Náttúrufræðingurinn

Ukioqatigiit

Náttúrufræðingurinn - 1959, Qupperneq 15

Náttúrufræðingurinn - 1959, Qupperneq 15
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 9 ar áttir. Ekki er vitað um neinar aðrar leiðir til þess að stjórna hreyfingum plasmans. Engin tilraun með efni í plasma-ástandi verður því gerð án þess að nota segulsvið, og öll tæki til slíkra rannsókna byggjast að einhverju leyti á segulverkunum. Upphitun plasmans. Til þess að hægt sé að liagnýta orku léttra atómkjarna verður, eins og áður var á minnst, fyrst og fremst að framleiða hita, sem nemur tugum eða hundruðum milljóna gráða. Það er því áríð- andi að finna öruggar aðferðir til þess að snögghita plasmað. Þess var áður getið, að plasma mætti framleiða með því að senda sterk- an rafstraum í gegnum þunnt gas. Rafstraumurinn hitar einnig plasmað, en eftir því sem hitinn stígur, minnkar rafstraumsvið- námið og þar með hitaverkanir rafstraumsins. Talið er erfitt að komast mikið yfir milljón gráður með rafstraumsupphitun einni saman. Með samþjöppun má komast miklu hærra. Þegar lofti er þrýst saman hitnar það og það sama skeður með plasmað. Samþjöppun- in fer fram í sterku segulsviði. Ef plasmað er í segulflösku, eins og áður var lýst, þarf ekki annað en að auka segulsviðið. Kraftlínur sviðsins færast þá að miðjunni og plasmað fylgir þeim og þjappast saman í miðri flöskunni. Samþjöppunin getur einnig farið fram í fleiri þrepum. Eftir að nokkur samþjöppun hefur átt sér stað { stórri segulflösku, má láta segulsviðið ýta plasmanum inn í aðra minni, þar sem auðveldara er að framkalla mjög sterkt segulsvið, sem annast lokastig samþjöppunarinnar. Ýmsir fleiri möguleikar eru til upphitunar. Einn er í því fólg- inn að láta breytilegt segulsvið verka á nokkurn hluta plasmans. Þetta er einskonar seguldæla, sem dælir orku inn í plasmað og hitar það upp. Onnur leið til upphitunar byggist á því að senda mjög hraðskreiðar agnir, t. d. þunga vetniskjarna, inn í segulflösku, sem heldur þeim föstum. Hraðaorkan breytist þá í varma, svo að úr þessum hraðskreiðu ögnum ætti að geta myndast mjög heitt plasma. Ekki verður hjá því komizt, að mikill vanni tapist frá margra milljón gráðu heitu plasma. Þar er fyrst og fremst um að ræða varmageislun efnisins, sem ekki virðist nokkur leið að hindra, en
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72

x

Náttúrufræðingurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.