Náttúrufræðingurinn - 1998, Qupperneq 36

4. mynd. Efsti hluti gáruskeljalaga og neðsti hluti tígulskeljalaga á Tjörnesi. Horft til
norðurs yfir Rekárgil. Á mörkunum eru nokkur þunn sturtarbrandslög með sandsteini á
milli (lagasyrpa C í riti Guðmundar G. Bárðarsonar frá 1925) og eru neðstu lögin Ijósleit
afbreinnisteins- og járnsamböndumfrá plöntuleifunum. - The uppermost part ofthe Tapes
Zone and the lowermostpart ofthe Mactra Zone at Reká, western Tjörnes. View towards the
north. The ligth coloured sediments and lignite layers mark the boundary between the two
biozones. Ljósm./photo: Þorleifur Einarsson.
gáruskeljategundir lifa nú á litlu dýpi þar
sem umhverfísorka er frekar lítil og þær grafa
sig misdjúpt niður í eðju, leir, siít, sand eða
möl. Algengast er að finna þær í leirum með
hjartaskel, ígulskel og fleiri grunnsjávar-
tegundum. Venerupis pullastra virðist þola
betur minni sjávarseltu en hinar tegundimar
og lifir sums staðar í Eystrasalti þar sem
sjávarselta er frekar lág (Tebble 1966).
■ ÞAKKARORÐ
Þorleifur Einarsson las handritið og benti á
ýmislegt sem betur mátti fara. Kunnum við
honum bestu þakkir fyrir. Þá stöndum við í
mikilli þakkarskuld við Ævar Jóhannesson,
en hann tók ljósmyndirnar af skeldýrunum
sem fjallað er um í greininni.
■ HEIMILDIR
Árni Böðvarsson 1963. íslensk orðabók handa
skólum og almenningi, 1. útg. Menningar-
sjóður, Reykjavík. 852 bls. 2. útg. aukin 1983.
1256 bls.
Benedikt Gröndal 1878. Dýrafræði. ísafoldar-
prentsmiðja, Reykjavík. 168 bls.
Cronin, T.M. 1991. Late Neogene marine
ostracoda from Tjörnes, Iceland. Journal of
paleontology 65 (5). 767-794.
Eggert Ólafsson 1772. Reise igiennem Island,
foranstaltet af Videnskabernes Sælskab i
Kipbenhavn I—II. Videnskabernes Sælskab,
Sorpe. 1042bls.
Gladenkov, Y.B., Norton, P. & Spaink, G. 1980.
Upper Cenozoic of Iceland. Academy of Sci-
ences of the USSR, Transactions 345. 1-119
(á rússnesku).
Guðmundur G. Bárðarson 1920. Om den marine
Molluskfauna ved Vestkysten af Island. Det
34