Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 48

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 48
206 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN firði. Alls fann Páll þrennar samlokur og voru einar þeina með lifandi dýri; en því miður hafði hann engan þann vökva með sér, er hann gæti varðveitt dýrið í. Hin eintökin 2 voru það fersk, að ekki hefur verið liðið nema stutt frá dauða dýrsins. Með fundi þessum er því fullsannað, að sandskelin lifir hér við land. Stærsta eintakið, er ég fékk í hendur, var með 34 mm langar og 20 nnn breiðar skeljar; á hinum eintökunum mældust skeljarnar 24,4 X 15 mm og 17 X 10 mm- Sandskelin telst til smyrslingsættarinnar (Myidae); en sú ætt átti aðeins einn fulltrúa áður hér við land; Smyrslinginn (Mya trun- cata L.). í ætt. þessari gapa skeljarnar, aðallega að aftanverðu, og eru út- og innstreymisopin (Siphon) alveg samvaxin og geta teygt sig alllangt út úr skelinni; eru þau klædd utan móleitri og hrukk- óttri húð. Hjörin eru tannlaus, en inntengslin (Cartilago) eru fest á plötulaga iitskot, sem er á vinstri skel, og liggur lágur kjölur eftir útskotinu á ská frá nefbroddinum. Möttulbugur er stór. Sandskelinni hefur frá fyrstu tíð iðulega verið ruglað saman við smyrslinginn eða réttara sagt saman við afbrigði af honum, sem nefnt hefur verið: var. ovata Jensen. Bæði afbrigðið og sandskel- in hafa ávalan afturenda (ekki stýfðan eins og venjulegur smyrsl- ingur) og geta því oft orðið nákvæmlega eins að lögun. Það er þess vegna alls ekki öruggt að greina tegundirnar sundur eftir lit eða lögun skeljanna, heldur verður að fara eftir gerð nefsins og tengslaplikunnar, svo og vídd möttulbugsins. A sandskelinni ligg- ur kjölur tengslaplötunnar út yfir rönd hennar, svo að greinileg tönn kemur í ljós á plötujaðrinum; auk þess er utanvert við ræt- ur plötunnar lítil en greinileg hola inn í skeljarnefið. Bæði þessi einkenni vantar smyrslinginn. Sé möttulbugur þessara tveggja teg- unda borinn saman, er augljóst, að bugur sandskeljarinnar er nokkru þrengri. Lengi vel var því haldið fram að sandskelin lifði við Grænland, Island, Svalbarða, í Karahafi og víðar í hinum svellkalda sæ norð- ursins. En rannsóknir síðari ára hafa sannað, að öll eintök frá nefndum slóðum, sem heimfærð liafa verið til sandskeljarinnar, séu smyrslings-afbrigðið v. ovata. Það er því mjög örðugt að segja um það með vissu, livar norðurtakmörk sandskeljarinnar eru í raun og veru. Eftir beztu heimildum er ætlað, að útbreiðslan sé nokkurn veginn sem hér segir: Við strendur Evrópu: frá Biskay-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.