaðan
verður svo kynnt í 2. tbl. þessa árs, eða
laust fyrir sjómannadaginn.
Sjómannablaðið Víkingur - 45