Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1985, Blaðsíða 53

Náttúrufræðingurinn - 1985, Blaðsíða 53
Ingvar Birgir Friðleifsson. 1973. Petrology and structure of the Esja Quaternary volcanic region, SW Iceland. — Dokt- orsritgerð, Oxford University, 264 bls. Jaeger, J.C. 1959. Temperatures outside a cooling intrusive sheet. - Am. J. Sci. 257: 44-54. Leó Kristjánsson. 1970. Paleomagnetism and magnetic surveys in Iceland. — Earth Planet. Sci. Lett. 8: 101-108. Walker, G.P.L. 1966. Acid volcanic rocks in Iceland. - Bull. Volcanol. 24: 375- 406. Þorvaldur Thoroddsen. 1906. Island. Grundriss der Geographie und Geo- logie. - Petermanns Mitteilungen, Ergánzungshefte 152 und 153, Gotha, 358 bls. SUMMARY The composite dyke on Streitishvarf, Breiðdalsvík, Eastern Iceland. by Agúst Guðmundsson, Menntaskólinn við Sund, 104 Reykjavík The composite dyke on the point Streitishvarf is described and its origin is discussed. The dyke is at least 14 km long (Fig. 1), but both its ends are uncertain: the south end is under the sea in Berufjörður (Fig. 2), the north end is in a mountain north of Stöðvarfjörður (fjörður = fjord). The petrology of the dyke is described by Guppy and Hawkes (1925) and by Gunn and Watkins (1969). At the south end of Streitishvarf the dyke is about 30 m thick, the rhyolite part being 7.5 m thick (Fig. 2). The thickness decreases some- what along Streitishvarf, but the strike, N20°E, remains the same. The dip of the dyke is 74°E. The rhyolite is light grey and contains a number of basaltic xenoliths (Fig. 3), all of which have roundish edges. Near the northern end of Streitishvarf the dyke is very similar, but the rhyolite part is proportionally thicker, being 13 m thick of a total of 26 m (Fig. 4). On the north side of thc cove Breiðdalsvík the dyke follows a small gully up to the top of the mountain Lambafell (Fig. 5). The exposure in the gully is almost continuous right up to the top of the mountain (Fig. 6). At the entrance to the gully the dyke is about 11 m thick and is com- posed of two basalt parts, 1.5 m and 2 m thick, and two rhyolite parts, 6 m and 1.5 m thick. Little to the north in the gully, the dyke consists of seven parts, four basalt parts and three rhyolite parts, the total thickness being 13 m (Fig. 8). Basaltic xenoliths are common but more angular than those in the exposures on Streitishvarf. According to Guppy and Hawkes (1925), the basaltic xenoliths form 10-20 per- cent of the rhyolite part of the dyke. The dyke is vertical in this gully, and it does not occupy a dip-slip fault; nor was any evidence found for strike-slip movement along the dyke. At the altitude of about 440 m the dyke meets a 120 m thick basaltic sill (Guppy and Hawkes 1925). The sill has a very beautiful columnar structure (Fig. 9). The sill dissects the dyke and is therefore younger than the dyke. Above the sill the rhyolite forms the whole of the dyke, so that the basalt parts must end where the sill and the dyke intersect. At the top of the mountain the dyke is about 35 m thick and forms a narrow ridge (Fig. 10). The rhyolite at the top contains basaltic xenoliths, but they are not as conspi- cuous as in the lower sections in the gully. The rhyolite is mostly without vesicles. On the south coast of Stöðvarfjörður the dyke is found in a poor exposure near a small rill. The total thickness is about 18 m, the rhyolite part being 15 m thick. The basaltic xenoliths are much smaller than in the exposures further to the south, and many of them have been weath- ered away. The direction from this exposure to the exposure on the north coast of Stöðvar- fjörður is N20°E, so that the dyke curves some- what to the north in Stöðvarfjörður. On the north coast of Stöðvarfjörður the dyke is composed of two parts. The eastern part is rhyolite, very similar to the rhyolite in the other exposures. It contains basaltic xenoliths, but many of them have been weathered away. This part is 7 m thick. The western part is brown to gray, it has xenoliths, most of which have been weathered away, and is in places similar to scoria. This part is 15 m thick, so that together the parts are 22 m thick. No basalt dykes were found in this exposure. The northernmost outcrop of the dyke is in a hill north of the main road in the area. The dyke is seen in a rill and its visible thickness is only 2 m. However, rhyolite is found in the nearby scree, thus the real thickness of the dyke is at least 147
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.