Náttúrufræðingurinn - 1939, Page 47

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 139
að hér geti hafa verið um óvenju lítil egg stóru sæsvölu að ræða,
en hún verpir, eins og kunnugt er, allvíða í Vestmannaeyjum.
Á Náttúrugripasafninu í Reykjavík er geymdur hálffiðraður
ungi litlu sæsvölu, sem náðist í Vestmannaeyjum (í Yztakletti)
sumarið 1927, og Gísli Lárusson gullsmiður sendi safninu. —
Þessi ungi er, eftir því sem eg veit bezt, fyrsta óyggjandi sönn-
un þess, að litla sæsvalan verpi eða hafi verpt hér á landi. Á
þennan unga minnist Dr. Bjarni Sæmundsson í grein þeirri, er
getið hefir verið hér að framan, og þar segir hann ennfremur,
Stóra srsvala (til vinstri) og litla sæsvala (til hægri). (Eftir Heilmann
úr Heilmann og Manniche: Hanmarks Fugleliv).
að í okt. 1928 hafi annar ungi til sézt á Heimaey (samkv. upp-
lýsingum frá Gísla Lárussyni).
Frá því fyrsta, er eg kynntist fuglalífi Vestmannaeyja, hefir
það verið mín heitasta ósk, að geta fundið heimkynni litlu sæ-
svölunnar. f þeim tilgangi hefi eg dvalið við athuganir á eftir-
töldum stöðum: í Yztakletti 2 daga og 1 nótt, í Elliðaey 5 daga
og 4 nætur og í Bjarnarey 2 daga og 2 nætur. Á öllum þessum
stöðum verpir stóra sæsvalan — í Yztakletti hundruðum sam-
an, í Elliðaey og Bjarnarey þúsundum saman. — Auk þess
verpir hún í Suðurey og Álfsey, en eg hefi enn ekki haft tæki-
færi til þess að gjöra neinar athuganir þar. Á Heimaey, á öðr-