Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1998, Blaðsíða 53

Náttúrufræðingurinn - 1998, Blaðsíða 53
2. mynd. Tildurmosi. Hér er mosinn rakur og ólífugrœnn. Myndin er tekin snemma sumars og má vel sjá hálfvaxna árssprota, sem vaxa upp úr „bakinu“ á sprota fyrra árs. Ljósm. Hörður Kristinsson. hlutar mosans. Stönglarnir rauðleitir, tví- eða þrífjaðurgreindir og liggja greinar hvers árssprota í hliðlægum eða næsturn láréttum fleti, sem er tengdur við sprota fyrra árs að ofanverðu (baklægt) með greinalausum stöngulhluta, þannig að mosinn verður al- settur „pöllum“ eða „rimum“ og minnir á stiga. (Norska nafnið „etasjemose“ og þýska nafnið „Etagemoos“ eru dregin af þessu, eins og tildurmosanafnið.) Stöngulblöðin eru 2-3 mm löng, egglaga, með fíntenntum oddi, glansandi, tvírifja, aðlæg, kúpt og skarast nokkuð; greina- blöðin 1-2 mm, heilrend, þaklögð. Auk þess eru greinótt, hárlaga „flosblöð“ á stönglum og greinum. Þessa blaðgerð mosans má auðveldlega sjá í góðu stækkunargleri (8- til 12-föld stækkun). Mosinn er einkynja og fyrir kemur að baukar með gróum (gróhirslur) sjást á kven- plöntunni, en það er sárasjaldgæft hérlendis og man ég ekki til að hafa séð það sjálfur. Hann virðist því fjölga sér á einhvern annan hátt en með gróum. ■ VAXTARSTAÐIROG ÚTBREIÐSLA Tildurmosinn vex í alls konar landi, sem hvorki er mjög þurrt né rakt en þó frekar í þurrari kantinum. Mestum þroska nær hann í lyngmóum, kjarri og skógum, grjóturðum og ýmiss konar gisnu graslendi. Hann er einnig mjög algengur og áberandi í mýrarþúfum og í mólendi til fjalla. Við beitarfriðun mólendis og skóga eykst hann oft gríðarlega að magni, svo hann getur þakið landið meira eða minna á stórum svæðum og myndað 10- 20 sm þykkt mosateppi, þar sem ýmsar aðrar plöntur eiga erfitt uppdráttar, m.a. skógar- plöntur. Tildurmosi er talinn gera meðal- kröfur til næringarefna í jarðvegi þar sem hann vex, og má því kalla það land sem hann þekur í meðallagi frjósamt og meðalrakt, sem er hagstætt flestum öðrum plöntum. Tildurmosi vex ekki í frjósömu gras- eða valllendi, ekki heldur í ræktuðu landi, þar sem gætir áburðaráhrifa, t.d. í túnum eða á húsalóðum. Þar eru það aðrar og áburðar- 51
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.