Náttúrufræðingurinn - 1939, Qupperneq 49

NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN 141
«iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiM>iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii>iiiiiiiiiiiii*iiiiiiii
er suðui’barmur jarðfallsins á 10 m svæði austan við kofann.
Þessi barmur er hlaðinn upp af um 10 hraunlögum. Sum þess-
ara laga eru aðeins 10—20 cm. þykk. Neðsta lagið er þykkast,
um 1/2 m- eða meira. Samskeyti þessara laga eru mjög gjall-
kennd og víða eru langar glufur og gjótur inn á milli þeirra.
Örnefnið, Skápar, er því sannnefni á þessum hraunvegg. Hér
inni í Slcápunum voru heimkynni litlu sæsvölunnar. Hér
kurraði í hverri glufu og var engu líkara en malað væri í sí-
fellu á margar kaffikvarnir í einu í Skápunum og framhjá
manni skutust smærri og vofukendari svölur með hvellari og
skrækari klið en stóra sæsvalan.
Elliðaey. A—F varpstöðvar litlu sæsvölu (lagskipt berg eða hrauukausar
og urðir). A Skápar, B Kirkjuhausar, C Vatnsurð, I) Réttarurð, E Hamar,
F Nálin. Varpstöðvar stóru sæsvölu eru táknaðar með svörtum hringflötum.
Næstu nótt fór ég um alla eyna. Um daginn hafði ég leitað
uppi alla samskonar staði og Skápana.Nótt þessi var bjartari
en sú fyrri, því að þá var dimm þoka. Kl. rúml. 12 (eftir sum-
artíma) fóru svölurnar að láta heyra til sín.Við héldum þá af
stað með háf og poka. Er við fórum um grasivaxna hóla og
hryggi veiddist eingöngu stóra sæsvala, en kæmum við að urð
eða lagskiptum hraunhausum komu þegar litlu sæsvölurnar í
háfinn. Stóra sæsvala var einnig innan um þá litlu í urðunum