Náttúrufræðingurinn

Árgangur

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 17

Náttúrufræðingurinn - 1959, Blaðsíða 17
NÁTTÚRUFRÆÐIN GURINN 175 og gróðri, sem hvarvetna blasa við sjónum vegfarandans? Sú lýsing er ógerð. Þetta lýsingastarf er þó hafið, og skal ég hér bregða upp mynd af því, hvernig það er unnið, hvernig jarðvegskort og gróður- kort verða til. Jarðvegskort. Við skulum fyrst athuga lýsingu á jarðvegi. Ef við tökum fyrir ákveðið svæði, t. d. Mosfellssveitina, er starfið hafið með því að fara um landið og skipa í flokka þeim jarðvegs- tegundum, er koma fyrir á svæðinu. Þessi flokkun verður að vera gerð þann veg, að unnt sé að greina hverja einstaka jarðvegsteg- und, eða hvern jarðvegsflokk, frá öllum öðrum jarðvegsflokkum, sem koma fyrir á svæðinu, eftir lýsingu með skoðun einni saman, þar sem eina hjálpartækið er jarðvegsbor. Hverjum jarðvegsflokki verður að lýsa á ljósan og einfaldan hátt, þ. e. helztu eðliseiginleik- um hans, svo sem innihaldi lífrænna efna, lit, kornastærð, jarðvegs- byggingu eða svokölluðum strúktúr, jarðraka, þúfum og gróðri, ef um óbrotið land er að ræða. Þegar þeir, sem framkvæma korta- gerðina á víðavangi, hafa rækilega kynnt sér jarðvegsflokkun á rannsóknasvæðinu, þannig, að þeim beri jafnan saman um í hvaða flokk á að skipa hverjum tilteknum jarðvegsbletti, má hefja starfið. Auk jarðvegstegundanna sjálfra, sem gefin eru ákveðin númer, er halli, uppblástur og grjót í jarðvegslaginu einnig gefið til kynna með sérstökum táknum. Loftmyndir eru teknar af svæðinu, og annast Landmælingar ís- lands þessa þjónustu. Þær myndir, sem við notum eru teknar í ná- lega 4000 m hæð. Myndirnar má stækka að vild, og fer stækkun- in eftir því, hve nákvæmlega á að vinna. Þær myndir, sem við not- um við jarðvegskortagerð, eru í mælikvarðanum 1:20000, en all- miklu minni myndir, eða í mælikvarða ca 1:33000, eru notaðar við gróðurkortagerð. Það er yfirleitt auðvelt að átta sig á, hvar maður er staddur á slík- um myndum, því að á þeim má greina vegi, troðninga, læki og jafn- vel keldudrög. Uppblásið land sker sig greinilega úr og oft má greina á milli mýra og þurrlendis. Með loftmyndir, sem festar eru á þar til gerð spjöld eða teikni- borð, er síðan gengið um þau svæði, er gera á kort af, og dregin mörk á milli jarðvegstegunda samkvæmt greiningarlyklinum; jarð-
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Náttúrufræðingurinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.