Samvinnan - 01.04.1930, Side 40

Samvinnan - 01.04.1930, Side 40
34 SAMVINNAN til Gávle, trjáviðarbæjarins, og þaðan um járnlandið til hins æfagamla námabæjar Falun í Dölum. Á þeirri leið átti ég kost á að kynnast því, hvemig hinn nýi tími, véla- öldin, hefir umskapað gjörsamlega sænskt þjóðlíf og þjóð- menningu í stórum landshlutum, svo að ekki stendur steinn yfir steini að kalla af fomum starfsháttum og félagsmenningu. Allt er nýtt, og að vísu gott í sinni röð. Bezta stál heimsins er gert hér, og fullkomnustu sögunar- stöðvar a. m. k. á Norðurlöndum eru reknar hér. Hér eru að verki framsýnir og ötulir menn, sem kunna til fulln- ustu til sinna verka. Hið nýja iðnaðarsamfélag virtist vel stofnað og bera merki sænskrar ráðsvinnu og þeirrar brotalausu og þó glæsilegu raunhæfni, sem mjög einkenn- ir sænska nútíð fyrir flestra hluta sakir. En fyrir þann, sem skyggnast vildi eftir varðveizlu fomra starfsminnja, var hér lítið til erindis, að frátöldu hinu stórmerkilega málmiðnaðarsafni í Falun, þar sem gaf að líta yfir sögu málmvinnslu í járnlandinu gamla frá elztu tíð, allt frá rauðablæstrinum, frumlegustu og ófullkomnustu aðferð- inni, og fram til vélatímans, fram á vora daga. Ég mun síðar víkja að því, hve æskilegt og nauðsynlegt það sé, að koma upp viðlíka söfnum fyrir höfuð-atvinnuvegi vora, sjávarútveg og landbúnað. Frá Falun fór eg til Ráttviken við Siljan í Dölum og svo eftir Siljusjó til Mora. Dalirnir eru af mörgum orsökum eitt hið kunnasta hérað í iSvíþjóð. Þar hefir frá ómunatíð búið frjálshugað og kjammikið fólk. Þaðan efldist Gustaf Vasa I. að liði, til þess að hrinda útlendu oki af þjóðinni, og hefst með þeim atburðum hin nýja saga Svíþjóðar. Til minningar um það hafa Dalakarlarnir reist minnismerki um Gustaf Vasa í hinni fornu þingbrekku í Mora. Þar stendur hann, gi-iðalaus útlagi í ríki feðra sinna, og talar kjark og kraft í bændamúginn. Þá mynd gerði A n d e r s Z o r n til ævarandi minningar um hamingju heillar þjóðar í braut- ingja gerfi. Andrés Zom var sjálfur Dalakarl og Mora- búi, óskilgetinn sonur bóndadóttur einnar fátækrar. Þó
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118

x

Samvinnan

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Samvinnan
https://timarit.is/publication/340

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.