Náttúrufræðingurinn - 1998, Síða 55

Jóhannssonar: íslenskir mosar. Fjölrit Náttúrufrœði-
stofnunar 29. 1996.)
einföld og án „pallamyndunar“ og blöðin
eru snubbótt í endann og riflaus. Thuidium
tamariscinum er líklega sú tegund sem líkist
tildurmosa mest. Hann myndar þó ekki
„palla“ og blöðin eru einrifja. Hann vex hér
aðeins syðst á landinu.
■ ÞAKKIR
Höfundur þakkar grasafræðingunum Ágústi
H. Bjarnasyni og Bergþór Jóhannssyni fyrir
yfirlestur greinarinnar; þeim
síðarnefnda einnig fyrir leyfi til
að nota teikningar, og Herði
Kristinssyni fyrir lán á ljós-
myndum.
■ HEIMILDIR
Bergþór Jóhannsson 1985.
Tillögur um nöfn á íslenskar
mosaættkvíslir. Fjölrit Náttúru-
fræðistofnunar 1. 35 bls.
Bergþór Jóhannsson 1996. Is-
lenskir mosar: Röðulmosaætt,
tildurmosaætt, glitmosaætt, fax-
mosaætt, breytingar og teg-
undaskrá. Fjölrit Náttúrufræði-
stofnunar 29. 127 bls.
Björn Halldórsson 1783. Gras-
nytjar. Kaupmannahöfn. (2. útg.
með skýringum, Akureyri,
1983.)
Helgi Hallgrímsson 1983. Skrá yfir
íslensk mosanöfn (handrit).
Helgi Hallgrímsson & Hörður
Kristinsson 1965. Um hæðar-
mörk planlna á Eyjafjarðar-
svæðinu. Flóra - Tímarit um ísl.
grasafræði 3. 9-74.
Hesselbo, August 1918. The
Bryophyta of Iceland. The
Botany of Iceland, Vol. 1, part
II.
Oddur Hjaltalín 1830. fslenzk
grasafræði. Kaupmannahöfn.
Steindór Steindórsson 1978. fslensk plöntunöfn.
Menningarsjóður, Reykjavík.
Stprmer, Per 1945. Moser fra skog og myr. Oslo.
112 bls. + 30 myndablöð.
Watson, E.V. & P. Richards 1959. British
Mosses and Liverworths. Cambridge. 420 bls.
PÓSTFANG HÖFUNDAR
Helgi Hallgnmsson
Lagarási 2
700 Egilsstöðum
53
'•v