Náttúrufræðingurinn

Årgang

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 80

Náttúrufræðingurinn - 1940, Side 80
72 NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN INGÓLFUR DAVÍÐSSON: GRÓÐUR Á ÁRSKÓGSSTRÖND Árskógsströnd liggur á vesturströnd Eyjafjarðar milli Svarf- aðardals og Galmastrandar. Að norðan skilur Hámundarstaða- háls hana frá Svarfaðardal. Hálsinn er allhár, vaxinn hrísi og lyngi. Sunnan við sveitina er Kötlufjall og fram af því Hillur, sem ganga í bergstöllum niður að sjó. Utan við Hillur eru ásar skammt frá sjó og nokkru norðar eru tveir höfðar, Birnunes- borgir og Fagurhöfði. Milli þeirra er flatt og víðlent hríslendi, Litlu-Árskógsmóar. Upp af höfðunum og ásunum er einnig tals- vert láglendi. Skiptast þar á stórir mýraflákar, grasmóar og viðarmóar. Að vestan takmarkast láglendið af nálega 1000 m háum fjöllum. Inn í þau skerst Þorvaldsdalur (Þórhallsdalur) til suðurs allt til Fornhaga í Hörgárdal. Dalurinn er grösugur með talsverðum engjum neðan til, en verður síðan þröngur. Ströndin liggur á móti norðri og norðaustri. Er þar snjóþungt mjög og vetrarríki mun meira en innar með firðinum, fyrir inn- an Hillur. Víðast er sæbratt, háir bakkar eða hamrar með sjó fram. Láglendi Árskógsstrandar hefur áður verið víða skógi vaxið. Á það bendir nafn sveitarinnar o. fl. örnefni, t. d. Skógar- hólar, Stærri-Árskógur (Staðárskógur) og Litli-Árskógur. Ár- skógarnir hafa verið báðum megin Þorvaldsdalsár. Þar eru nú víðlendir hrís- og lyngmóar. Er víða kvistlendi mikið á Árskógs- strönd bæði á láglendi og í höfðum og hlíðum. I jarðabók Árna Magnússonar 1712 er hrís- og viðarrif til eldiviðar talið til hlunn- inda í Árskógunum báðum, á Selá, Birnunesi, Grund, Kúgili, Kálfsskinni, Krossum, Hellu og Stóru-Hámundarstöðum. Skógur til kolagerðar var í Árskógunum langt fram eftir 18. öldinni. Fyrir 60—70 árum var ennþá birki- eða hrískjarr á Litlu-Ár- skógsmóum, svo að fé leyndist stundum undir hríslunum. Enn- fremur hefi ég athugað svarðarlög (mólög) víða á Árskógs- strönd og allsstaðar fundið viðarleifar (sprek), nema í einstaka forarmýrabletti. Þannig fann ég viðarleifar í landi Hámundar- staðanna beggja, Árskóganna, Krossa, Hellu, Brattavalla, Kleif- ar, Kálfsskinns, Götu, Selár, Birnuness og Hinriksmýrar. Sprek
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108

x

Náttúrufræðingurinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Náttúrufræðingurinn
https://timarit.is/publication/337

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.